Μυημένη στον χορό από την ηλικία των τεσσάρων ετών η Ιοκάστη Λιονάκη διέγραψε μια εντυπωσιακή πορεία στο εξωτερικό και στην Ελλάδα. Με εμπειρίες από μεγάλες σχολές χορού, θεατρικές σκηνές ακόμη και τέντες τσίρκου (!), επέστρεψε πλέον στα Χανιά αναζητώντας… ζεστασιά.
Ποιος σε μύησε στον χορό;
Στην ηλικία των 2 ετών περίπου, από ό,τι μου λέει η μαμά μου, όταν άκουγα κλασική μουσική, έκλαιγα σιωπηλά. Ετσι η μαμά μου αποφάσισε να με στείλει μπαλέτο.
Ηθελες από μικρή να γίνεις χορεύτρια;
Ναι, από μικρή είχα αυτό το όνειρο.
Ποια είναι η πιο ´δυνατή´ σου εμπειρία από αυτή τη δουλειά;
Η πιο δυνατή μου εμπειρία ήταν στη Βαρκελώνη, όταν αποφάσισα να κάνω θέατρο δρόμου χωρίς εμπειρία, μόνη μου, με έναν ενισχυτή μπροστά από τον καθεδρικό ναό, σε μια μεγάλη πλατεία στο κέντρο της Βαρκελώνης, στο πιο τουριστικό σημείο. Δεν έχω ξανά νιώσει στη ζωή μου πιο μικρή, ανίκανη και γεμάτη με φόβο, δεν ήξερα από πού να αρχίσω και πώς να μαζέψω τον κόσμο. Τελικά το έκανα σχεδόν θολωμένη, χόρεψα σε όλη την πλατεία, μόλις τελείωσε η μουσική έφυγα τρέχοντας. Δεν θα ξεχάσω ένα μικρό κοριτσάκι που έτρεχε από πίσω μου για να μου δώσει 2 ευρώ.
Μετά από αυτήν την εμπειρία πήρα παρά πολύ δύναμη, ένιωσα πολύ υπερήφανη και συνέχισα να κάνω θέατρο δρόμου με μια ομάδα τσίρκου.
Θέατρο, τσίρκο, χορός, ακροβατικά, παραστάσεις και δασκάλα χορού… Ποιο από όλα σε συναρπάζει περισσότερο;
Αυτό που με συναρπάζει περισσότερο είναι ότι κάνω όλα αυτά μαζί σε συνδυασμό. Είναι σαν να ακούς το κάθε όργανο ξεχωριστά και μετά όλα μαζί σε μια ορχήστρα.
Μόνιμη κάτοικος Χανίων πλέον;
Είμαι από εδώ και ήθελα να γεννήσω και την κόρη μου εδώ λίγο μακριά από τον ρυθμό του Λονδίνου που ζούσα τον τελευταίο καιρό. Οι μεγάλες πόλεις σου ανοίγουν τους ορίζοντες και οι μικρές σε ζεσταίνουν.
Σκέφτομαι να κάνω τη βάση μου εδώ, ήδη ίδρυσα ένα σχολείο, όπου στόχος μου είναι να το λειτουργώ 6 μήνες τον χρόνο και τον υπόλοιπο χρόνο να ταξιδεύω παρακολουθώντας τις καλλιτεχνικές εξελίξεις στον κόσμο και γεμίζοντας εμπειρίες για να προσφέρω όσο περισσότερες γνώσεις μπορώ και φυσικά να νιώθω γεμάτη.
Πώς είναι να μαθαίνεις χορό και ακροβατικά σε παιδιά;
Θεωρώ ότι είναι παρά πολύ μεγάλη ευθύνη γιατί έχεις στα χέρια σου τα πιο ευαίσθητα πλάσματα και είναι πολύ εύκολο να τους στιγματίσεις τη ζωή. Αλλά όταν βλέπεις αυτά τα παιδιά μετά από πολλή προσπάθεια να χορεύουν μια χορογραφία που τους έχεις ετοιμάσει ή να κάνουν φιγούρες ακροβατικές που τους έχεις δείξει, είναι ευτυχία.
Γιατί τα ακροβατικά είναι κατάλληλη γυμναστική για μικρά παιδιά;
Τα ακροβατικά εκτός από εντυπωσιακές φιγούρες μαθαίνουν στα παιδιά να είναι γρήγορα, δυνατά, ευλύγιστα και να βγάζουν την ενέργειά τους με δημιουργία. Μέσα από τη διαδικασία εκμάθησης ακροβατικών μαθαίνουν να πέφτουν με τον λιγότερο δυνατό κίνδυνο. Ενα βασικό μέρος είναι η ψυχολογία· τα παιδιά φεύγουν από το μάθημα χαρούμενα, υπερήφανα και γεμάτα αυτοπεποίθηση.
Τα Ακροβατικά είναι πιο εύκολα για τα παιδιά γιατί είναι ακόμα εύπλαστα και δεν φοβούνται τόσο όσο οι ενήλικοι.
Τι εξοπλισμός χρειάζεται για να μάθει κάποιος να κάνει ακροβατικά;
Ο εξοπλισμός είναι ανάλογος με το τι κάνουν. Αν κάνουν κυλίσματα στο πάτωμα χρειάζονται στρώματα ενόργανης γυμναστικής τουλάχιστον 5 εκατοστά που να μην βουλιάζουν, αλλά να απορροφούν τους κραδασμούς. Οταν δοκιμάζουν άλματα χρησιμοποιούμε αλτήρες, όπως τραμπολίνο. Ολες οι δύσκολες προσγειώσεις γίνονται σε πολύ μεγάλα και χοντρά στρώματα. Επίσης στο μάθημά μου χρησιμοποιούμε έναν μεγάλο αεροδιάδρομο 12 επί 3 μέτρα όπου είναι πολύ διασκεδαστικό για τα παιδιά.
Ολος ο ακροβατικός εξοπλισμός είναι ειδικά μελετημένος από τα καλύτερα υλικά για να είναι ασφαλείας γι? αυτό και είναι πολύ ακριβός.
Να περιμένουμε και παραστάσεις με ενηλίκους στα Χανιά;
Γιατι όχι; Ηδη ένα σεμινάριο που έκανα στην πόλη μας είχε μεγάλη απήχηση σε ενηλίκους. Αν δημιουργηθεί κάποια ομάδα μέσα από τα μαθήματα πολύ ευχαρίστως.
Συμπλήρωσέ το…
? Χορός είναι… «Η μοιραία κίνηση του πνεύματος».
? Καλός χορευτής είναι… «Αυτός που ξέρει να ακούει το σώμα του και αφήνει να τον παρασύρει στα άκρα του».
? Πρότυπό μου είναι… «Αυτός που ξεκινάει από το τίποτα χωρίς φόβο».
? Ταλέντο είναι… «Να ξεχωρίζεις».
? Η δουλειά στο τσίρκο ήταν… «Να ζεις την κάθε στιγμή στο μεγαλείο της».
? Εύχομαι στο μέλλον… «Να ταξιδέψω στα περισσότερα μέρη του κόσμου και να κάνω ένα ντουέτο με την κόρη μου».
Γ.ΨΑΡΑΚΗ
