Ανώνυμου Εκδόσεις: Πατάκη
Αγκάλιασε τη λογική υποβαθμίζοντας την πίστη και έδωσε ένα ηχηρό ράπισμα στους Ιταλούς γερουσιαστές επικαλούμενος απλά και μόνο τους πιστούς να συμβάλουν ώστε η Ευρώπη να αποκτήσει και πάλι τα καλύτερα στοιχεία της κληρονομιάς της και να τεθεί έτσι στην υπηρεσία όλης της ´ανθρωπότητας´.
Αυτό ήταν το μεγάλο χαστούκι που έδωσε στους πολιτικούς και τους θεσμικούς φορείς του επίσημου ιταλικού κράτους έναν χρόνο πριν εκλεγεί πάπας ο Γερμανός καρδινάλιος Τζόζεφ Ράτσινγκερ, ´πρύτανης´ τότε του κολεγίου των Καρδιναλίων, πρόεδρος της Επιτροπής για το δόγμα της πίστης κ.λπ. Τότε αντί να απευθυνθεί πρώτα σε αυτούς αγνόησε την παρουσία τους που τον τιμούσαν στο κάλεσμά τους για μια ιστορική διάλεξη που έκαμε (μιλώντας ώρες) στη βιβλιοθήκη της ιταλικής γερουσίας.
Στη συνέχεια αυτός που είχε νουθετήσει, ενημερώσει, διορθώσει και αφορίσει με φρενήρεις ρυθμούς (όπως γράφει ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ σελ. 40) εκατοντάδες ανθρώπους ως επικεφαλής για το δόγμα της πίστης είχε αποκληθεί μεγάλος ιεροεξεταστής σε μια έντονη εποχή. Που τώρα δεν είναι μόνο έντονη, αλλά εξαιρετικά κρίσιμη και επικίνδυνη για πιστούς και άπιστους… Ενώ αναμένεται ο νέος πάπας…
Ο σάλος στο Βατικανό και γενικά στην Ιταλία, στη Γαλλία και σ’ ολόκληρο τον κόσμο της καθολικής εκκλησίας ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. Με πολλές έντονες προσπάθειες – παρεμβάσεις να ανακαλέσει ο σημερινός, ακόμα, πάπας Βενέδικτος ο ΙΣΤ’ την ασυνήθιστη για την καθολική παπική παράδοση πρωτοβουλία απόφασης παραίτησής του. Ομως για πολλούς λόγους η από έτους φημολογούμενη παραίτησή του μπορεί να βλάπτει πολλά και διάφορα συμφέροντα, τα οποία αντιδρούν, αλλά τόσο η εκλογή του, όσο και η παραμονή του στον παπικό θρόνο, όπως γράφτηκε στην εφημερίδα Republica της Ιταλίας ´βλάπτει με τον δογματισμό του ολόκληρο τον πλανήτη´.
26 ΧΡΟΝΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΕΝΟ ΠΑΠΑ
Αυτό προτάσσεται, ως πρώτη αναφορά, στο εσώφυλλο του βιβλίου με συγγραφή ´ΑΝΩΝΥΜΟΥ´ και τίτλο ´Εναντίον του πάπα´ σε μετάφραση Ελένης Τουλούπη, πρόλογο της μαχόμενης συγγραφέως Σώτης Τριανταφύλλου στις εκδόσεις Πατάκη.
Για να προστεθεί, ακόμη, στο εσώφυλλο ότι ´το βιβλίο αυτό εναντίον του πάπα εκθέτει την ευθύνη που έχει ο εκκλησιαστικός ηγέτης, κατακρίνοντας όχι μόνο τον ρόλο του, αλλά και το ίδιο το άτομο που τον υποδύεται…´.
Επαναλαμβάνουμε πως το βιβλίο αυτό (όπως αναφέραμε ήδη στο πρώτο άρθρο μας) ο ανώνυμος συγγραφέας του σχολιάζει τις διδασκαλίες, τις θεολογικές διαλέξεις και τα κηρύγματα του Βενέδικτου ΙΣΤ’ από την άφιξή του στη Ρώμη το 1981 μέχρι την πρώτη εγκύκλιό του τον Ιανουάριο του 2006. Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα ο ´ανώνυμος´ διατρέχει τον βίο και την πολιτεία του Γερμανού Πάπα, αποκαλύπτοντας τα τεκταινόμενα στους διαδρόμους του Βατικανού.
