Μία απογοήτευση… Αυτό θεωρούμε πως είναι το συναίσθημα που δημιουργείται σε όποιον είχε την ευκαιρία χθες να βρεθεί τα Περβόλια ή να παρακολουθήσει έστω το παιχνίδι από την τηλεόραση.
Με μια ομάδα (Πλατανιάς) που για πρώτη φορά ίσως σε τόσο έντονο βαθμό έδειξε ότι δεν ´μπορούσε´. Είναι βέβαια παρήγορο ότι απέναντί της ήταν ένας αντίπαλος που εκ των προτέρων θεωρούνταν το φαβορί και αποδείχτηκε πράγματι πως ήταν ανώτερος σε όλα τα επίπεδα. Ακόμα κι έτσι όμως, το ανησυχητικό είναι ότι έφτασε σε αυτό το μεγάλο σκορ χωρίς να χρειαστεί να πιάσει πολύ υψηλά στάνταρ απόδοσης ή να αποδώσει το μάξιμουμ των δυνατοτήτων του. 3-0 με τις μηχανές σβηστές…
Και… τώρα λοιπόν; Τώρα… Τώρα τα πράγματα προδιαγράφονται ακόμα πιο δύσκολα απ’ ό,τι ήταν προηγουμένως, διότι το ερώτημα είναι αν αυτή η ομάδα έχει τις δυνατότητες, τα κότσια για να παραμείνει στην κατηγορία. Δυστυχώς, όσο μεγάλος αντίπαλος κι αν είναι ο Αστέρας, σε ένα παιχνίδι όπου ο Πλατανιάς έπρεπε να δείξει τα κότσια του και να κατορθώσει να πάρει ό,τι καλύτερο μπορούσε, βρέθηκε να χάνει με 3-0 στο 35’… Η ομάδα έπαιζε μια κατηγορία, όπως εξάλλου το ίδιο θα ισχύει και το Σάββατο έστω κι αν είναι εκτός έδρας το παιχνίδι με την Ξάνθη και αντί να δούμε ένα σύνολο που θα πάσχιζε και θα ξεχείλιζε από πάθος για να πάρει τη νίκη, είδαμε μια ομάδα που δεν μπορούσε να αλλάξει τρεις πάσες.
Ο Πλατανιάς, δυστυχώς, δείχνει αδύναμος να ελέγξει την κατάσταση και τουλάχιστον χθες παρουσίασε μία εικόνα σα να είναι παραδομένος στη μοίρα του. Πραγματικά δεν ξέρουμε πώς μπορεί να γίνει να αλλάξουν όλα αυτά, αλλά εάν θέλει να επιτευχθεί ο στόχος της παραμονής, τότε απαιτείται να επιδείξει ψυχή και μεγαλύτερη αγωνιστικότητα. Δεν είναι άλλοθι ο σπουδαίος Αστέρας, όσο κι αν η ήττα ως αποτέλεσμα κρίνεται φυσιολογικό, διότι επαναλαμβάνουμε σημασία δεν έχει ότι χάνεις αλλά πώς χάνεις…
10 βαθμοί στα 14 τελευταία ματς…
Μετά τη νίκη και την πρόκριση επί του Παναθηναϊκού στο Κύπελλο, ο Αναστασιάδης σχολίαζε ότι η προσπάθειά του στις προπονήσεις αφορά αποκλειστικά στο πώς θα καταφέρει να δημιουργήσει ´ομάδα´. Τότε, βοηθούμενος και από το αποτέλεσμα, είπε ότι ανέλαβε μια ομάδα που ´έτρωγε´ 3άρες και 4άρες, αν και η αλήθεια είναι ότι μονάχα μία βαριά ήττα είχε υπάρξει πριν απ’ αυτόν, στη Νέα Σμύρνη. Και χθες ήρθε αυτό το αποτέλεσμα με τον Αστέρα…
Σε κάθε περίπτωση, το θέμα είναι αν αυτή η ομάδα, έτσι όπως είναι και με τους παίκτες που διαθέτει, μπορεί, είναι στις δυνατότητές της να ´σώσει´ την κατηγορία. Από τότε που ήρθε ο Αναστασιάδης, ο Πλατανιάς μετράει τη νίκη επί του Παναθηναϊκού, στο ντεμπούτο του, 3 ισοπαλίες εκ των οποίων όμως οι 2 στα Χανιά και 4 ήττες. Εάν πάμε πιο μακριά τη βαλίτσα, στα 14 τελευταία παιχνίδια, δηλαδή παρά ένα, ένας ολόκληρος γύρος, ο απολογισμός είναι 2 νίκες, 4 ισοπαλίες και 8 ήττες. Σε 14 ματς, 10 βαθμοί… Αυτό που εμείς κρίνουμε ως το χειρότερο, είναι ότι η ομάδα αδυνατεί να πάρει αποτελέσματα. Σε κάποια παιχνίδια βρίσκεται κοντά (Λεβαδειακός, Πανθρακικός, Ατρόμητος) αλλά αποδεικνύεται ότι δεν έχει τον τρόπο να πάρει αυτό που κατά βάθος της αξίζει. Εξαιρώντας το χθεσινό παιχνίδι, υπάρχει πράγματι βελτίωση στον τρόπο που παίζει, αλλά τα αποτελέσματα είναι αυτά που μετράνε. Και τι κάνει ο Πλατανιάς; Κάθε αγωνιστική που περνάει, ροκανίζει τη διαφορά του από την ζώνη υποβιβασμού.
