3η γνώμη

Δεν επαληθεύτηκαν οι καταστροφολογικές προβλέψεις των Μάγια. Δεν έγινε καμία έκρηξη πουθενά. Λειτούργησαν οι βαλβίδες ασφαλείας του κόσμου. Η σφαίρα γυρίζει ήσυχη και όπως άλλοτε έτσι και φέτος θα ξαναγεννηθεί το ´βρέφος´ να νικήσει τις δυνάμεις του κακού.
Ο Χριστός φέτος γεννιέται φτωχός και ο κόσμος θα τον υποδεχτεί με χαμηλωμένα τα βλέμματα, με λιγότερα φώτα και στολίδια… φάτνες χωρίς υπερμεγέθη στολισμένα δέντρα, δίχως μπάντες να παιανίζουν στους δρόμους. Εδώ – εκεί βιτρίνες μαγαζιών (όσα δεν έβαλαν λουκέτο) καλλωπισμένα με περυσινά μπιχλιμπίδια και ζαρωμένες κορδέλες.
Ο κόσμος έχει χάσει την όρεξή του και την ευσπλαχνία του, στα παιδιά, που λένε τα κάλαντα ή καθαρίζουν τα παμπρίζ των αυτοκινήτων, στους ανάπηρους, στις ´μανάδες´ με μωρά στην αγκαλιά τους και τις ετοιμόγεννες στους δρόμους, να ζητιανεύουν το εικοσαράκι ή το πενηντάλεπτο ή να σου πουλάνε δύο χαρτομάντηλα στο ´φράγκο´. Και μέσα σ’ αυτά να μην λείπουν οι ρεπόρτερς με σηκωμένη την κουκούλα να ζεσταίνει αφτιά και κεφάλι με το μικρόφωνο στο χέρι, να στο βάζουν στο στόμα ζητώντας να σου πάρουν μια δήλωση για τις μέρες, για το κράτος των φόρων.
Χριστούγεννα 2012, που, παρά την κρίση και το ξεπουπούλιασμα των μισθοσυντήρητων, δεν παύουν να είναι η γιορτή των εμπόρων, μια οικονομική επιχείρηση των καταστημάτων. Παρά τη φτώχεια, οι πολυεθνικές συνεχίζουν να μας βομβαρδίζουν μανιωδώς με διαφημίσεις και προτροπές για κατανάλωση προϊόντων χρήσιμων και μη και ό,τι πιάσουν.
Χριστούγεννα, μια ιδέα με υψηλό θείο νόημα. Μια ημέρα που πλημμυρίζει την ψυχή μας με συναισθηματισμό, που μας γυρίζει στα παιδικά μας χρόνια, στη γη που γεννηθήκαμε ζωντανεύοντας ένα ανέμελο παρελθόν. Τώρα σε τεφρούς καιρούς εξουθενωμένος ο άνθρωπος παραπατεί στους αφιλόξενους δρόμους, έχει χάσει τον ειρμό του και πορεύεται σιωπηλός καταριώντας την κατάντια των καιρών, όπου ο πολιτισμός, η ανθρωπιά, η αξιοπρέπεια και η ελευθερία κατήντησαν λέξεις που στερούνται πλέον ουσιαστικού νοήματος. Οσο χάνονται αυτές οι αξίες, τόσο η σκέψη μας προσεγγίζει στις συνθήκες της θεϊκής φάτνης.
Αυτά τα Χριστούγεννα ίσως οι μάγοι Κασπάρ, Μελχιόρ και Βαλτάσαρ βοηθήσουν να τερματιστεί η λιτότητα. Αραγε υπάρχουν τέτοιοι μάγοι που θα πάρουν το καλοψημένο χοιρομέρι απ’ το στόμα των άπληστων; Πού θα σταματήσουν τις άφρονες βουλές των πολιτικάντηδων; Πού θα μαλακώσουν τους Ευρωπαίους εταίρους μας, οι οποίοι έχουν γίνει ό,τι άλλο, εκτός από πρόσωπα με φιλικές σχέσεις; Οι τρεις που ήρθαν να προστατεύσουν τη δημοκρατία μας, που σαν ´ξεχαρβαλωμένο´ πλεούμενο κινείται μεσοπέλαγα, έτοιμο να βουλιάξει, τσακώνονται πάνω του κρυφά από το πλήρωμα και δεν βλέπουν γύρω τους καρχαρίες που περιμένουν με ανοιχτές τις μασέλες.
Με τα δημοσιονομικά, μια και η χώρα μας μέχρι σήμερα όλο σε λάθος δρόμο βαδίζει, έχουμε καιρό ν’ ασχοληθούμε και μετά τις γιορτές. Τώρα δεν μας μένει άλλο καλύτερο να κάνουμε, εκτός από μια ανάπαυλα μέσα στη θολούρα της χρεοκοπημένης κοινωνίας μας. Το οφείλουμε στον εαυτό μας, στα παιδιά μας, να εκμαιεύσουμε τη λύτρωση, που τόσο ανάγκη την έχουμε, όταν προσφεύγαμε στη θεία γέννηση, που μόνη μπορεί να αναβαθμίσει τις ελπίδες μας και να μας αναγεννήσει. Να μας κάνει φορείς της συμφιλίωσης, να συνεργασθούμε για το καλό! Πολύτιμες στιγμές που το θείο έρχεται κοντά στην ψυχή μας τέτοιες μέρες!
Καλά Χριστούγεννα!