ΕΝΤΟΣ ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙ Τ´ ΑΥΤΑ

Με καζάνι έτοιμο να εκραγεί μοιάζει μεγάλο τμήμα της κοινωνίας που νοιώθει πλέον στο πετσί του τα επώδυνα μέτρα τα οποία επέβαλαν οι δανειστές της χώρας και ψηφίστηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων.
Μόνο που αυτός ο κατήφορος στο βιωτικό επίπεδο των πολιτών δεν εννοεί να τελειώσει. Οχι μία αλλά αρκετές φορές οι δηλώσεις πολιτικών ότι δεν θα έρθουν νέα μέτρα, διαψεύστηκαν από τα γεγονότα. Τώρα, όταν το ακούμε αυτό είναι σαν να ακούμε ένα ανέκδοτο.
Το ερώτημα αν το βαρέλι έχει πάτο, μοιάζει να μην έχει απάντηση. Το δε ερώτημα αν και πότε θα έρθει ανάπτυξη στην Ελλάδα, παραμένει αναπάντητο. Το επιχείρημα ότι η μείωση μισθών θα φέρει… ανάπτυξη, δεν προκύπτει από τα δεδομένα άλλων χωρών. Μάλλον ανάπτυξη έχουν οι χώρες με υψηλούς μισθoύς (π.χ. η Γερμανία) και όχι με χαμηλούς.
Επιπλέον, μήπως πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της ανάπτυξης; Τι εννοούμε με αυτή την λέξη; Πώς καθορίζουμε την ανάπτυξη σε σχέση, φυσικά και με την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και με την ανεργία.
Τουλάχιστον, χάρη στις πτήσεις χαμηλού κόστους, φαίνεται πως το ´στοίχημα´ του τουρισμού θα το κερδίσει και φέτος, ο Νομός Χανίων.
Αλλά ο τουρισμός από μόνος του δεν φέρνει την… άνοιξη.
Ο άλλος, ισχυρός κάποτε, πυλώνας της τοπικής οικονομίας, δηλαδή ο αγροτικός τομέας, αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα που κάποτε πρέπει, επιτέλους, να επιλυθούν.