Η διαχείριση των υγρών αποβλήτων των ελαιουργείων (κατσίγαροι) ήταν το κύριο θέμα της έκτατης γενικής συνέλευσης του Συλλόγου Ελαιουργών Νομού Χανίων, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στο ΕΒΕΧ Κρήτης.
Επίσης συζητήθηκαν επιμέρους προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ελαιουργεία, ενώ έγιναν προτάσεις τόσο από τον πρόεδρο των ελαιουργών Γεώργιο Μαρακάκη καθώς και από μέλη του συλλόγου. Οπως υπογράμμισε ο κ. Μαρακάκης «θα πρέπει κάποια στιγμή να μπορούμε να διαπραγματευόμαστε την τιμή του λαδιού και το λάδι να πηγαίνει στον καταναλωτή από ένα φορέα. Δεν γίνεται το κάθε ελαιουργείο να δίνει και διαφορετική τιμή στο λάδι. Το αποτελέσμα είναι να υπάρχουν προβλήματα ανάμεσα σε εμάς και στους παραγωγούς. Ενώ σαν νομός όσο αφορά την παραγωγή ελαιοκάρπου, βρισκόμαστε σε πλεονεκτική θέση, αντιθέτως όσο αφορά τη διαχείριση του λαδιού είμαστε οι χειρότεροι».
Ο κ. Μαρακάκης έθεσε το θέμα των δικαιωμάτων των ελαιουργείων λέγοντας ότι «το “δικαίωμα” που παίρνουν τα ελαιουργεία από την εξαγωγή του ελαιολάδου να είναι κοινό για κάθε περιοχή». Ο κ. Μαρακάκης τάχθηκε υπέρ της συνένωσης των ελαιουργείων, ή μεγάλων μονάδων, για να αντιμετωπιστούν τα προβήματα, ενώ ζήτησε την αλληλεγγύη μεταξύ των επιχειρήσεων ενώ τόνισε πως «τα ελαιουργεία δυστυχώς δεν είναι κερδοφόρα. Διότι δεν μπορούμε κερδίσουμε ούτε από την υπεραξία του λαδιού αλλά ούτε και από τα υποπροϊόντα όπως είναι η πυρήνα». Ο ίδιος εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για το καινούργιο νομοθετικό πλαίσιο που προωθεί το ΕΘΙΑΓΕ, για τη διαχείριση των υγρών αποβλήτων των ελαιουργείων (κατσίγαρος), τονίζοντας ότι «απαιτούνται πολλά χρήματα, και είναι πολύ δύσκολο να ακολουθήσουμε το πλαίσιο αυτό με δεδομένη την οικονομική κατάσταση που βρίσκονται σήμερα τα ελαιουργεία». Στη συνέλευση βρέθηκε και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εμποροβιοτεχνών Χανίων, Αντώνης Παπαδεράκης ο οποίος κάλεσε τον σύλλογο να ενταχθεί στην ομοσπονδία ενώ παράληλα έκανε τις δικές του προτάσεις για τη βιωσιμότητα των ελαιουργείων, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι«η κατάσταση που υπάρχει σήμερα στην οικονομία και ιδιαίτερα στην αγροτική οικονομία, αυτό που χρειάζεται είναι η ενότητα όλων για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα. Οσο αφορά το λάδι, το οποίο είναι ένα πολύ σημαντικό προϊόν, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το θέμα της συνεργασίας μεταξύ των ελαιουργών.
Αυτό που χρειάζεται πάνω απ’ όλα, είναι η διασφάλιση του κρητικού ελαιολάδου ενώ χρειάζονται δυναμικές παρεμβάσεις στα ζητήματα τυποποίησης και προώθησης του προϊόντος, σε συνεργασία με τους παραγωγούς και με το σύνολο της τοπικής οικονομικής και επειχειρηματικής κοινότητας. Για όλα αυτά όμως απαιτείται μια κοινή συνισταμένη ανάμεσα στις επιχειρήσεις των ελαιουργών αλλά και με τις επιχειρήσεις που τυποποιούν και εμπορεύονται το ελαιόλαδο. Στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας θα μπορέσουν να αντιμετωπιστούν και επιπλέον θέματα όπως είναι η διαχείριση των αποβλήτων.
Με τη συνεργασία επιστημονικών ιδρυμάτων θα μπορεί, πιστεύω, να βρεθεί η πιο κατάληλη λύση, η οποία και να διασφαλίζει την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και να μην είναι δυσβάσταχτη για τις επιχειρήσεις των ελαιουργών. Οι επιχειρήσεις αν δράσουν αυτόνομα δεν θα έχουν την βιωσιμότητα σε όλα αυτά τα προβλήματα». σημείωσε.