Andre Gorz Eκδόσεις: Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ
Ομως ´Η αθλιότητα του σήμερα και η προοπτική για το αύριο´ του Αντρέ Γκορζ (μετάφραση Αγγέλα Βερυκοκάκη), ένα αποκαλυπτικό βιβλίο που κυκλοφόρησε το 1999, αποκάλυψε την πραγματικότητα, γράφοντας για τη μαζική κατάργηση εργασίας και για την επερχόμενη ανεργία. ΝΤΡΟΠΗ και ΕΓΚΛΗΜΑ!
Η Ελλάδα κάθε μέρα και περισσότερο βυθίζεται σε εκτεταμένη ανεργία. Κυρίως, στις ηλικίες των νέων ανθρώπων. Αλλά και στις μεγαλύτερες ηλικίες και των δύο φύλων που κάθε οικογένεια υφίσταται τις βαριές ανεργιακές συνέπειες.
Με αποτέλεσμα νέοι – νέες, ηλικιωμένοι και ηλικιωμένες Ελληνες και Ελληνίδες να σχηματίζουν μεγάλες ουρές σε τόπους και χώρους που διανέμονται δωρεάν τρόφιμα από ομάδες κοινωνικής αλληλεγγύης.
ΕΙΚΟΝΕΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ – ΕΛΛΗΝΕΣ
Ομως αυτές οι εικόνες ντροπής για την ελληνική πολιτεία και τους πολίτες (άνδρες, γυναίκες, παιδιά, νέους, γέρους και γερόντισσες) μεταδίδονται τηλεοπτικά σε ολόκληρο τον κόσμο ως θέαμα ενός λαού που έχει οδηγηθεί στη σημερινή κατάντια του από υπερ-εκμεταλλευτικά κράτη, αλλά και από στυγνούς κερδοσκόπους της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και των συστημάτων.
Καθώς όμως και τους κυβερνήτες και παρακυβερνήτες της χώρας από τους οργανισμούς και μηχανισμούς της. Παράλληλα όμως και με τη συμμετοχή αυτού του λαού (με σκληρό σύγχρονο προπαγανδιστικό προσανατολισμό του στην υπερκαταναλωτική ευτυχία.
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΗΡΞΑΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
Ενώ την ίδια περίοδο υπήρχαν σημαντικές ´προειδοποιήσεις´ για την επερχόμενη νέα πραγματικότητα της ´Νέας Τάξης Πραγμάτων´, η οποία δεν ήταν μόνο για τις γεωστρατηγικές ανατροπές και μετατροπές, αλλά ήταν και για τις γεωοικονομικές, γεωενεργειακές, γεωπεριβαλλοντικές, γεωτεχνοκρατικές.
Από αυτές όλες, όμως, η γεωστρατηγική της οικονομίας, η οποία χρησιμοποίησε όλες τις άλλες για την επικυριάρχησή της με σημαντικότερο, καταστροφικό (για τον παγκόσμιο πολιτισμό) γεγονός την επιβολή της διεθνούς κερδοσκοπίας επί της πολιτικής σε ανατολή και Δύση. Για να διευρυνθεί η ελεγχόμενη (απολύτως) αντιπροσωπευτική πολιτική δημοκρατία, η οποία εδώ και χρόνια είναι στην απόλυτη χρησιμοποίησή της από τα μεγάλα παγκόσμια και εθνικά συμφέροντα.
ΣΤΕΝΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΣΑΡΤΡ ΕΙΠΕ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μια από τις σημαντικές προειδοποιήσεις για τη νέα πραγματικότητα ανατροπής της οικονομικής υπερεκμετάλλευσης και βίας -ειδικά για το κρίσιμο θέμα- πρόβλημα της ανεργίας είναι το βιβλίο του Αντρέ Γκορζ διεθνώς γνωστού συνεργάτη του Γάλλου φιλοσόφου (αρχηγού του γαλλικού υπαρξισμού) και μεγάλου πνευματικού ακτιβιστή του Ζαν Πωλ Σαρτρ.
Ο Andre Gorz για τις ιδέες του οποίου έχουμε ξαναγράψει στα ´Χανιώτικα νέα´, γεν. 1924 στη Βιέννη, μηχανικός από το Παν. Ελβετίας απέκτησε τη γαλλική υπηκοότητα τις αρχές του 1950, υιοθετώντας τις ιδέες του Σαρτρ. Εργάστηκε δημοσιογραφικά στο EXPRESS για δέκα χρόνια και ήταν ένας από τους ιδρυτές του Nouvel Observateur υπογράφοντας από το 1964 – 1983 σημαντικά άρθρα με το ψευδώνυμο Μισέλ Μπο.
Το 1997 στη Γαλλία κυκλοφόρησε (εκδόσεις Gallilee, στη σειρά ´Βιβλιοθήκη ιδεών´ το πολυμεταφρασμένο βιβλίο του: ´Miseres du present richesse du possible´.
Ενώ το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε τον επόμενο χρόνο από τις εκδόσεις ´Νέα σύνορα´ Α.Α. Λιβάνη, με τίτλο ´Η αθλιότητα του σήμερα και η προοπτική του αύριο´ (μετάφραση από γαλλικά: Αγγέλα Βερυκοκάκη).
