Eυθύβολα και μη…

Ελα, πάμε… όόπα!
Αρκετά θρηνήσαμε. Αρκετά αγανακτήσαμε. Αρκετά το? “πήγαμε”, το φορέσαμε το μαύρο της συμφοράς που μας “έλαχε”!
Είναι καιρός μετά από την καταγραφή των λαθών μας, να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας!
Το ξέρω ότι κάποιοι θα πουν ότι ο οδυρμός δεν παύει ούτε πρέπει να πάψει, ότι ακόμη θα πρέπει να συνεχίσουμε να φωνάζουμε και να καταγγέλουμε όλα αυτά και αυτούς που μας έφεραν σε αυτήν την κατάσταση! Συμφωνώ μα εν μέρει! Εως του σημείου δηλαδή που αυτό δεν καταντά εμμονή η οποία μας κάνει να αγνοούμε ότι το φως υπάρχει -όπως πάντα υπήρχε- στο βάθος του όποιου τούνελ βρισκόμαστε ως κοινωνία ή ο καθένας προσωπικά ή οικογένειά του ή οι φίλοι του! Θέλω να πω: είναι πλέον καιρός να ανασκουμπωθούμε, να προχωρήσουμε προς τον δρόμο όπου βρίσκεται η έξοδος και τελικά να αρχίσουμε να ξαναονειρευόμαστε μακριά κυρίως από τις αμαρτίες και τα λάθη που κάναμε όλα αυτά τα προηγούμενα χρόνια της ψευδοευμάρειας με την οποία τρεφόμασταν! Μιλούμε όλοι μας καθημερινά για τις απαντοχές μας, για τα λάθη των άλλων, για το ποιος θα πρέπει να πληρώσει το σπασμένο μάρμαρο. Θα το επαναλάβω λοιπόν για άλλη μια φορά: «Είναι καιρός να… προχωρήσουμε.» Λίγο – πολύ είναι βέβαιο πως όλοι μας πια τα γνωρίζουμε αυτά που συνέβησαν! Τέλος όμως! Ας βάλουμε το νου μας να δουλέψει, κυρίως ας αφήσουμε τους εαυτούς μας να ονειρευτούν το άπιαστο και να το ακολουθήσουμε!
«Ο άνθρωπος είναι θεριό»! Τάδε έφη Καζαντζάκης!
Οι παπούδες μας το χουν αποδείξει, η φύτρα μας!
Ο τόπος αυτός κυρίως λόγω των άσχημων και μέσα από τα συντρίμμια του λογίζεται και είναι Μεγάλος. Κι αν κάποια στιγμή -μικρή ή μεγάλη σε διάρκεια- είχε ταγούς κατώτερους των προσδοκιών του λαόυ, κι αυτό ίδιον αυτού του τόπου είναι!
Ομως, ιστορικά τουλάχιστον, σε όποια δύσκολη κατάσταση κι αν βρέθηκε ο Ελληνας, αυτός την ξεπέρασε! Κι υπήρξαν και στιγμές που με ένα ´όπα´ σηκώθηκε κι έφτασε στα ουράνια! Κι αυτό ίδιον της φυλής είναι! Καιρός λοιπόν να δούμε στις ρίζες μας, να αφουγκραστούμε τον βόμβο που βρίσκεται στο χώμα ετούτο και να παλέψουμε! Κυρίως να παλέψουμε με όσα μέσα έχει ο καθένας για να στήσουμε από την αρχή το κράτος! Κυρίως αυτό για το οποίο ποτέ μας δεν νοιαστήκαμε, επειδή ποτέ δεν αντιληφθήκαμε πως πληγώνοντάς το, πληγώναμε το μέλλον των παιδιών μας! Είμαστε ικανοί να το συνειδητοποιήσουμε αυτό;
Οι νέες γενιές μας πρέπει να διδαχθούν να είναι πρώτα απ? όλα σωστοί ως πολίτες κι έπειτα όλα τα άλλα! Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που πρέπει επιτέλους να κερδίσουμε! Αυτό είναι αυτό που χρειαζόμαστε να συνειδητοποιήσουμε και σε αυτόν τον ωραίο τόπο που μας έλαχε να γεννηθούμε! Είναι ένα στοίχημα που δεν έχουμε δικαίωμα να χάσουμε επ´ ουδενί! Και για το δικό μας μέλλον αλλά και για το μέλλον των επόμενων από εμάς γενεών που θα κατοικήσουν τούτο τον τόπο!
Μεμψιμοιρίες, αγανακτισμοί και… “αχ-βαχ” ας τα εξοστρακίσουμε!
Είναι το πρώτο βήμα για να δούμε καθαρά ένα καλύτερο μέλλον, για μας αλλά και για τα παιδιά μας…