´Στη μνήμη της ηρωίδας του Αρωνίου στην κατοχή…´
Για την ιστορία και διάφορα άλλα θέματα που αφορούν το ωραίο πανοραμικό χωριό του Ακρωτηρίου, το Αρώνι και ευρύτερα όλη την περιοχή έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα με αφηγήσεις κυρίως του ηλικιωμένου Μιχάλη Αναστασάκη. Επανερχόμαστε, όμως, ξανά κατόπιν προσωπικής του παρακλήσεως για να προβάλουμε μια γυναίκα ηρωίδα από το χωριό του, για την οποία, μας είπε: ´Αισθάνομαι πολύ άσχημα στη δύση του βιολογικού μου κύκλου επειδή παρέλειψα όλες τις φορές που με τιμήσατε στα «Χ.Ν.» ν’ αναφερθώ έστω με δυο λόγια στη μνήμη της χωριανής μας Ελευθερίας Μιχ. Ξηρουχάκη που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στις φυλακές της Αγιάς στις 13 Ιουλίου 1944 καθόσον θεωρήθηκε κατάσκοπός τους. Πρόκειται για μια γυναίκα ηρωίδα, η οποία έδειξε πίστη στην πατρίδα και στα Ιερά και Οσια αυτής. Στην ψυχή των συγχωριανών μας έχει μείνει αθάνατη επειδή με τη θυσία και τον ηρωισμό της τίμησε την οικογένειά της, το χωριό μας και την Κρήτη στην οικουμένη… Λίγα δευτερόλεπτα πριν ηχήσουν τα πολυβόλα στην εκτέλεσή της, μάθαμε ότι ψέλλισε αδύναμα δύο λέξεις: «Μαμά Ελλάδα»´.
Μία αντίκα με ιστορία στο Καστέλι Κισάμου
Ενα παλιό ιστορικό αυτοκίνητο κυκλοφορεί στους δρόμους της μικρής πανέμορφης κωμόπολης της Κισάμου και το θαυμάζουν όλοι. Πρόκειται για αυτοκίνητο τύπου Citroën 11 που κυκλοφόρησε το 1952 και ανήκε στη Γραμματεία της Ελβετικής Πρεσβείας στην Αθήνα, με σημερινό κάτοχο έναν Χανιώτη λάτρη των παλιών αυτοκινήτων.
Μηνύματα αισιοδοξίας από έναν 90χρονο συγγραφέα
´Υπάρχουν φιλέλληνες και ορίστε άλλη μία απόδειξη για να πληροφορηθεί ο λαός´, μας είπε σε ανύποπτο χρόνο, στην εντελώς τυχαία γνωριμία μας, ο πιο ηλικιωμένος, ίσως, πνευματικός δημιουργός – συγγραφέας Γεώργιος Παπαδογιάννης στον Σταλό. ´Γεννήθηκα το 1921 στον Πειραιά, αλλά οι μακαριστοί γονείς μου είναι από τ’ Ακούμια κι έτσι είμαι Κρητικός. Στις δύσκολες περιόδους που μεγάλωσε η δική μου η γενιά δεν υπήρχαν δρόμοι χαράς, αλλά δύσβατα, γεμάτα από αγκάθια, μονοπάτια. Δεν κατάφερα να διοριστώ καθηγητής Φυσικής Αγωγής και ας ήμουν ο πρώτος γυμναστής που βγήκε από την Ακαδημία και προστάτης οικογενείας. Μ’ έστειλε ο Παπάγος στα σύνορα. Αργότερα είχα την τύχη να μπω στον Ο.Σ.Ε., έστω ως ανειδίκευτος εργάτης ανάμεσα σε δύο χιλιάδες αναλφάβητους κι έγινα αυτομάτως προϊστάμενος της Γενικής Γραμματείας. Εκεί έμαθα Γερμανικά, Αγγλικά και ήμουν και μεταφραστής. Στη συνέχεια έμαθα άλλες τρεις ξένες γλώσσες. Μεράκι με τη συγγραφή είχα ανέκαθεν, αλλά βιβλία που κυκλοφόρησαν μ’ εμένα συγγραφέα είναι τέσσερα εκ των οποίων τα δύο είναι μεταφράσεις. Και στο σημείο αυτό θέλω να επισημάνω ότι το ένα εκ των δύο μεταφράσεων είναι αφιερωμένο στον άγνωστο για πολλούς Ελληνες μεγάλο Δανό φιλέλληνα Hans Christian Andersen. Αυτός ο άνθρωπος γνωρίζει αρχαιολογία, αρχαία ελληνικά, γνωρίζει την κάθε πέτρα και την περιγράφει και θεώρησα τιμή και υποχρέωση να μεταφράσω το βιβλίο του´.
