Προεξάρχοντος του πανοσιολογιοτάτου αρχιμανδρίτη π. Ειρηναίου, ηγουμένου της Ιεράς Μονής Γουβερνέτου ´Η Κυρία των Αγγέλων´, του εφημερίου της Ενορίας π. Εμμανουήλ Τζατζάνη και πλειάδας κληρικών τελέστηκε με λαμπρότητα σήμερα η εορτή του Αγίου Σπυρίδωνα με τη συμμετοχή αρκετών προσκυνητών. Εβδομήντα επτά χρόνια πέρασαν από την αποπεράτωση του εορταζόμενου Ιερού Ναού του Αγίου Σπυρίδωνα στην πόλη μας, ο οποίος άρχισε να κτίζεται μετά την ανακάλυψη των θεμελίων του το 1880 από έναν ευλαβή χριστιανό, τον μακαριστό ΧΑΡΙΔΗΜΟ Α. ΒΑΛΗ και την οικονομική συνεισφορά πολλών ακόμα ενοριτών και άλλων καλών χριστιανών. Ο Ιερός αυτός Ναός έχει και μια άλλη ιστορία, άγνωστη στους νέους, η οποία αφορά την ανατολική πλευρά του Ναού με το καταφύγιο που υπάρχει και σώζεται ακόμα και σήμερα. Εκεί μέσα, λοιπόν την περίοδο της κατοχής όταν ηχούσαν οι σειρήνες εύρισκαν προστασία πολλοί κάτοικοι της περιοχής.
Ο βιος του Αγιου
«Ως προσωπικότητα φωτεινή, μορφή οδηγητική, αληθινό κολοσσό αρετής και παγκόσμια φυσιογνωμία», αναφέρουν τα ιερά βιβλία τον Αγιο Σπυρίδωνα επίσκοπο της Τριμυθούντος. «Η εξυγιασμένη ζωή του πολλά μπορεί να δώσει και να διδάξει και σήμερα στον καθένα, που απροκατάληπτα θα θελήσει να σκύψει και να μελετήσει τη θαυμαστή ζωή του. Ανήκει στην ιερή φάλαγγα των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας των πρώτων αιώνων. Γεννήθηκε το 270 μ.Χ. κι έζησε στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου (306 – 337) και του γιου του Κωνστάντιου (337 – 361). Από τα πρώτα του βήματα, το λουλούδι αυτό του ουρανού και όργανο του Αγίου Πνεύματος φρόντιζε να σκορπίσει παντού της Ορθοδοξίας τ? αρώματα. Κάθε μέρα που περνούσε ο ζήλος του για τη σωτηρία των γύρω του, μα κι η αγάπη κι η ταπείνωσή του τον ανέβαζε και σε ψηλότερες βαθμίδες αρετής και ηθικής τελειώσεως. Και γινόταν για τις δύσκολες ημέρες της εποχής του, εποχής σκληρών διωγμών και ειδωλολατρίας, πρότυπο θάρρους και χριστιανικής ομολογίας».
