Χοακίμ Φούχτελ ή Φούχτουλος ή Φουχτουλάκης

Η οργή συσσωρεύεται στην κοινωνία και ψάχνει να βρει όποια διέξοδο να ξεσπάσει με αλλεπάλληλες μαζικές διαμαρτυρίες, όπου διαπιστώνει ότι βάναυσα και προκλητικά, προσβάλλεται από εκείνους που θεωρούν πως η Ελλάδα είναι αποικία τους. Εκδηλώνεται έτσι όταν αναγκάζεται να εφαρμόζει σκληρή λιτότητα εκβιαστικά, με διλήμματα και νέες ρυθμίσεις απ? τους τροϊκανούς, που ονειρεύονται να μας καταντήσουν τριτοκοσμικούς. Και όταν ακούει τον υπουργό του επί της Δικαιοσύνης να λέει πάνω σε έξαρση ευαισθησίας και ειλικρίνειας ότι ´οι όροι που επιβάλλονται για τη δανειοδότηση της Ελλάδας είναι ιδιαίτερα σκληροί. Μας πάτησαν στον λαιμό…. Υπέγραψα επειδή πίστευα ότι είναι η τελευταία φορά…´.
Εγινε απόπειρα παρεμπόδισης της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης στον εκθεσιακό χώρο της Δ.Ε. Θεσσαλονίκης που αφορούσε τη μεταφορά κοινοτικής τεχνογνωσίας από τη Γερμανική προς την Ελληνική Αυτοδιοίκηση σε θέματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, διαχείρισης απορριμμάτων, συμπράξεων Δήμων με ιδιωτικούς τομείς, καθιέρωση ενιαίου τρόπου Δημοτικών προμηθειών κ.ά. Οι προπηλακισμοί και οι διαμαρτυρίες έγιναν από τυχαίους (;) περαστικούς που αντελήφθησαν την προσέλευση των Γερμανών και επακολούθησαν επεισόδια εναντίον του προξένου και του διορισμένου τοποτηρητή Γερμανού υφυπουργού Χοακίμ Φούχτελ. Με τα λόγια του προσβάλλει την προσωπικότητα των Ελλήνων και όταν ομιλεί, ασεβεί με απαξιωτικό τρόπο έναντι των θεσμών. Είναι βέβαια ποινικό το αδίκημα έργω εξύβρισης, έστω και με το πέταγμα ενός καφέ, αλλά υπό τη στενή έννοια του Ποινικού Κώδικα (αρ. 308) δικαιολογείται η δικαιολογημένη αγανάκτηση. Τέτοιου είδους διαμαρτυρίες προκαλούνται από οργανωμένες ομάδες με συγκεκριμένα συνήθως μηνύματα.
Ο κ. Φούχτελ, ´Φούχτουλος´ κατά τον δήμαρχο Καστοριάς και ´Φουχτουλάκης´ κατά τον περιφερειάρχη Κρήτης, ως επικεφαλής της Ελληνο-γερμανικής συνεργασίας πρότεινε ότι πρέπει να γίνουν παρεμβάσεις στη νομοθεσία για δραστικότερα αποτελέσματα, καθόσον το υπάρχον νομικό πλαίσιο δημιουργεί προβλήματα για την πραγματοποίηση τέτοιων προγραμμάτων.
Υπάρχει κοινή παραδοχή ότι επιχειρείται κηδεμόνευση της Ελλάδος από τη Γερμανία υπό το πρόσχημα εκδήλωσης κοινοτικής αλληλεγγύης, καθόσον είναι ισότιμο κράτος μέλος της Ε.Ε. Εκείνο που δεν μπορεί να δικαιολογήσει ο ελληνικός λαός είναι ότι κάθε τι που κάνουν οι Γερμανοί με ασφυκτική επιμονή, αντικοινοτικό, τυγχάνει συνήθως της επιδοκιμασίας των κυβερνώντων χωρίς αντιστάσεις έστω για ´την τιμή των όπλων´.
Αντιδρά, λοιπόν, ο κόσμος, καθ? ον τρόπο βιώνει τα γεγονότα, αφού ο εντεταλμένος της κας Μέρκελ τοποτηρητής συνεχίζει να προκαλεί. Τι πρέπει να κάνουν οι Ελληνες, όταν τον ακούν να λέει ότι ´χίλιοι Γερμανοί διεκπεραιώνουν τη δουλειά τριών χιλιάδων Ελλήνων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση´; Αντιστρέφουν τους όρους και του λένε ότι ένας Ελληνας δημοτικός υπάλληλος κάνει τη δουλειά τριών Γερμανών, ενώ πληρώνεται πολύ λιγότερο απ? όσο ο ένας τους. Τον προπηλακίζουν και μαζί μ? αυτόν συμπαρασύρονται ο Γερμανός πρόξενος και όλη η γερμανική αντιπροσωπία.
Μπορεί ο κ. Φούχτελ στις συναντήσεις του με τις Δημοτικές Αρχές να δείχνει άψογος, να πιστεύει ότι ´στο πλαίσιο της δημοκρατίας είναι δικαίωμα των ανθρώπων να διαδηλώνουν´, να μας συμβουλεύει και να μας συγκαλεί ´να δουλέψουμε σκληρά για την υλοποίηση των προγραμμάτων´, αλλά η πολιτική που εφαρμόζει είναι του Βερολίνου και όχι δική του. Υποβαθμίζει το ´καλοπροαίρετο´ προφίλ του. Δεν αποδοκιμάστηκαν απ? την κυβέρνηση οι δηλώσεις του κ. Φούχτελ, έγινε όμως λόγος απ? τον υπ. Εσωτερικών κ. Στυλιανίδη, ότι ´οι πράξεις βίας εκθέτουν τη χώρα´ και ότι οι εφαρμογές της γερμανικής τεχνογνωσίας στους Δήμους ´θα αναπτύξουν την ελληνική οικονομία´…