ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΚΑΤΑΤΟΣ*
Περίπου 1 δισ. ευρώ (1.000.000.000 €) θα κληθεί να επιστρέψει η Ελλάδα στον Κοινοτικό προϋπολογισμό το 2014. Αν υπολογίσουμε ότι κάθε χρόνο η χώρα μας παίρνει περίπου 2 δισ. ευρώ από τα κοινοτικά ταμεία για τις αγροτικές αποζημιώσεις, σημαίνει ότι του χρόνου η χώρα μας θα πάρει τα μισά απ’ όσα θα έπαιρνε με κανονικές συνθήκες.
Πόσες φορές ο υπογράφων έχει θίξει το θέμα αυτό, χωρίς να ιδρώνει κανενός υπευθύνου το αυτί! Πόσες φορές η ίδια αυτή εφημερίδα έχει αναλύσει το σοβαρό αυτό θέμα;
Οι υπουργοί και οι σύμβουλοί τους διαβάζουν μόνο αθηνοκεντρικές εφημερίδες;
Μήπως πρέπει να επισημάνουμε ότι το ποσόν αυτό είναι περίπου ίδιο με εκείνο που θα διεκδικήσει ο κ. πρωθυπουργός την ερχόμενη Παρασκευή στις Βρυξέλλες;
Και αν ναι, γιατί η διεκδίκηση να μην είναι επιπλέον και όχι από αλλού να προέλθουν οι διεκδικούμενοι πόροι;
Εξάλλου, η διεκδίκηση που αναφέρουμε αφορά το επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2014-2020, όπου οι αγροτικές δαπάνες φαίνεται ότι θα μειωθούν και αυτές, παρά τις γαλλικές κυρίως αντιδράσεις.
Έτσι, στο πλαίσιο του νέου ΕΣΠΑ, αντί για 11,700 δισ. ευρώ θα διεκδικήσουμε 13,200 δισ. ευρώ για τη κοινοτική συγχρηματοδότηση αναπτυξιακών προγραμμάτων και έργων στη χώρα μας, προκειμένου να χτυπήσει την ύφεση και την ανεργία.
Αν λοιπόν επιστρέψουμε ως αχρεωστήτως καταβληθέντα περίπου 1 δισ. ευρώ, λεφτά που δεν είναι καταχωρημένα στον φετινό (2013) προϋπολογισμό της χώρας, χάνουμε κάθε κερδηθέν επιπρόσθετο ευρώ!
Τονίζουμε ότι οι αγροτικές επιστροφές δεν είναι με κανένα τρόπο διαπραγματεύσιμες από την Ελλάδα. Και τούτο διότι η χώρα μας έχει εισπράξει παρανόμως αυτά τα χρήματα στο παρελθόν για επιδοτήσεις, ενισχύσεις κ.λπ. των αγροτών της.
Από τον καθιερωμένο έλεγχο που κάνει ανά τακτά διαστήματα η Κομισιόν στις χώρες-μέλη (η γνωστή εκκαθάριση αγροτικών λογαριασμών) διαπίστωσε μια σειρά από παραβάσεις, παρατυπίες, παρανομίες ακόμη και απάτες στη διάθεση των πόρων από το Γεωργικό Ταμείο της Ενωσης και ιδιαίτερα στους τομείς των -οπωροκηπευτικών, του βαμβακιού και του ελαιολάδου. Σ’ αυτές τις παρανομίες θα πρέπει να προστεθούν και τα 550 περίπου εκατομμύρια ευρώ που διέθεσε ο, επί Νέας Δημοκρατίας, Υπουργός Γεωργίας κ. Χατζηγάκης στους αγρότες για να σταματήσουν τότε τις κινητοποιήσεις με τις καταλήψεις των εθνικών οδών και τις απεργίες τους ενώ γνώριζε πολύ καλά και μάλιστα, τον είχε προειδοποιήσει η Κομισιόν, ότι τα χρήματα αυτά δίνονται παράνομα και ότι αυτή θα απαιτήσει οπωσδήποτε την επιστροφή τους στον Κοινοτικό προϋπολογισμό.
