ΕΝΤΟΣ ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙ Τ´ ΑΥΤΑ

Ο ´Καλλικράτης´ προέβλεπε, μεταξύ άλλων, την εκλογή Συμβουλίων Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων στα όρια των παλιών Κοινοτήτων. Στο πλαίσιο μιας συμμετοχής δημοκρατίας, με αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά τα Συμβούλια αυτά θα μπορούσαν να έχουν σημαντικό ρόλο, να καταθέτουν απόψεις, να εκφράζουν τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς των χωριών και των συνοικιών, να έχουν έναν παρεμβατικό ρόλο στις αποφάσεις που παίρνονται σε επίπεδο Δημοτικών Συμβουλίων. Ωστόσο, τίποτα από αυτά δεν φαίνεται να γίνεται για τους περισσότερους Δήμους των Χανίων αλλά ακόμα και σε ολόκληρη τη χώρα. Από τη μια τοπικές κοινωνίες έχουν ´βολευτεί´ στη λογική της αντιπροσώπευσης, του εκλέγω δηλαδή κάποιον που να με εκπροσωπεί για τέσσερα χρόνια κάνοντας, στην ουσία, ό,τι θέλει ή μάλλον ό,τι επιθυμεί ο συνδυασμός του και την επόμενη τετραετία, αν δεν μου αρέσει, δεν τον ψηφίζω. Μια λογική στην ουσία άρνησης της δημοκρατίας και εγκατάλειψης της στα χέρια των… ´επαϊόντων´ αυτών που ´ξέρουν´ και των ´ειδικών´. Από την άλλη οι Δημοτικές Αρχές φαίνεται να αντιμετωπίζουν τα περισσότερα Συμβούλια ως αναγκαίο -επειδή τα προβλέπει η νομοθεσία- κακό, που τους κουράζουν με τα έγγραφα και τα αιτήματά τους και φροντίζουν αναλόγως να τα τοποθετούν… στον κάλαθο των αχρήστων. Στην ουσία ένας θεσμός που θα μπορούσε να προσφέρει και να βοηθήσει φαίνεται να βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Οπως και πολλά άλλα σε αυτή τη χώρα των μεγάλων λόγων και διακηρύξεων αλλά μικρών πράξεων.