Κάθε τόσο ακούγονται και γράφονται ωραία λόγια για το περιβάλλον και την προστασία του, για τη θαυμάσια φύση του τόπου μας και πληροφορούμεθα για δραστηριότητες οικολόγων, οργανωμένων ή μη, που ίσως μόνο δημοσιότητα επιδιώκουν.
Είναι αρκετά χρόνια που απευθύνω εκκλήσεις για τη σωτηρία και ανάδειξη ενός υπέροχου φαραγγιού στο Ακρωτήρι, ενός πραγματικού βοτανικού κήπου, με σπηλιές, βράχια όπου είχε λειτουργήσει και σχολή αναρρίχησης και τόσα άλλα, αλλά κανείς αρμόδιος ή… οικολόγος ή εκπαιδευτικός από την περιοχή που διδάσκει περιβαλλοντικά, δεν συγκινήθηκε ακόμη. Το θέμα όμως δεν πάει άλλο και απευθύνω έκκληση προς: Τον αρμόδιο του Δήμου Χανίων. Τον Πολιτιστικό Σύλλογο Καλαθά. Τον πρύτανη του Πολυτεχνείου, που μας έχει χαρίσει το θαυμάσιο πάρκο χλωρίδας και πανίδας και τους κατοίκους της περιοχής.
Στο τμήμα προς την ακτή: Αδειάζονται συνέχεια μπάζα και σκουπίδια, μέχρι ντουλάπες και έπιπλα ως η φωτογραφία, συγκεκριμένα στο παλιό νταμάρι όπου και πηγή νερού που αντλείται. Σε έκκληση του Πολιτιστικού Σύλλογου Καθιανών απλώς πήγε ένα μηχάνημα και… έστρωσε τα σκουπίδια – μπάζα. Αμεσα να τοποθετηθούν, με μηχάνημα σκαπτικό, δυο – τρεις βράχοι που θα ληφθούν από απέναντι για να μην υπάρχει πρόσβαση εκεί. Επίσης δίπλα στο αντλιοστάσιο που φτιάχτηκε πρόσφατα άλλα σκουπίδια και ακόμη έναντι.
Αλλη χωματερή πιο πάνω, αριστερά του οδεύοντος για Καμπάνι και άλλη στον δρόμο προς Σκοπευτήριο.
Η πλέον απαράδεκτη όμως εικόνα γι’ αυτές τις ημέρες είναι το έλος, δίπλα στην γέφυρα της ακτής Καλαθά, όπου επιπλέουν κάθε λογής σκουπίδια, ψοφίμια, ακόμη και κάδος απορριμμάτων.
Με όσα περιβαλλοντικά κηρύγματα και αν πραγματοποιούνται τελευταία, μερικοί προτιμούν τη βαρβαρότητα της καταστροφής της φύσεως και της ομορφιάς της.
Επίσης στον πρώην δήμαρχο Ακρωτηρίου είχα προσφερθεί να μου διαθέσει δύο εργάτες να καθαρίσουμε το μονοπάτι στο θαυμαστό αυτό φαράγγι, που έχει φράξει από άγρια βλάστηση, ώστε να γίνει ένας παράδεισος πράσινης διαδρομής για ντόπιους και ξένους, αλλά δεν έγινε τίποτα.