3η γνώμη

Στο Βερολίνο Τσίπρας και Σόιμπλε συνεφώνησαν διαφωνούντες
Επιχειρείται από μερίδα πολιτικών σχολιαστών να συγκριθεί το σημερινό πολιτικό σκηνικό μεταξύ κυβερνήσεως και αξιωματικής αντιπολίτευσης με αυτό που ίσχυε στις αρχές της 10ετίας του ’80. Τότε στη θέση του κ. Τσίπρα στην αντιπολίτευση ήταν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, αντίπαλο της Καραμανλικής Νέας Δημοκρατίας, όπως τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ αντίπαλος της ΝΔ του Α. Σαμαρά.
Δεν είναι βέβαιο, αν επαναληφθούν οι συσχετισμοί, αλλά τηρουμένων των αναλογιών, τότε ο Ανδρέας, θεωρούμενος εν δυνάμει πρωθυπουργός, ήταν προασπιστής της ιδέας ´Ε.Ο.Κ. και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο´, ´Εξω οι βάσεις του θανάτου´. Τώρα ο κ. Τσίπρας ως αρχηγός των ´συνιστωσών´ έχει ταχθεί κατά των Ευρωπαίων που με την τακτική των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων καταδυναστεύουν τη χώρα. Τότε ο Ανδρέας είχε τον Καραμανλή. Ας μην ξεχνάμε τις συμβουλές του ´να φτιάξει και κανένα κοστούμι και όχι με ζιβάγκο, γιατί θα του χρειαστεί´. Τον είχε θέσει προ των ευθυνών του, να μην παρεκκλίνει της εξωτερικής πολιτικής. Για τα εσωτερικά δεν τούκανε κουβέντα. Τώρα ο κ. Τσίπρας δεν έχει κανέναν απ’ τους αντιπάλους του να πάρει μαθήματα πώς να συμπεριφερθεί, όταν αναλάβει την εξουσία, χωρίς να υπονομεύσει τη συνέχεια του κράτους.
Και αν ο κ. Τσίπρας θέλει κατά βάσιν να κάνει στροφή 180 μοιρών απ’ τις ακραίες αντιλήψεις του περί την πολιτικήν του, οι δικοί του δεν τον αφήνουν να αποσαφηνίσει τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά του κόμματος. Μια ο ένας να χαρακτηρίζει τα ευρήματα στη βίλα ´Αμαλία´ ως ´οικογενειακό εξοπλισμό´, μια ο άλλος με αναρχοαυτόνομη ταυτότητα να αυτοπροσδιορίζεται όπως του αρέσει, τον δυσκολεύουν να στείλει παντού μηνύματα ότι οι απόψεις είναι ´το λιγότερο άστοχες και δεν είναι μέσα στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ´, ότι ´η Κουμουνδούρου λειτουργεί με όρους πολιτικής νομιμοφροσύνης´ και ότι αυτός έχει κάνει στροφή ως προς τις πολιτικές του μεθοδεύσεις και δραστηριοποιείται στο πολιτικό σκηνικό, σεβόμενος τις αρμοδιότητες της συντεταγμένης πολιτείας.
Επεσκέφθη τη Βραζιλία και την Αργεντινή, εκεί κοντά είναι και οι Η.Π.Α., για να ´επιμορφωθεί´ πως ξεπέρασαν την κρίση. Εβγαλε τα συμπεράσματά του, αλλά δεν μας λέει πώς θα τα χρησιμοποιήσει, όταν αναλάβει τη διαχείριση της δικής μας κρίσης. Και επειδή δεν αλίευσε ενθαρρυντικά στοιχεία απ’ τις χώρες τις Λατινικής Αμερικής, που πόρρω απέχουν απ’ τα αναπτυξιακά πρότυπα και τον τρόπο ζωής της Ευρώπης, έβαλε πλώρη να πάρει μαθήματα οικονομίας απ’ το γερμανικό Υπ. Οικονομικών, εξασφαλίζοντας, αν όχι την υποστήριξη, αλλά μια καλοπροαίρετη διάθεση των αναμφισβήτητων ηγετών Μέρκελ και Σόιμπλε.
Ετσι ο Σόιμπλε δέχθηκε να τον συναντήσει στο Υπουργείο του κατόπιν επιδίωξης της Κουμουνδούρου, αν αληθεύουν οι πληροφορίες περί τούτου. Και τούτο, βλέποντας ο Σόιμπλε ότι σταθεροποιείται κάπως το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα, σκέφθηκε να βολιδοσκοπήσει τις προθέσεις της αριστεράς, πώς θα συμπεριφερθεί σε δεδομένη κυβερνητική αλλαγή, επειδή κατά το πρόσφατο παρελθόν ο κ. Τσίπρας είχε δηλώσει τη διά νόμου ακύρωση των μνημονίων και την επαναγορά των πωληθεισών ΔΕΚΟ.
Δεν γνωρίζουμε, αν ο κ. Τσίπρας, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, κατάφερε να διατυπώσει τις σκέψεις του για την ελληνική οικονομία και αν επιβεβαίωσε το τι πρόκειται να κάνει, όταν πάρει τα ηνία της χώρας στα χέρια του. Η αλήθεια είναι ότι συμφώνησαν διαφωνούντες. Οι Γερμανοί δεν φημίζονται για την ευγένειά τους. Ιδίως ο Σόιμπλε δεν άφησε υπαινιγμό καν για υπαναχώρηση απ’ τις αρχικές θέσεις του. Εξέφρασε τη σταθερή του άποψη ότι η επιτυχία της μεταρρυθμιστικής διαδικασίας είναι σημαντικό για τη χώρα να στηρίζεται απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις, ότι η υπόθεση της Ελλάδος είναι μονόδρομος, ´δεν υπάρχει εναλλακτική λύση´ είπε και κάλεσε τον συνομιλητή του να υποστηρίξει τον δρόμο που έχει υιοθετηθεί.
Αν τώρα ανοίξει κάποιος δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ Κουμουνδούρου και Βερολίνου, σπάσει ο πάγος και τηρηθούν τα προσχήματα, θα το δούμε σύντομα μετά και τις επαφές που θάχει στις Η.Π.Α. όπου προγραμματίστηκε να μιλήσει στο Ινστιτούτο Μπρούκινγκς, όπου το ακαδημαϊκό ακροατήριο θα ανακρίνει τον ομιλητή με ερωτήσεις σχετικά με όσα έχει πει, αλλά και με όσα έχει δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο. Εκεί θα χρειαστεί να βάλει ο Θεός το χέρι του.