ΑΠΕ – ΜΠΕ » Μπορεί η χώρα μας να κατέχει την πρώτη θέση, ανάμεσα σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές, σε ό,τι αφορά τον αριθμό επαγγελματιών μελισσοκόμων που διαθέτει, ωστόσο, ελλείψει επιχειρηματικής νοοτροπίας, υποδομών και σωστού Marketing, το… χρυσάφι που παράγεται στην Ελλάδα δεν αξιοποιείται ούτε ορθά για την τσέπη των παραγωγών ούτε προς όφελος της εθνικής μας οικονομίας.
Οπως τόνισε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο καθηγητής Μελισσοκομίας Γεωπονικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.), Ανδρέας Θρασυβούλου, στην Ελλάδα σήμερα δρουν 15.500 μελισσοκόμοι, με το 35% αυτών να βρίσκονται στη Μακεδονία, ένα επίσης πολύ μεγάλο ποσοστό τους έχουν έδρα την Κρήτη, ενώ οι υπόλοιποι είναι διάσπαρτοι σε όλη τη χώρα. Οι Ελληνες μελισσοκόμοι, που όλοι μαζί αποδίδουν σε ετήσια βάση παραγωγή 15.000 τόνων μελιού, έχουν 1,5 εκατ. μελίσσια και σύμφωνα με τον καθηγητή του Α.Π.Θ., είμαστε η δεύτερη χώρα σε αριθμό μελισσιών, μετά από την Ισπανία, κατέχοντας, ωστόσο, τα πρωτεία στην κατανάλωση του προϊόντος, που φθάνει σε 1.620 γρμ./άτομο ετησίως. Στα πλεονεκτήματά μας, εντάσσονται το ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο σε ό,τι αφορά την πυκνότητα μελισσιών, με 11,5 μελίσσια ανά τετραγωνικό μέτρο, ενώ υπάρχουν και περιοχές, όπως Χαλκιδική και Θάσος, που αυτή φθάνει στα 85 μελίσσια/τετραγωνικό μέτρο. Μεταξύ άλλων, σημείωσε, ότι ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις η άγνοια τεχνολογικών μέσων και πρακτικών, ουσιαστικά επιβαρύνει τον επαγγελματία με περισσότερη δουλειά, ανεβάζοντας το κόστος παραγωγής του, ωστόσο, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τη μελισσοκομία. Χαρακτήρισε ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι οι μελισσοκόμοι στη χώρα μας δεν ακολουθούν την τεχνολογία καθώς όπως πρόσθεσε, με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται άριστης ποιότητας μέλι για τους καταναλωτές, το οποίο δεν είναι επεξεργασμένο, ούτε φορτωμένο με χρωστικά και άλλες χημικές ουσίες, με αποτέλεσμα να είναι πλούσιο σε αρωματικές ουσίες και θρεπτικά συστατικά.
Παράλληλα, σημείωσε ότι η χώρα μας είναι η μοναδική στην Ευρώπη που έχει νομοθεσία για τα χαρακτηριστικά των αμιγών κατηγοριών μελιού, αναφορικά με τη βοτανική τους προέλευση. Και αυτό, τη στιγμή που η ευρωπαϊκή νομοθεσία παρουσιάζει κενά, αφού η Ε.Ε., όντας ελλειμματική σε μέλι, το αντιμετωπίζει ως εμπορικό προϊόν, με αποτέλεσμα να μην προωθούνται ρυθμίσεις και κίνητρα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αύξηση της παραγωγής. Σημειώνεται ότι η νομοθεσία που υπάρχει αφορά αποκλειστικά και μόνο τα προϊόντα κυψέλης, ενώ σε ό,τι αφορά υποπροϊόντα, όπως το βασιλικό πολτό, δεν υπάρχει καμία αναφορά πουθενά.
ΑΝΑΞΙΟΠΟΙΗΤΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
«Αυτά είναι τα μπράβο και τα ζήτω μας», επεσήμανε χαρακτηριστικά ο κ. Θρασυβούλου, υπογραμμίζοντας ότι, ενώ στη χώρα μας παράγεται εξαιρετικής ποιότητας μέλι, με το πευκόμελο να αποτελεί το μεγαλύτερό μας ατού, αντιπροσωπεύοντας μάλιστα και το 65% της συνολικής ελληνικής παραγωγής, ωστόσο, δεν γίνονται τα σωστά βήματα για να εξάγεται το προϊόν σε μεγαλύτερες ποσότητες των 750 τόνων που εξάγουμε ετησίως.
Περαιτέρω, ο ίδιος διευκρίνισε ότι οι Ελληνες μελισσοκόμοι είναι αρκετά πίσω σε ό,τι αφορά τη σωστή προώθηση των προϊόντων τους. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ενώ στην Ευρώπη πευκόμελο παράγουν μόνο Ελλάδα και Τουρκία, στο ευρύ κοινό είναι γνωστό ότι τη συγκεκριμένη ποιότητα μελιού διαθέτει και προωθεί μόνο η γείτονα χώρα. «Δυστυχώς», όπως επεσήμανε ο κ. Θρασυβούλου, «πρέπει σε κρατικό επίπεδο να βρεθεί ο τρόπος και οι άνθρωποι που θα πάρουν από το χέρι τους μελισσοκόμους, δείχνοντάς τους ένα – ένα τα βήματα που πρέπει να κάνουν για να αυξήσουν την εξαγωγική τους δραστηριότητα και να προωθήσουν σωστά τα προϊόντα τους».
Αρνητικά κρίνει ο κ. Θρασυβούλου και το γεγονός ότι είναι νομοθετημένο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στις συσκευασίες μελιού που πωλούνται στο καταναλωτικό κοινό να αναγράφεται με ψιλά γράμματα το εξής «μίγμα Ευρωπαϊκής κοινότητας – μίγμα εκτός Ε.Κ.», χωρίς να διευκρινίζεται η χώρα προέλευσης. Οπως εξήγησε, η επιστημονική κοινότητα σε παγκόσμιο επίπεδο έχει επανειλημμένα καταθέσει προτάσεις που εξηγούν μεταξύ άλλων γιατί πρέπει να αναγράφεται η χώρα προέλευσης και γιατί ο καταναλωτής δικαιούται να ξέρει τι καταναλώνει. Σε σχετική ψηφοφορία που έγινε, δύο χώρες ψήφισαν κατά με τη μία να είναι η Γερμανία, ενώ την άλλη ο κ. Θρασυβούλου δεν θέλησε να μας αποκαλύψει.
Πάντως, ο ίδιος ερωτηθείς για το μέλλον της μελισσοκομίας, τόνισε «από το 1997 λαμβάνουμε κοινοτική επιδότηση ύψους 5,9 εκατ. ευρώ ετησίως, ένα μέρος των χρημάτων αυτών οι Έλληνες μελισσοκόμοι τα επενδύσουν σε υποδομές που θα στηρίξουν τον κλάδο του αύριο, τότε το μέλλον καταγράφεται ιδιαίτερα ευοίωνο».
