Αγιοκατάταξη μοναχού Νικηφόρου Τζανακάκη

Με πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ειρηναίου, του εντόπιου μητροπολίτη κ. Αμφιλοχίου, μητροπολιτών Κρήτης και εκπροσώπων από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας τελέσθηκε χθες στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου του Καστελίου, η αγιοκατάταξη του μοναχού Νικηφόρου Τζανακάκη, του λεπρού από το Σηρικάρι Κισάμου.
Το ´παρών´ έδωσαν πολιτικές και στρατιωτικές Αρχές της κωμόπολης, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι καθώς επίσης πλήθος ευλαβών προσκυνητών. Η Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου χαίρει τον νέο της Αγιο, Νικηφόρο τον λεπρό, στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας και μαζί όλος ο Νομός και η Κρήτη με την αγιοκατάταξη, που προήλθε κατόπιν προτάσεως του μητροπολίτη κ. Αμφιλοχίου, ο οποίος στην ομιλία του αναφέρθηκε στο βιογραφικό του Αγίου, επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Ο Αγιος Νικηφόρος γεννήθηκε στο χωριό Σηρικάρι Κισάμου το 1890 από απλούς και ευσεβείς γονείς. Πολύ μικρός έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς, τη δε ανατροφή του ανέλαβε ο παππούς του Ιωάννης Τζανακάκης. Θα τελειώσει το Δημοτικό Σχολείο στο χωριό του και σε ηλικία 13 ετών ο παππούς του τον πηγαίνει στα Χανιά, όπου τον παραδίνει σε κάποιον κουρέα για να μάθει την τέχνη και να βγάζει τα προς το ζην. Κατά την παραμονή του στα Χανιά ξεκινά και η μαρτυρική του πορεία με την εμφάνιση των πρώτων σημαδιών της λέπρας. Ο Νικόλαος, αυτό ήταν το κοσμικό του όνομα, φεύγει από την Κρήτη και μεταβαίνει στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και εργάζεται σε ένα κουρείο. Γίνεται γρήγορα αγαπητός λόγω του ενάρετου χαρακτήρα του. Η λέπρα προχωρούσε και τα εμφανή σημάδια στο πρόσωπο και στα χέρια του τού δημιούργησαν θλίψη και πόνο, όχι όμως απόγνωση. Ηταν όρθιος και υποδειγματικός στην πίστη. Κάποιος επίσκοπος της Αλεξανδρινής εκκλησίας, θα του συμπαρασταθεί ως φιλόστοργος πατέρας και θα τον στείλει με συστατική επιστολή στο λεπροκομείο της Χίου το 1914 και σε ηλικία 24 ετών. Μετά από δύο χρόνια κήρεται μοναχός και παίρνει το όνομα Νικηφόρος. Πιστός στα μοναχικά του καθήκοντα, ο μοναχός πλέον Νικηφόρος, επιδίδεται σε ασκητικούς κόπους και αγώνες προκειμένου να ευρίσκεται ενωμένος με τον Χριστόν, που του είχε ολοκληρωτικά αφοσιωθεί.
Στο λεπροκομείο ήταν ο άγγελος φύλακας και πιστός σύντροφος των συνασθενούντων και η χαρά γιατρών και προσωπικού. Εκεί θα ζήσει 43 χρόνια μέχρι το 1957 οπότε έκλεισε το λεπροκομείο της Χίου και μαζί με τους συνασθενείς του μεταφέρθηκε στον αντιλεπρικό σταθμό της Αγίας Βαρβάρας στην Αθήνα. Το οσιακό και μαρτυρικό τέλος του π. Νικηφόρου επήλθε στις 4 Ιανουαρίου 1964, σε ηλικία 74 ετών», ανέφερε ο κ. Αμφιλόχιος.