3η γνώμη

Σπάνια συμβαίνει ν’ ασκείται κριτική στον υπ. Οικονομικών της κυβέρνησης από κυβερνητικούς βουλευτές, οι οποίοι τονίζουν τις αρνητικές πλευρές των όσων λέει και πράττει. Και τούτο διότι τελευταίως ο κ. Στουρνάρας πάει να στήσει ´καβγά´ με τη συμπολίτευση κάνοντας σκληρή κριτική για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό κατά την περίοδο 2007 – 2009 και για το χάλι που παρέδωσε η μια κυβέρνηση στην άλλη.
Και οι μεν βουλευτές της συμπολίτευσης ξεχνούν ότι την περίοδο για την οποία ομιλεί ο κ. Στουρνάρας κυβερνούσαν αυτοί, ο ίδιος δε δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του ότι ο κύριος κορμός της κυβέρνησης, στην οποίαν μετέχει, είναι η ΝΔ και επί πλέον, ότι τους τελευταίους μήνες του 2009 κυβέρνηση ήταν του κ. Παπανδρέου και του κ. Βενιζέλου. Ηταν αναμενόμενο να διαμαρτυρηθούν από αντίδραση οι άνθρωποι της ΝΔ και να κατακρίνουν τον κ. Στουρνάρα, κυρίως από αυτούς που πρόσκεινται στον κ. Καραμανλή.
Τον σχολίασαν άλλος λίγο, άλλος πολύ, όχι από ´προσωπική αντιπαράθεση´ (!), αλλά έκαναν… κριτική για την πολιτική του. Επανέφεραν στην επιφάνεια παλαιές δραστηριότητές του, πριν αναλάβει υπουργός, όταν ήταν στην Εμπορική, όταν στην επίμαχη περίοδο του Χρηματιστηρίου ήταν δεξί χέρι του κ. Παπαντωνίου, όταν με τον κ. Παπαδήμο συνεργάσθηκε ώστε να είναι ευνοϊκά τα στοιχεία με τη δημιουργική λογιστική, για να μπούμε στο ευρώ το 2000 επί Σημίτη, όπως και για ό,τι έγινε και προέβλεπε κατά τη θητεία του στον Ι.Ο.Β.Ε. Κι έτρεξε στο Ρώυτερ να πει ότι τον ´φοβίζουν (!) οι πιέσεις, που του ασκούν τα μέσα ενημέρωσης και οι βουλευτές όλων των κομμάτων´.
Αλλά ο κ. Στουρνάρας θέλει να τα κάνει όλα ´κανονικά´, μόνος του, παρακάμπτοντας τη νομιμότητα χωρίς να εφαρμόζονται ´κανονικά´ οι νόμοι.
Ετσι μπούμερανγκ γύρισε η απόφαση του Α. Πάγου, όσον αφορά την είσπραξη του έκτακτου τέλους ακινήτων μέσω ΔΕΗ. Είναι ανεπίτρεπτο για έναν υπ. Οικονομικών είτε είναι κοινοβουλευτικός είτε όχι, να παίρνει αποφάσεις που αγγίζουν μέχρι το κόκαλο τους πολίτες και να μην τον νοιάζει ποιες θα είναι οι συνέπειες γι’ αυτούς και το έθνος. Δεν μπορεί, επικαλούμενος τις τεχνοκρατικές του αντιλήψεις, να θεωρεί αλάνθαστες τις ενέργειές του, χωρίς να εξηγεί πολιτικά, γιατί καταφεύγει σε τέτοια μέτρα. Μην ξεχνάμε ότι από σπόντα έγινε υπ. Οικονομικών. Ηταν διορισμένος ο κ. Ράπανος, αλλά αιφνιδίως ασθένησε και υπαναχώρησε. Το γιατί επισήμως δεν θα το μάθουμε ποτέ!
Το περίεργο είναι ότι την ώρα που βράζει η κοινωνία για την επιβολή των μέτρων Στουρνάρα και δυσανασχετούν μέλη της Κ.Ο. της ΝΔ ο κ. Σαμαράς δεν κάνει τίποτα εκτός από πολιτικές επιστρατεύσεις. Η οικονομική πολιτική των μνημονίων είναι ατελέσφορη. Χειρότερη δεν γινόταν. Μας λένε, ότι τα μέτρα είναι της τρόικας. Ομως το Δ.Ν.Τ. αναγνωρίζει ότι για την εφαρμοζόμενη τακτική έχουν κάνει ´λάθος´ (!) και για να το διορθώσουν, νομίζουν, πως με μια ´συγγνώμη´ καθάρισαν. Σε πυροβολούν εν ψυχρώ, ύστερα στέκονται από πάνω σου και σου λένε ´συγγνώμη´! Και μάλιστα καθυστερημένα. Πρόκειται για αλαζόνες, υπερόπτες, ανεπαρκείς, βανδάλους και καταστροφείς της κοινωνίας, απολίτιστους, άξεστους και υπερφίαλους και μισθοφόρους του κεφαλαίου. Είναι η τακτική του Δ.Ν.Τ. όπου πάει, να φέρνει καταστροφή και στο τέλος ν’ αναγνωρίζει ´λάθος´;
Δεν πρέπει να μας εντυπωσιάζει η ομολογία του Δ.Ν.Τ. όσο μας προβληματίζει η στάση των δικών μας, που ενεργούν απαθείς. Η ομολογία του ´λάθους´ από το ένα αφτί μπαίνει κι από το άλλο βγαίνει. Κόβουν μισθούς και συντάξεις, βάζουν τον ΕΕΤΗΔΕ κι έρχεται ο κ. Στουρνάρας και λέει ´δεν έχετε να πληρώσετε την έκτακτη βοήθεια; Δεν πειράζει! Την κάνουμε μόνιμη´! Και αλλάζει την επικρατούσα κακή φορολογική κατάσταση κάνοντάς τη χειρότερη και άνω κάτω έξαλλους τους πολίτες.
Καλά, κανείς απ’ αυτούς, που με πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου μας έχουν περάσει τη θηλειά στον λαιμό, δεν κατάλαβε το ´λάθος´; Και τώρα που βοά ο κόσμος, γιατί ο κ. Στουρνάρας αντί να λεηλατεί με τους φόρους δεν εισηγείται στους συγκυβερνώντες να θέσουν τους τροϊκανούς ενώπιον των ευθυνών τους και να ζητήσουν αναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου; Ο κόσμος τα βάζει με τον Στουρνάρα, αλλά την κύρια ευθύνη τη φέρει ο κ. Σαμαράς, που έχει αυτοπαγιδευτεί με τις δεσμεύσεις του και αναγκάζεται να πέφτει απ’ τη μία αποκοτιά στην άλλη.