Πνευματικό μνημόσυνο Μιχαήλ Δρακωνάκη

Στο Ιερό Καθίδρυμα του ´Τιμίου Σταυρού´ και στο προσκύνημα ´Αγ. Ραφαήλ – Νικολάου και Ειρήνης´ πραγματοποιήθηκε χθες, μετά τη Θεία Λειτουργία, παρουσία πολλών ανθρώπων, πνευματικό μνημόσυνο για τον μακαριστό καθηγητή Γυμναστικής Μιχαήλ Δρακωνάκη από το Λασίθι, που υπηρέτησε στο ιστορικό Α’ Γυμνάσιο Αρρένων Χανίων από το 1934 έως το 1959.
Με ιδιαίτερη συγκίνηση οι παρευρισκόμενοι, εκ των οποίων οι περισσότεροι υπήρξαν μαθητές του αείμνηστου καθηγητή, άκουσαν το καλωσόρισμα του ιδρυτή του Καθιδρύματος π. Λεωνίδα Ηλιάκη, ο οποίος αμέσως μετά, εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου του Καθιδρύματος, απένειμε στον γιο του Γεώργιο Δρακωνάκη δίπλωμα για τον άξιο και αγαπητό στην κοινωνία πατέρα του. «Ο πατέρας μου ήταν μία ανεπανάληπτη προσωπικότητα και έχουν να λένε οι άνθρωποι, κυρίως οι μαθητές του στο Α’ Γυμνάσιο Αρρένων Χανίων. Γεννήθηκε την 1η Μαΐου του 1911 στο χωριό Καστέλι Φουρνής, επαρχίας Μεραμβέλλου, Νομού Λασιθίου, κοντά στη Νεάπολη. Σε ηλικία 17 ετών, το 1928 – 29, εισήχθη στη Γυμναστική Ακαδημία, την παλιά τότε του Φωκιανού και του Παυλίδη. Εναν χρόνο μετά την αποφοίτησή του, το 1934, διορίστηκε, νεαρός ακόμα καθηγητής Γυμναστικής, στο Α’ Γυμνάσιο Αρρένων Χανίων. Εκεί βρήκε και μαθητές μεγαλύτερούς του, πολλοί εξ αυτών να φορούν την κρητική στολή, επειδή, προφανώς, αυτοί οι άνθρωποι είχαν πάει στον πόλεμο Μακεδονομάχοι και όταν επέστρεψαν ήθελαν να τελειώσουν το Γυμνάσιο. Ο πατέρας μου υπηρέτησε το συγκεκριμένο Γυμνάσιο μέχρι το 1959 με μικρές διακοπές στην Κατοχή που στρατεύθηκε στο Αλβανικό μέτωπο ως αξιωματικός και στα οχυρά Ρούπελ. Μετά την κατάρρευση του μετώπου πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Γερμανούς για έναν μήνα και στη συνέχεια επέστρεψε μαζί με άλλους με πλοιάριο στην Κρήτη και έπιασε δουλειά στο ίδιο Γυμνάσιο. Στη διάρκεια του εμφυλίου γίνεται πάλι διακοπή λόγω στράτευσής του ξανά ως αξιωματικός. Πέρασε και αυτό για να γυρίσει ξανά στα καθήκοντα του γυμναστή υπηρετώντας το Γυμνάσιο… Στη σύνταξη βγήκε το 1970 ως νομαρχιακός επιθεωρητής του Νομού Ηρακλείου. Ενδιαμέσως, θέλω να πω ότι υπηρέτησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου παίρνοντας προαγωγή κατ’ εκλογή, βέβαια, ήταν άριστος στη δουλειά του. Με τη σύζυγό του Ελένη, το γένος Παπαδάκη, απέκτησαν ένα παιδί, εμένα», δήλωσε συγκινημένος ο γιος του Γεώργιος Δρακωνάκης.  
Μεταξύ πολλών εκλεκτών ομιλητών, μαθητών του, καταγράψαμε άριστες εντυπώσεις για τον ακούραστο καλό και αγαπημένο τους καθηγητή. Ενδεικτικά, αναφέρουμε εν συντομία μέρος από την ομιλία του Αντώνη Ξανθινάκη, επίσης καθηγητού, ο οποίος, μεταξύ άλλων, τόνισε ότι: «Με το σημερινό μας πνευματικό μνημόσυνο τιμούμε μια προσωπικότητα καταξιωμένη και χαρισματική, του Μιχάλη Δρακωνάκη, ο οποίος στη διάρκεια της μακρόχρονης ζωής του υπηρέτησε πιστά τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη. Συγκεκριμένα, στον ζωτικό τομέα της παιδείας επί τέσσερις δεκαετίες σθεναρά αγωνίσθηκε και ιδιαίτερα διακρίθηκε. Ευτύχησα να τον έχω καθηγητή μου, ήταν ο γυμναστής μας, δεν γύμναζε μόνο τα σώματά μας, άρδευε και τις ψυχές μας με τα καθάρια νερά των πατριωτικών και ηθικοχριστιανικών θέσεών του. Γι’ αυτό εμείς οι μαθητές του στο πρόσωπό του βλέπαμε έναν δεύτερο πατέρα μας και τον περιβάλαμε με σεβασμό. Παράλληλα στη θρησκευτική ζωή του αναδείχτηκε αξιοθαύμαστος. Στη σκληρή βιοπάλη είχε ερείσματά του τις τρεις θεμελιώδεις χριστιανικές αρετές, την πίστη, την αγάπη και τη δικαιοσύνη…».