Για χρόνια, ακόμα και στην ύπαιθρο των Χανίων, τα οικόσιτα ζώα παρουσίαζαν πολύ μεγάλη μείωση, ενώ δεν ήταν πολλοί εκείνοι που φρόντιζαν να δημιουργήσουν τον δικό τους κήπο, να καλλιεργήσουν τα λαχανικά ή και τα φρούτα τους. Ωστόσο, αυτό φαίνεται να αλλάζει. Λίγο η κρίση, λίγο η ανάγκη για την εξασφάλιση ποιοτικών προϊόντων έχει οδηγήσει πολλούς κατοίκους -ειδικά στην ύπαιθρο- σε μια επιστροφή στη γεωργική γη. Τα ´Χ.Ν.´ βρήκαν και συνομίλησαν με μερικούς από αυτούς τους ανθρώπους.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΚΟΤΣΑΚΗΣ:
«Ξέρεις τι τρως»
«Την αγελάδα την πήρα για τα εγγόνια μου. Για να ξέρουμε τι γάλα και τι τυρί τους δίνουμε, για να ξέρουμε ότι είναι ποιοτικό και καλό. Αυτό είναι που μετράει», εξηγεί ο κ. Αντώνης Κοκοτσάκης. Στον Δραπανιά Κισάμου όπου διαμένει ο κ. Αντώνης απέκτησε πρόσφατα μια αγελάδα και το μικρό της. Κάθε πρωί σηκώνεται και την αρμέγει, φροντίζει για την καθαριότητα του στάβλου της, ενώ στη συνέχεια θερίζει τριφύλλι για την τροφή της.
«Στο χωριό μας πολλές οικογένειες στο παρελθόν είχαν αγελάδες, άλογα, πρόβατα και γενικά μεγάλα ζώα. Ως παιδί δηλαδή είχα συνηθίσει σε αυτά, είχα μεγαλώσει στα ζώα. Μετά για χρόνια εγκαταλείφθηκαν τα ζώα από όλους σχεδόν. Τώρα τελευταία τα ίδια τα παιδιά μου είπαν να πάρουμε μια αγελάδα για να έχουμε γάλα για τα εγγόνια και το έκανα με μεγάλη ευχαρίστηση», αναφέρει.
Πέρα από την πολύ προσωπική εργασία η εκτροφή μιας αγελάδας σε ένα σπίτι στην ύπαιθρο έχει και σημαντικό κόστος συντήρησης. «Επειδή είναι η πρώτη φορά που γέννησε δεν έχει το γάλα που θα έπρεπε. Βγάζει 10 κιλά την ημέρα, με το οποίο κάνουμε γιαούρτι, τυρί, μυζήθρα, βγάζουμε στάκα, αλλά θέλει πολύ φαγητό. Εχω φυτέψει τριφύλλι για το τάισμά της και τις δίνουμε ένα μείγμα από καλαμπόκι, στάρι, κριθάρι. Θέλει καθαριότητα και πολύ προσωπική δουλειά. Ισως οικονομικά να συμφέρει περισσότερο να αγοράσεις το γάλα, ωστόσο, το να έχεις το δικό σου, από το δικό σου ζώο, που εσύ το ταΐζεις και ξέρεις τι τρώει είναι πολύ μεγάλο πλεονέκτημα», σημειώνει ο κ. Αντώνης.
Ηδη σκέφτεται να ενεργοποιήσει και ένα παλιό θερμοκήπιο που είχε, να το φυτέψει και να το καλλιεργήσει προκειμένου να εξασφαλίσει αφθονία φρέσκων λαχανικών. «Πιστεύω ότι ο κόσμος θα έπρεπε να επανέλθει ακόμα περισσότερο στη γη και στα προϊόντα της. Τώρα ειδικά με την κρίση είναι ευκαιρία για να ξαναζωντανέψει η ύπαιθρος».
ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΣΗΜΕΝΙΟΣ:
«Ηθελα να παράγω κάτι δικό μου»
«Μέχρι σήμερα δεν είχα καθόλου σχέση με τα αγροτικά. Εμενα στην Αθήνα, γύρισα εδώ και μερικά χρόνια στα Χανιά και είπα να ασχοληθώ με τα κηπικά… Είμαι πρωτάρης», μας τονίζει ο κ. Μιχάλης Ασημένιος από τα Νεροκούρου, 6 χλμ. από τα Χανιά. Μπορεί να μην είχε σχέση με τα αγροτικά, ωστόσο, πολύ γρήγορα κατάφερε να δημιουργήσει δύο κήπους και να εξασφαλίσει φρέσκα λαχανικά για το σπίτι του. Παράλληλα, ξεκίνησε και τη δημιουργία ´κόμποστ´ προκειμένου να λιπαίνει με οικολογικό τρόπο τις καλλιέργειές του. «Η χαρά μου είναι πολύ μεγάλη γιατί ο κήπος μου έχει μόνο χώμα, νερό, κοπριά. Ολα φυσικά. Ηθελα να παράγω κάτι δικό μου καθαρό. Με ικανοποιεί που ξέρω ακριβώς τι είναι αυτό που τρώω. Ολα είναι 100% οικολογικά», σημειώνει.
Ο ίδιος αφιερώνει λίγες ώρες την ημέρα για το πότισμα και το καθάρισμα του κήπου. «Είναι μια πολύ ευχάριστη απασχόληση και η μεγαλύτερη χαρά είναι όταν μπαίνεις στο μποστανάκι να πάρεις τη συγκομιδή σου. Ηδη εδώ που είμαστε λίγο έξω από τα Χανιά είναι πάρα πολλοί αυτοί που εκμεταλλεύονται τον λίγο ή περισσότερο χώρο που έχουν και βάζουν τα κηπευτικά τους καθώς έχουν τα δικά τους προϊόντα και δεν επιβαρύνονται και με την αγορά τους. Το σπιτικό είναι πάντα και καλό», καταλήγει.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΚΟΤΣΑΚΗΣ:
«Σήμερα επιβάλλεται να έχεις τον δικό σου κήπο»
«Πάντα ασχολούμουν με την αγροτική περιουσία μου. Ωστόσο τελευταία το κάνω πιο εντατικά. Ολα σχεδόν τα κηπευτικά είναι δικά μου, έχω και γάλα από κατσίκες, έχω και κουνέλια και κότες. Σε πολλά προϊόντα είμαστε αυτάρκεις», μας λέει ο κ. Κωνσταντίνος Κοκοτσάκης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός. Καλλιεργεί περίπου 5 στρέμματα κηπευτικά και όχι μόνο.
Στον κήπο του αυτήν την εποχή βρίσκεις τα πάντα: ντομάτες, κολοκύθια, φασόλια, πεπόνια, καρπούζια, αγγούρια, πατάτες, τα οποία και φροντίζει και καλλιεργεί με πολύ μεράκι ο κ. Κωνσταντίνος.
«Για ένα σπίτι επιβάλλεται σήμερα να έχεις τον δικό σου κήπο. Ειδικά στο χωριό, όταν έχεις μεγάλο χώρο, είναι κρίμα να μην τον εκμεταλλεύεσαι και για λόγους υγείας, αλλά και οικονομίας. Από τους δικούς μου κήπους δίνω προϊόντα σε τέσσερις οικογένειες, στα παιδιά μου, στον αδελφό μου, δεν είναι και πολύ, δεν είναι και λίγο. Προσωπικά με καθησυχάζει το γεγονός ότι ξέρω τι προϊόντα τρώγω γιατί εγώ τα παράγω! Ακόμα και να ψεκάσω το κάνω σύμφωνα με τις οδηγίες του γεωπόνου και στις ποσότητες που πρέπει», λέει ο συνομιλητής μας.
Πέρα από τον κόπο της συντήρησης ενός κήπου, υπάρχουν και τα έξοδα, ωστόσο, όλα αυτά αξίζουν τον κόπο σύμφωνα με τον κ. Κοκοτσάκη.
Και ο κ. Κοκοτσάκης διαπιστώνει ότι αρκετοί είναι εκείνοι που τα τελευταία χρόνια φεύγουν από τις μεγάλες πόλεις και επιλέγουν τη ζωή στο χωριό. «Εχουμε αρκετές οικογένειες που επιλέγουν την ύπαιθρο για τη διαμονή τους πλέον, έχουν και τους κήπους τους, μια κατσίκα, τα κοτόπουλά τους. Αυτό είναι πολύ θετικό κατά την άποψή μου», αναφέρει.
