Μερικοί λαϊκοί καλλιτέχνες μοιάζουν με το ακατέργαστο διαμάντι. Εχουν μέσα τους μια εσωτερική δύναμη που κάποια στιγμή τους δίνει τη μεγάλη ώθηση της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Μέχρι τότε αυτή η μυστική λαλιά από τα βάθη των αιώνων έμενε άφωνη και αυτό το θείο χάρισμα στάσιμο!
Είναι όπως πιστεύω από κείνες της από Θεού πληροφορίες που όπως λένε οι επιστήμονες υπάρχουν γραμμένες ακόμα και από πριν να γεννηθούμε και ήμασταν στο στάδιο του ενός κυττάρου. Αλλοι λένε πως υπάρχουν καταγεγραμμένες μερικά εκατομμύρια τέτοιες πληροφορίες και προδιαγράφουν από τις λεπτομέρειες του χαρακτήρα μας μέχρι ένα σημαδάκι σε κάποιο σημείο του σώματός μας που το είχε στο ίδιο σημείο ο πατέρας μας ή ο παππούς μας ή τέλος πάντων κάποιος πρόγονός μας. Είναι αυτό που λένε DNA.
Ξαφνικά ξεπετάγεται και ανακαλύπτεις ότι έχεις μεγάλη ευχέρεια να περιγράφεις πράγματα και γεγονότα ή μπορείς να ζωγραφίζεις και είναι σαν το φως που πλημμυρίζει τον χώρο όταν ανοίξεις το παράθυρο στον πρωινό ήλιο.
Ετσι και ο Παύλος ξαφνικά ανακάλυψε πως μπορεί να χρησιμοποιήσει το μάντρακα και να δώσει μορφή στο άμορφο μάρμαρο.
Βέβαια τα έργα του Παυλή δεν μπορούν να συναγωνιστούν τα αντίστοιχα φτασμένων γλυπτών σε καμιά περίπτωση!
Οπως και του συναδέλφου του λαϊκού ζωγράφου από τη Μυτιλήνη. Ομως βλέπεις και διακρίνεις πεντακάθαρα τα ψήγματα του ταλέντου που διαθέτει.
Ο Παυλής είναι ένας από τους ξεχωριστούς ανθρώπους της προόδου!
Μου εκμυστηρεύτηκε πως έχει φυτέψει πάνω από 500 ελιές και έχει κτίσει με τα χέρια του δυο υπόστεγα για το κοπάδι του προβάτου που διαθέτει.
Ομως η μοίρα δεν ήταν δίκαιη μαζί του!
Οταν ακόμα ήταν νεαρός 10 – 12 χρονών κοπέλι τσουρογκρεμίστηκε στη Μαδάρα εκεί που έβλεπε τις αίγες του και από τότε έχει σοβαρά κινησιακά προβλήματα!
Ομως δεν το βάζει κάτω. Εχει ιώβειο υπομονή και η προσπάθεια που καταβάλλει είναι παροιμιώδης.
– Δεν με γνοιάζει εμένα απού δεν μπορώ να σαλεύω. Μα εκείνονα απού με έγνοιαζε είναι πως έχασα τα μάθια μου και δε μπρω μπλιο να πελεκώ το μάρμαρο.
Δυστυχώς για τον Παυλή, το τελευταίο διάστημα έχει χάσει την όρασή του κατά μεγάλο ποσοστό και έτσι σταμάτησε την αγαπημένη του ασχολεία.
Του είναι εντελώς αδύνατο τώρα πια να χρησιμοποιεί τον μάντρακα και να πελεκά το μάρμαρο και αυτό τον έχει στεναχωρήσει πάρα πολύ.
Με τις παλιές του δημιουργίες έχει στολίσει το κεντρικό δωμάτιο του σπιτιού του και τα δείχνει με δικαιολογημένο καμάρι όταν κάποιος τον επισκεφθεί.