3η γνώμη

Βαθαίνει το φαινόμενο ´τρομοκρατία´
Προβληματισμένος ο πολίτης προσπαθεί να καταλάβει ποιος ωφελείται από τέτοιου είδους ´τυφλά χτυπήματα´ σαν το τελευταίο τρομοκρατικό στα γραφεία της ΝΔ και ποιος βλάπτεται.
Αναμφίβολα στη θέση των βλαπτομένων βρίσκεται ο λαός με πρώτη ζημιά τον αποπροσανατολισμό του από τα καφτά θέματα που τον πλήττουν κατά την περίοδο αυτή και θεωρεί ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα λειτουργίας της δημοκρατίας.
Και τούτο διότι πολιτικοί ή και δημοσιογράφοι αποδίδουν αυτού του είδους τις δραστηριότητες σε παρακρατικές οργανώσεις ή και άτομα, που στοχεύουν υπονομευτικά να προκαλούν αναταραχές που θα εκθέσουν τους αντιπάλους τους.
Τι μηνύματα και προς τα πού στέλνονται με τις τρομοκρατικές ενέργειες τελευταίως; Είκοσι επιθέσεις έχουν γίνει απ? τις 6 Ιανουαρίου έως σήμερα! Οτι η κατάσταση είναι σαθρή; Οτι η τρομοκρατία μπορεί και δρα ανενόχλητη, αδιάφορο αν μουδιάζει κάθε Ελληνα και προκαλεί την κοινή γνώμη; Η ελληνική κοινωνία ποτέ δεν υποστήριξε πράξεις βίας, οποιονδήποτε κι αν στόχευαν κι ας είχε δεινοπαθήσει απ? αυτόν! Τι να συμβαίνει άραγε; Τα χαρακτηριστικά του χτυπήματος στη Συγγρού έχουν πολιτικούς στόχους; Είναι συγκεκριμένοι, στρέφονται κατά των εκπροσώπων του συστήματος ή πρόκειται περί τυφλών επιθέσεων, που στοχεύουν μέσω της τρομοκράτησης και του φόβου, να απονευρώσουν τους κρατικούς μηχανισμούς και τον κόσμο;
Οταν συμβαίνουν τέτοια κρούσματα, δεν μπορεί, παρά να συζητιούνται μέσα στη Βουλή, όπου με μεγάλη απογοήτευση βλέπουμε, οι μισοί βουλευτές να κατηγορούν τους άλλους μισούς για υπόθαλψη με ακατονόμαστες εκφράσεις. Και δικαίως να θεωρούμε ότι συντηρείται το παιχνίδι της τρομοκρατίας απ? αυτούς.
Ρίχνουν λάδι στη φωτιά αντί την ώρα που τους ´αποδίδονται ευθύνες´ ν? αρπάξουν την ευκαιρία και ν? αντιμετωπίσουν από κοινού το φαινόμενο της τρομοκρατίας.
Είναι ακατανόητο να γίνεται λόγος περί παρακράτους! Πρέπει να σταματήσει αυτό το ´σόφισμα´ γιατί εκτός του ότι συντηρεί αίσθημα φόβου, δημιουργεί και φαινόμενα διχασμού.
Την τρομοκρατία δεν τη γέννησαν στην παρούσα φάση οι απολύσεις, η ανεργία, η άγρια φορολόγηση, η αδικία και η αναλγησία των κυβερνώντων. Δεν έπεται ότι επειδή η απελπισμένη νεολαία, που δεν βρίσκει δουλειά και οι θυμωμένοι γονείς που δεν μπορούν να συντηρήσουν τις οικογένειές τους, πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να καταλήγουν στη βία και να γίνονται τρομοκράτες. Η άποψη ότι οι κακουχίες είναι χώρος, μέσα στον οποίον επωάζεται η τρομοκρατία, δεν βασίζεται στη λογική. Η βία είναι βία, η τρομοκρατία είναι τρομοκρατία. Οταν παρερμηνευθούν οι έννοιες των λέξεων και ξεχαστούν οι αξίες, θα καταλήξουμε να παρακολουθούμε μια συνεχή φαρσοκωμωδία μ? ένα σύστημα που να μην μπορεί να διαλευκάνει κανένα σκάνδαλο και να αλληλοσκοτωνόμαστε!
Εάν τα πράγματα έχουν ξεφύγει από κάθε όριο, οι θεσμοί βρίσκονται σε πτώση και δεν μπορούμε ν? αντιμετωπίσουμε τους παράγοντες που τα δημιουργούν, δεν θα καταφέρουμε να προβάλουμε αντίσταση στα αίτια του φαινομένου. Πάντως η ανομία για την πολιτική έχει γίνει βραχνάς.
Συνήθως οι υποθέσεις αυτές προξενούν αρχικώς επικοινωνιακό θόρυβο και επισκιάζουν άλλα τρέχοντα κρίσιμα γεγονότα. Σκεπάζονται από ένα πέπλο σιωπής και αργότερα ´διαλευκάνονται´, που για όσους παρακολουθούν τα γεγονότα τους κάνει να αναρωτιούνται τους λόγους, που χρησιμοποιούνται για πολιτική εκμετάλλευση. Μόνο η πολιτεία, όταν θέλει, μπορεί ν? ανακαλύψει και ν? απομονώσει απ? το κοινωνικό σύνολο αυτές τις αντιλαϊκές συμπεριφορές που οδηγούν στη ναρκοθέτηση κάθε ανάπτυξης, τρομάζουν και αποσαθρώνουν τις κοινωνικές αντιδράσεις και απονεκρώνουν τις μισοζώντανες εφεδρείες, που θα μπορούσαν ν? αναγκάσουν τους πολιτικούς, να λάβουν τις αναγκαίες πρωτοβουλίες αποτροπής τέτοιων ακραίων ενεργειών.