“Πρέπει”

Πρέπει! Ολο πρέπει και πρέπει ακούμε συνεχώς να λένε και κείνοι που πρέπει να ομιλούν και κείνοι που δεν πρέπει.
Πρέπει να περάσουμε τον δύσκολο κάβο κι ας είναι τα μέτρα σκληρά.
Πρέπει να μεταρρυθμίσουμε τη Δημόσια Διοίκηση.
Πρέπει η Δημόσια Διοίκηση να απαλλαγεί από τις πολιτικές αγκυλώσεις και να δημιουργήσει περιβάλλον εμπιστοσύνης του Ελληνα πολίτη.
Πρέπει ο πρωθυπουργός να ηγείται μιας κυβέρνησης, που να νομοθετεί τίμια και να εφαρμόζει το Σύνταγμα.
Πρέπει οι υπουργοί να μην λειτουργούν ως ´συνδικαλιστές´.
Πρέπει οι αντιπρόσωποι του λαού, που ψηφίζουν τις στερήσεις του και τη μιζέρια του, να δείχνουν και κάποια ευαισθησία.
Πρέπει η ειλικρίνεια των πολιτικών να είναι γνήσια και να μην κολακεύουν τον λαό για να του παίρνουν την ψήφο.
Πρέπει να λαμβάνονται αποφάσεις με δημοκρατική νομιμοποίηση.
Πρέπει να πληρώνουμε τους φόρους και τους λογαριασμούς που αξιώνονται τελεσιγραφικά και απαιτητικά.
Πρέπει να κάνουμε θυσίες για να μην πέσουμε σε καμιά άλλη θύελλα.
Πρέπει να τηρήσουμε τις υποχρεώσεις μας έναντι των πιστωτών μας.
Πρέπει και οι Ευρωπαίοι δανειστές μας να δείξουν κάποια γενναιότητα, όταν αποφασίζουν για μας.
Πρέπει να ´δουλέψει´ η Δημόσια Διοίκηση, ώστε να μην έχουμε ρεκόρ στη φοροδιαφυγή όπως απ’ τους ´τυφλούς´ της Ζακύνθου μέχρι τις δολιχοδρομίες της λίστας Λαγκάρντ.
Πρέπει ν’ αποδίδεται στον πολίτη το αντάλλαγμα των φόρων που πληρώνει σε κοινωνικές παροχές, που συνεχώς εξαφανίζονται.
Πρέπει να αναβαθμιστεί η Αθήνα και να αξιολογηθεί στη Διεθνή θέση που της αξίζει και να μην έρχεται 83η σε 221 πρωτεύουσες του κόσμου και τελευταία σ’ αυτές της Ευρώπης.
Πρέπει να μην εφησυχάζουμε.
Πρέπει να πείσουμε τον Ελληνισμό της διασποράς ότι ´θα τα καταφέρουμε´ ν’ αλλάξουμε την εντύπωση που έχουν οι ξένοι για την Ελλάδα, που την παρουσιάζουν τα διεθνή πρακτορεία ως διεφθαρμένη χώρα.
Πρέπει ν’ αφιερωθεί ´έκαστος εφ’ ω ετάχθη´.
Πρέπει να επικρατήσουν οι αδιάφθοροι, να σταματήσουν τη διαφθορά που έχει μπει βαθειά στο σύστημα.
Πρέπει να προχωρήσουν με ταχύτητα οι διαρθρωτικές αλλαγές.
Πρέπει να προωθήσουμε την ανάπτυξη.
Πρέπει η πολιτική ζωή να ξαναγίνει φυσιολογική.
Πρέπει να αφανισθεί το εκτρωματικό πολιτικό σύστημα που διαμορφώθηκε μετά τη μεταπολίτευση.
Πρέπει να ψηφιστεί ένας δίκαιος εκλογικός νόμος, προς το αναλογικότερον, να εξαλειφθεί το μπόνους των 50 εδρών, ώστε να μην συμβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ με 17,2% στον Ν. Χανίων να παίρνει μια έδρα και η ΝΔ με 8,45% τρεις.
Πρέπει ν’ αλλάξει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών.
Πρέπει ν’ αποφεύγονται οι διαιρέσεις των κομμάτων σε κομματίδια.
Πρέπει να εκλείψουν αυτοί που σηκώνουν μια σημαία με τη φωτογραφία τους ´για να στοιχηθούν πίσω τους οι υπόλοιποι´.
Πρέπει να φτιαχτεί μια ´Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου´ να βρει ποια από τα χρέη είναι νόμιμα και ποια επονείδιστα.
Πρέπει να διευκολυνθεί η επιστροφή των καταθέσεων με οικονομικά ανταλλάγματα.
Πρέπει να οριοθετηθεί η Α.Ο.Ζ. αύριο κιόλας.
´Πρέπει να δοθεί στην κοινωνία ένα συγκροτημένο όραμα για το αύριο με βάση τις νέες κοινωνικές συνθήκες´ (Αποψη των ´Μαξιμικών´, ´Βήμα´ 9/12/12).
Ολα αυτά που επιβάλλεται και αρμόζει να γίνουν, λέγονται, αλλά μένουν στα χαρτιά. Κι έτσι προχωρούμε ένα βήμα μπροστά και κάνουμε δύο πίσω. Μας πρέπει;