Βέβαια, θα πρέπει να τονιστεί ότι οι παρατυπίες και οι παραβάσεις, τις περισσότερες φορές είναι άγνοια του τρόπου και των διαδικασιών εφαρμογής των κοινοτικών κανονισμών.
Έτσι, με εξαίρεση τις απάτες, για τις οποίες δε χωρεί κανένα συγχωροχάρτι, οι παρατυπίες και οι παραβάσεις αποτελούν παραδείγματα που μπορούν να διορθωθούν. Αν θέλουμε!
Κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει κάποιον να εφαρμόσει τους νόμους όπως πρέπει. Να μην παραπονιόμαστε, όμως.
Επισημαίνεται ότι οι μειώσεις των δόσεων που θα έρχονται στην Ελλάδα θα καλύψουν το σημαντικό αυτό ποσόν, το οποίο όμως η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να καταβάλει στους αγρότες. Αρα θα πρέπει να εγγραφεί στο νέο προϋπολογισμό του 2014 η σχετική πρόβλεψη. Περιέργεια βέβαια προκαλείται από πού θα βρεθούν οι απαιτούμενοι πόροι. Το πιθανότερο είναι να κληθούν να το πληρώσουν οι Έλληνες φορολογούμενοι που θα ασφυκτιούν τότε, ακόμη περισσότερο, κάτω από τα τεράστια φορολογικά βάρη στο όνομα της λιτότητας και της ανταγωνιστικότητας, με ίσα μοιρασμένη την ευθύνη και γι αυτή τη νέα ´αγροτική´ τραγωδία μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας.
Πάντως με επιστολές μας που είχαμε πρωτοκολλήσει στο γραφείο του υπουργού Γεωργίας τον Μάιο 2011, είχαμε προσφέρει λύσεις, οι δε καρεκλοκένταυροι τότε, δεν θεώρησαν σκόπιμο να δώσουν συνέχεια, παρά τις καλές προθέσεις τους. Το ίδιο είχε γίνει και με το γραφείο του τότε αναπληρωτή υπουργού οικονομικών.
Το πρόβλημα που γεννάται είναι γιατί κωφεύουν οι αρμόδιοι όταν έρχονται εναύσματα στα χέρια τους και στις δικαιοδοσίες τους;
Από το άλλο μέρος, έχουν ήδη αρκετή εμπειρία ότι οι μόνιμες πλέον προσφυγές στο ευρωδικαστήριο δε διορθώνουν τα πράγματα γιατί η εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου είναι ένα αξεπέραστο θέσφατο.
Ποια είναι η δικαιοδοσία των υπουργείων όταν έρχονται χοντρές καμπάνες;
Να ζητήσουν διαπραγματεύσεις και εκεί πάνω να πείσουν ότι ή δεν ήξεραν πώς να εφαρμόσουν τους κανονισμούς ή να ζητήσουν να τους μάθουν περισσότερα.
Αυτή είναι η λεγόμενη διαδικασία ´συμφιλίωσης´ στην ουσία ορθής εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου στον τομέα της γεωργίας.
Ολες οι χώρες αυτό κάνουν για τη διαδικασία εφαρμογής των νέων κανονισμών, εκτόςαπό τη χώρα μας.
Για τη διαδικασία αυτή, μάλιστα, ο πρώην διευθυντής του ΦΕΟΓΚΑ κ. Μισέλ Ζακώ έχει ήδη γνωστοποιήσει την πρόθεσή του να μάθει τις διαδικασίες στην ελληνική υπηρεσιακή ηγεσία του γεωργίας, και δε ζήτησε ούτε αμοιβές ούτε προνόμια.
Αυτόν τον άνθρωπο τον έχουν παρακάμψει οι ιθύνοντες, τώρα βέβαια, δεν ξέρω αν και ίδιος θα ήθελε να ερχόταν, αλλά όσο λείπει η διδαχή από τον τόπο αυτόν, τόσα περισσότερα θα χάνουμε.
Τέλος υπενθυμίζω ότι οι επιστροφές αχρεωστήτως καταβληθέντων υπερβαίνουν το 15-20% των ετήσιων εισροών από τα δυο αγροτικά ταμεία της Ένωσης.
•Οικονομολόγος