Στο σημείωμα της έκδοσης γι’ αυτό το σημαντικό προειδοποιητικό βιβλίο αναφέρεται, κατ’ αρχήν η ´μαζική κατάργηση της εργασίας´ ως κάτωθι
ΑΠΟ ΤΟ 1997 ΑΡΧΙΣΕ Η ΜΑΖΙΚΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
´Σήμερα έχει εγκαθιδρυθεί ένα νέο σύστημα, που καταργεί μαζικά την εργασία. Παλινορθώνει τις χειρότερες μορφές καταδυνάστευσης, υποδούλωσης, εκμετάλλευσης εξαναγκάζοντάς τους όλους να πολεμούν μεταξύ τους για ν’ αποκτήσουν αυτή την εργασία την οποία ΚΑΤΑΡΓΕΙ. Αυτό που πρέπει να προσάψουμε στο σύστημα δεν είναι η κατάργηση της εργασίας, αλλά ότι διατηρεί, ως υποχρέωση, ως κανόνα, ως αναντικατάστατο θεμέλιο των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας όλων αυτών την ίδια την εργασία της οποίας καταργεί τους κανόνες, την αξιοπρέπεια και την πρόσβαση. Πρέπει να αποτολμήσουμε την έξοδο από την κοινωνία της εργασίας. Δεν υπάρχει πια και δεν πρόκειται να επανέλθει. Πρέπει να επιδιώξουμε τον θάνατο αυτής της κοινωνίας, που βιώνει την επιθανάτια αγωνία, ώστε να μπορέσει να γεννηθεί από τα ερείπιά της μια άλλη. Πρέπει να μάθουμε να διακρίνουμε τα περιγράμματα αυτής της άλλης κοινωνίας πίσω από τις αντιστάσεις, τις δυσλειτουργίες, τα αδιέξοδα, τα οποία αποτελούν το σήμερα.
Η εργασία πρέπει να χάσει την κεντρική της θέση στη συνείδηση, τη σκέψη, τη φαντασία όλων: πρέπει να μάθουμε να τη βλέπουμε με διαφορετικό βλέμμα. Να μην τη σκεφτόμαστε πια σαν αυτό που δεν έχουμε, αλλά σαν αυτό που κάνουμε. Πρέπει να επιδιώξουμε την επανιδιοποίηση της εργασίας. Πρέπει να αποτολμήσουμε να αποχωριστούμε αυτή την κοινωνία που πεθαίνει και που δεν πρόκειται να ξαναγεννηθεί…´.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ
Αυτή την προοπτική -3 μόλις χρόνια πριν από την είσοδο της ανθρωπότητας στον 21ο αιώνα- επεσήμανε ένας σημαντικός Γαλλο-αυστριακός διανοούμενος και στενός συνεργάτης του Ζαν Πωλ Σαρτρ, αποστασιοποιούμενος από τις στρατευμένες θεωρίες της απόφασης, των υπαρξιστικών φιλοσοφιών, όπως αναφέραμε στο άρθρο μας για το βιβλίο του πολιτικού φιλόσοφου – στοχαστή Παναγιώτη Κονδύλη ´Ισχύς και απόφαση´, που υπεράσπιζαν το δικαίωμα της κάθε ύπαρξης να αναζητεί δικούς της δρόμους για να παίρνει αποφάσιες απόλυτα αυτόνομες και βαθύτατα προσωπικές…
ΜΕ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΕΝΩ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΗ
Αυτή, λοιπόν, είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ για την αθλιότητα της εργασίας και τις προοπτικές εξαφάνισής της αύριο…
Ομως σ’ αυτή την πραγματικότητα κι αν είναι γνωστή, ακόμα πιο παλιότερα από τον Andre Gorz και από άλλους διαπρεπείς διανοούμενους εμείς οι Ελληνες σαν πολιτική ευθύνη, σαν συνδικαλιστική ανησυχία, σαν ακαδημαϊκή κατεύθυνση, δεν δώσαμε καμιά σημασία. Αντίθετα εδώ και χρόνια, παραπλανούμε τις νέες γενιές που τους ρίχνουμε στη μάχη των εξετάσεων -που ασκούμε ως τελετουργία- και τους ρίχνουμε αύριο πτυχιούχοι στην αρένα της τραγικής ανεργίας για να τους καταβροχθίσουν αφενός μεν οι ξένοι κυνηγοί ´εγκεφάλων´ και αφετέρου η λεοπάρδαλη της ΑΝΕΡΓΙΑΣ…
Το βιβλίο του Αντρέ Γκορζ αγκαλιάζει με σημαντικές τολμηρές θέσεις όλο το μέγα αυτό πρόβλημα.
Με εισαγωγή, τέσσερα κεφάλαια, επίλογο και 1.2. Παρεμβάσεις. Οι τίτλοι των κεφαλαίων είναι:
Ι) Κοινωνικό κράτος
ΙΙ) Οι τελευταίες περιπέτειες της εργασίας
ΙΙΙ) Η απομυθοποιημένη εργασία
ΙV) Η έξοδος από τη μισθωτή κοινωνία
Καθένα από αυτά τα κεφάλαια έχει 3 – 4 υποκεφάλαια στα οποία αντιμετωπίζονται κρίσιμα προβλήματα εργασίας μισθωτής ή νέα υποδούλωση στη δικτατορία των χρηματιστηριακών αγορών.
Γιατί η πολιτική αθλιότητα μας εμπαίζει;