14 ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΜΕ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ
Το βιβλίο ´Εναντίον του πάπα´ έχει 284 σελίδες και περιλαμβάνει εκτός της εισαγωγής της Σώτης Τριανταφύλλου 14 κεφάλαια με πρωτότυπους τίτλους και σημαντικές σκέψεις – κρίσεις – σχολιασμούς και αποκαλύψεις.
Στο πρώτο κεφάλαιο με τίτλο: ´Ευφάνταστος επίλογος εν είδει προλόγου´ γίνεται λόγος για τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος σχετικά με την ύπαρξη του Θεού, τη διάδοση ενός νέου χριστιανικού πάθους στον κόσμο και την απογοήτευση που ακολούθησε.
Ενα ενδεικτικό απόσπασμα από αυτό το κεφάλαιο επιλέξαμε το εξής:
ΜΙΑ ΚΡΙΣΙΜΗ ΜΕΡΑ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ – ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΝΓΚΕΡ
Μια κρίσιμη μέρα ήταν η 13η Μαΐου 2004. Στην αίθουσα της Βιβλιοθήκης της ιταλικής Γερουσίας, πήρε τον λόγο ο Γιόζεφ Ράτσινγκερ, ένας Βαυαρός καρδινάλιος που, εκείνη την εποχή, ήταν πρόεδρος της επιτροπής για το δόγμα της πίστης, πρόεδρος της βιβλικής ποντιφικής επιτροπής, της Διεθνούς Θεολογικής Επιτροπής, πρύτανης του Κολεγίου των Καρδιναλίων κ.λπ. κ.λπ. Εκείνη την ημέρα ο Ράτσινγκερ είπε έναν από τους καλύτερους και πιο σκληρούς λόγους του. Βασικά είπε «ότι χωρίς την ανασύνθεση της ιστορίας της Ευρωπαϊκής ηπείρου, από τον Ηρόδοτο ως τον Αρνολντ Τόινμπι ο δυτικός άνθρωπος μοιραία θα έχανε τον εαυτό του. Χωρίς μάλιστα μιαν πνευματική χριστιανική στροφή, η μοίρα όλων θα ήταν το πισωγύρισμα στη βαρβαρότητα, η οποία παρά τη σταθερή πολιτική και οικονομική δύναμή της αντιμετωπίζεται όλο και περισσότερο ως καταδικασμένη στην πτώση και στην παρακμή, με μόνη οδό αυτή του επανεχριστιανισμού της Ευρώπης έχοντας ίσως ως πρότυπο την επανακτηθείσα ισλαμική περηφάνεια».
ΧΟΡΤΑΣΜΕΝΟΙ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑΝ ΤΟ ΗΧΗΡΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ
Για να τονίσει ακόμα ότι: «Οι σημαντικές θρησκευτικές παραδόσεις της Ασίας, κυρίως ο μυστικισμός που εκφράζεται με τον Βουδισμό, εγείρονται ως πνευματικές δυνάμεις απέναντι σε μια Ευρώπη που αποποιείται τις θρησκευτικές και ηθικές της βάσεις». Οι θέσεις του αυτές ξύπνησαν το φάντασμα του άλλου μεγάλου φόβητρου της εποχής: της ιλιγγιώδους οικονομικής ανάπτυξης της Ινδίας, της Κίνας και όλης της νοτιο-ανατολικής Ασίας.
Για να σημειώσει ο ανώνυμος συγγραφέας στο βιβλίο του ´εναντίον του πάπα´ ότι: «Η επίδουλη σοφία, η ριζοσπαστικότητα των θεμάτων, το πειστικό ύφος και το γεγονός ότι σε ορισμένα σημεία ο Ράτσινγκερ πετύχαινε τον στόχο έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση. Οι χορτασμένοι γερουσιαστές της δημοκρατίας ατένιζαν τα μελλοντικά ερείπια τόσο αποσβολωμένοι που δεν αντιλαμβάνονταν ούτε καν ότι η διάλεξη έκλεινε με ένα ηχηρό χαστούκι».
ΠΑΡΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ
Αυτό το χαστούκι ήταν ότι αντί να ζητήσει τη συνεργασία της πολιτικής και των θεσμών του λαϊκού κράτους στο οποίο ήταν φιλοξενούμενος ο θεολόγος επέλεξε να επικαλεστεί απλά και μόνο τους πιστούς.
