3η γνώμη

Η Ελλάδα είναι μια χώρα αγανακτισμένων γεμάτη απελπισία, όπου η πολιτική εξουσία προσπαθεί εναγωνίως να τη φέρει σε κάποια εξισορρόπηση, ώστε να αποφύγει την αντίδραση του κόσμου της και να τον καθυποτάξει στις θελήσεις της. Το σθένος της κυβέρνησης επικεντρώνεται στις προσπάθειές της να περάσει όσες δυσκολίες βρεθούν μπροστά της και να παραμείνει αλώβητη μέχρι τον Αύγουστο. Να μην δείχνει ότι μοιάζει με εικόνα ακαταστασίας και διάλυσης, αλλά ότι είναι ενιαία σε όλα τα μέτωπα, αντιμετωπίζοντας θετικά τα προβλήματα με αποτελεσματικότητα. Αν ο κ. Σαμαράς ενστερνισθεί ότι δεν κυβερνά μόνος του και ότι στην τρικομματική κυβέρνηση πρέπει να υπάρχει αναλογικότητα, θα μπορέσει να αποφύγει τις δυσάρεστες κατηγορίες ότι διευθύνει μια πρόχειρη ´ορχήστρα´ μετακινουμένων στελεχών, που διεγείρει εξοργιστικά τα αισθήματα της κοινωνίας.
Η δυσκολία της εκπλήρωσης των στόχων αυτών είναι η αδυναμία των κυβερνώντων να εκμεταλλευθούν το γεγονός της αναγνώρισης από μελέτες ερευνητικών οίκων και του Δ.Ν.Τ. ότι η σύλληψη εξ αρχής της λάθος συνταγής λιτότητας, η οποία συντελεί στο να πορεύεται μέσα σε τρία χρόνια η Ευρωζώνη στην καταστροφή. Η κυβέρνηση κοιτάει τον εαυτό της. Στην κοινωνία δεν είναι απόλυτα ειλικρινής. Το ενδιαφέρον της εστιάζεται στο κατά πόσον θα πετύχει η διευρυμένη εφαρμογή της λιτότητας.
Δεν βλέπει ότι ο κόσμος ανακαλύπτει νέους δρόμους διαφυγής απ? τον εναγκαλισμό της παρωχημένης πολιτικής των οικογενειοκρατών.
Το φαινόμενο των ιταλικών εκλογών, όπου μέσω Ιντερνετ ένα κόμμα, κόμμα ´θίασος´, απέσπασε το 25% των ψηφοφόρων, δεν ανησυχεί κανέναν; Πήγαν στις κάλπες και ψήφισαν τον Γκρίλο εκείνοι που άλλοτε έκαναν αποχή, νέοι 18 έως 25 ετών, σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Ψηφίστηκαν άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, που είναι και ανέτοιμοι να κυβερνήσουν. Ομολογούν την άρνησή τους, αλλά επιβεβαιώνουν ότι θα εγκρίνουν τα θετικά και θ? απορρίπτουν τα αρνητικά.
Δεν βλέπουν, λοιπόν, ότι μετά τις ιταλικές εκλογές, όπου ενισχύθηκαν οι ´φοβικές δυνάμεις´ των ´ακροβατών´ και των ´κλόουν´ και τα όσα παραλλήλως γίνονται σε Ισπανία και Πορτογαλία (εμείς ακόμα υπνώτουμε, παρά του ότι ξυπνήσαμε νωρίς με το κίνημα της πλ. Συντάγματος) ότι είναι κοντά η αποσύνθεση της Ευρωζώνης; Αυτή καθιερώθηκε για να εφαρμοσθεί ένα σύστημα δίκαιης ανακατανομής του πλούτου, αλλά υπερίσχυσε το δίκαιο του ισχυροτέρου για τη μεταφορά πόρων απ? τα χαμηλότερα στα υψηλότερα στρώματα με την επιβολή στυγνής λιτότητας άνευ οίκτου.
Η ανάγκη επαναπροσδιορισμού των όσων περιλαμβάνονται στις προγραμματικές συμφωνίες δεν έχει καν περάσει απ? τον νου τους.
Η πολιτική που εφαρμόζεται δεν έχει επηρεαστεί απ? τις όποιες αντιδράσεις του ελλ. λαού. Το υπάρχον σχέδιο θεωρείται απ? την κυβέρνηση αναμφισβήτητο, που δεν ευνοεί να το διαπραγματευθεί, εφαρμόζοντάς το απαρεγκλίτως παρά τις προσπάθειες δημιουργίας στο εσωτερικό ατμόσφαιρας διαφοροποίησης. Δεν προκύπτει από τίποτα ότι η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να συγκρουσθεί με τους έξω.
Το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών είναι ένα μήνυμα για τη λιτότητα. Δείχνει προς τα που οδηγείται η κατάσταση. Δημιουργήθηκε η νότια περίμετρος της Ευρωζώνης, που διαμορφώνει προς το συμφέρον της μια κατάσταση πολιτικών και κοινωνικών ανακατατάξεων. Η Ευρώπη, αν θέλει να διατηρηθεί μια συνοχή χωρίς αναταραχές, που θα τη βλάψουν ανεπανόρθωτα, πρέπει ν? αλλάξει τη στρατηγική της, πράγμα απίθανο.
Για την Ελλάδα επαναπροσδιορισμός της πολιτικής δεν φαίνεται στον ορίζοντα μέχρι τις γερμανικές εκλογές τουλάχιστον. Αν αναλογιστούμε τα γραφόμενα της Wall Street Journal της 1/3/13 ότι ´η Ιταλία, η Ιρλανδία, η Ελλάδα μπορούν να έχουν όσοι δημοκρατία θέλουν.
Αρκεί οι νικητές (απ? τις εκλογές) να μην παίρνουν τις εντολές τους απ? τους ψηφοφόρους, αλλά από τις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο´, τότε τα πράγματα είναι πολύ δυσοίωνα!