Σκηνες… ροκ στο ΠΑΣΟΚ, με στελέχη του -όσα έχουν απομείνει δηλαδή- να έρχονται σχεδόν στα χέρια στην Αθήνα. Ενδεχομένως οι ´ψιλές´ να περιλαμβάνονται και αυτές στην ατζέντα του προσυνεδριακού διαλόγου. Ελπίζουμε πάντως μόλις ηρέμησαν τα πνεύματα, οι εμπλεκόμενοι να «καταδίκασαν τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται».
Κατα τ’ άλλα η ανανέωση του κόμματος προχωρά ταχύρρυθμα. Μετά την αισθητική αναβάθμιση των συμβόλων, ο Ευάγγελος Βενιζέλος έφερε νέο ´αίμα´ στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος. Σκανδαλίδης, Κουτσούκος, Κασσής και Γκερέκου επιστρέφουν.
«Θελω να συμβάλω στον διάλογο για την ανασυγκρότηση του ευρύτερου χώρου που απλώνεται από το μεταρρυθμιστικό κέντρο έως την ανανεωτική, προοδευτική Αριστερά», δήλωσε η κα Γκερέκου, αποδεχόμενη την πρόσκληση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Αυτό βέβαια δεν είναι ´ευρύτερος´ χώρος, αλλά… ατέλειωτος. Και μάλλον δεν ταιριάζει στο σημερινό ΠΑΣΟΚ αυτή η… άπλα καθώς η εμπειρία των πρόσφατων εκδηλώσεων δείχνει ότι δεν υπάρχει πολυτέλεια για μεγάλες αίθουσες.
Τωρα, τι ακριβώς αναζητά το ΠΑΣΟΚ μέσα από αυτό τον προσυνεδριακό διάλογο είναι μάλλον ασαφές. Νέο αξιακό πλαίσιο; Θεωρητικές βάσεις; Τον τέταρτο, τον πέμπτο, τον έκτο δρόμο προς τον σοσιαλισμό; Και ποιον σοσιαλισμό;
Εν ολιγοις, η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αναλώνεται σε ανούσιες διαδικασίες και παρουσιάζει συμπτώματα στρουθοκαμηλισμού. Το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ δεν είναι ούτε ο επαναπροσδιορισμός της έννοιας ´σοσιαλδημοκρατία´, ούτε τα περιθώρια συνεργασίας με τη ΔΗΜ.ΑΡ.
Το προβλημα αφορά πρόσωπα, πρακτικές και νοοτροπίες που ζουν και βασιλεύουν εντός του κόμματος. Οι παράγοντες αυτοί έχουν καταγράψει το ΠΑΣΟΚ στο υποσυνείδητο πολλών Ελλήνων ως «το κόμμα που κατέστρεψε τη χώρα», άσχετα βέβαια αν και οι ψηφοφόροι συνέδραμαν σε αυτό.
Οσο υφίστανται αυτοί οι παράμετροι, τόσο το κόμμα θα συνεχίζει να απασχολεί την επικαιρότητα για… μαλλιοτραβήγματα και λυκοφιλίες που χάλασαν. Και ο προσυνεδριακός διάλογος θα πραγματοποιείται μεταξύ… συγγενών και φίλων.