Ο Πλατανιάς, όπως γράφουμε και σε διπλανή στήλη, θα παραμείνει στην κατηγορία όταν δίνει ό,τι έχει και δεν έχει στον αγωνιστικό χώρο. Όλα τα παιχνίδια από εδώ και πέρα, είναι ´τελικοί´, αρκεί να το αντιληφθούν οι ποδοσφαιριστές. Εκτός κι αν το έχουν αντιληφθεί και παίζουν το μάξιμουμ που μπορούν και το είδαμε χθες… Αν είναι έτσι τα πράγματα -που εμείς δεν το νομίζουμε- τότε θα διατηρήσουμε τις επιφυλάξεις μας και θα περιμένουμε, χωρίς μεγάλες προσδοκίες, τη συνέχεια. Αλλά επαναλαμβάνουμε, έχουμε την πίστη ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα και πως η χθεσινή, τραγική εικόνα είναι μια κακή παρένθεση.
Ατυχής -για την ώρα- η σύγκριση Τσιντί-Ουντόζι…
Νομίζουμε δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει ότι ο Πλατανιάς δεν είχε χθες τον τρόπο να δημιουργήσει ευκαιρίες ή ν’ αναπτύξει επιθετική δραστηριότητα απέναντι στον Αστέρα. Ειδικά σε αυτό το παιχνίδι, εμείς είδαμε για πρώτη φορά την ομάδα να μην κάνει επί της ουσίας καμία ευκαιρία! Σε ένα ματς που είχε τον χαρακτήρα της παραμονής, ο Πλατανιάς δεν έκανε ούτε μία ευκαιρία, καθώς θεωρούμε φυσιολογικό να υπάρξουν ένα ή δύο σουτ, που πράγματι έγιναν, προς την εστία του Φούλοπ.
Πότε είδαμε ´φάση´ από τον Πλατανιά; Εμείς τουλάχιστον ξεχωρίζουμε δύο, που δεν ήταν κλασικές βέβαια αλλά σχετικά ήταν οι πιο σοβαρές. Στο 64’ με τον Μαραγκουδάκη και στο 88’ πια πάλι με τον ίδιο παίκτη, που κακά τα ψέματα είναι ´φάντασμα´ του περσινού καλού εαυτού του… Πώς λοιπόν να μην απορούν πολλοί για την τροπή που πήραν τα πράγματα με τον Ουντόζι; Ένας παίκτης που δημιουργούσε ρυθμό και αποτελούσε συνεχή πηγή κινδύνων για τους αντιπάλους του και ο οποίος διώχθηκε κακήν κακώς από την ομάδα…
Από την άλλη -και για την ώρα τουλάχιστον- η όποια προσπάθεια σύγκρισης με τον Τσιντί είναι το λιγότερο ατυχής…
Το τεράστιο βέβαια πρόβλημα είναι και παραμένει η άμυνα, που θεωρείται εξάλλου και από τις χειρότερες του πρωταθλήματος. Αποδείχτηκε δε, παρένθεση το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Χθες όμως, ο Αστέρας έκανε… πάρτι στην άμυνα του Πλατανιά. Ο Καστέλς φιλότιμος μεν αλλά ´χάνει´ τον Σανκαρέ στο 1-0…
Ο Στόλερ μπήκε στο β’ ημίχρονο, αλλάζοντας τον Ισπανό, αλλά δείχνει ότι θέλει χρόνο να προσαρμοστεί. Κι όλα αυτά ενώ το πρωτάθλημα ´τρέχει´ και ο Πλατανιάς ´καίγεται´ για βαθμούς.