Χωρίς να υψώσει τον τόνο της φωνής του, η οποία είχε γίνει πιο γλυκιά από τη βραχνάδα της πολύωρης ομιλίας, ο μελλοντικός ποντίφικας είπε: «Η μοίρα μιας κοινωνίας εξαρτάται πάντα από τις δημιουργικές μειοψηφίες. Οι πιστοί χριστιανοί θα έπρεπε να αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους ως μιαν τέτοια μειοψηφία και να συμβάλουν ώστε η Ευρώπη να αποκτήσει και πάλι τα καλύτερα στοιχεία της κληρονομιάς της και να τεθεί έτσι στην υπηρεσία όλης της ανθρωπότητας…».
ΑΠΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΙ ΣΕ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ ΑΝΟΧΗΣ…
Επίσης προτείνει τον δρόμο στον οποίο καθολικοί και άπιστοι θα μπορούσαν να συναντηθούν χωρίς ν’ απαρνηθούν τα προνόμιά τους και τις ιδιαίτερες ανέσεις τους, μέσω του αμοιβαίου σεβασμού, διατηρώντας τα όλα και λυτρώνοντας τη Δύση από την αναπόφευκτη παρακμή της… Ζήτησε σε αντάλλαγμα από όσους δεν πιστεύουν να ζουν ´σαν να υπήρχε Θεός´.
Για να προσθέσει την τρομερή πρόταση της υποβάθμισης της πίστης από τη ΛΟΓΙΚΗ, λέγοντας ότι: «Στον τόσο απαραίτητο διάλογο ανάμεσα σε λαϊκούς και καθολικούς, εμείς οι χριστιανοί πρέπει να φροντίζουμε να παραμένουμε πιστοί στη βασική γραμμή: Να έχουμε μιαν πίστη που προέρχεται από τον Λόγο, από τη Δημιουργό Λογική».
ΑΒΥΣΣΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΚΩΝΙΣΜΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΧΩΡΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΘΕΟΥ
Λογική, η οποία είναι, κατά συνέπεια ανοιχτή σε όλα όσα είναι πραγματικά λογικά. Για να διευκρινίσει πως «με άλλα λόγια, η υπερβολική προσπάθεια να διαμορφωθούν τα ανθρώπινα πράγματα χωρίς την παρουσία του Θεού, οδηγεί όλο και περισσότερο στο χείλος της αβύσσου, στον ολοκληρωτικό παραγκωνισμό του ανθρώπου…
…Ετσι, κανείς δεν στερείται της ελευθερίας του, αλλά όλες οι πράξεις μας βρίσκουν βάσεις και αρχές τις οποίες έχουν επειγόντως ανάγκη…».
Γι’ αυτές όμως τις αρχές του Γερμανού θεολόγου της ´Λογικής´ Ράτσινγκερ ο ανώνυμος συγγραφέας κάνει τον κριτικό σχολιασμό.
ΛΑΪΚΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΡΩΜΑΪΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ
Για όσα είπε ο Γιόζεφ Ράτσινγκερ μιλώντας στη Μονή Σάντα Σκολάστικα του Σουμπιάκο 1η Απριλίου 2005 (24 ώρες πριν από τον θάνατο του Καρόλου Βοϊτύλα) για να τονίσει (σελ. 32 του βιβλίου του) ο ανώνυμος ότι: «Με αυτές τις θέσεις του επέτρεψε στην αποβλακωμένη από την καλοπέραση Δύση να απολαμβάνει με εγκράτεια τους νομικούς, επιστημονικούς και οικονομικούς καρπούς που είχε κληρονομήσει (η Δύση) από τον διαφωτισμό και την επιστήμη του, ενώ ο Ράτσινγκερ πρότεινε στον κόσμο μια light επιστροφή στο πνευματικό μεγαλείο της ιερής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Με παλιρροϊκή άνοδο ενός υπερ-ευδαιμονισμού καταναλωτικού εκχριστιανισμού απόλυτης εκκοσμίκευσης».
Αλλά σ’ αυτό το εξαιρετικού ενδιαφέροντος βιβλίο με πλείστες όσες προκλήσεις, αποκαλύψεις και σκοτεινές πλευρές, πέρα από τη συμβατική επικαιρότητα, είναι ανάγκη να επιστρέψουμε!
