Η παρατεταμένη τρικυμία των μνημονίων και της τοκογλυφικής εισπρακτικής τρόικας, μαζί με την οργή και την απογοήτευσή μας, είχε και ένα θετικό αποτέλεσμα: Οτι επιτέλους έβγαλε στον αφρό των κυμάτων της, φαινόμενα μαζικής κοινωνικής διαφθοράς, που συγκαλύπτονταν επιμελώς από την εξουσία, εν ονόματι του πολιτικού κόστους.
Με άλλα λόγια, ένα τμήμα της κοινωνίας μας, που ζούσε παρασιτικά, εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, επί δεκαετίες, διέπραττε κατά συρροήν εγκλήματα οικονομικής διαφθοράς.
Πάνω από 50.000 συμπολίτες μας, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, εισέπρατταν, για λογαριασμό πεθαμένων συνταξιούχων, συντάξεις ´μαϊμούδες´ της τάξης των 420.000.000 ευρώ ετησίως. Και από τα στοιχεία, που επεξεργάζονται το Ι.Κ.Α. και άλλοι Ασφαλιστικοί Φορείς, μένουν ανεξέλεγκτοι μερικές ακόμη χιλιάδες παρόμοια παράσιτα και απατεώνες.
Η δημόσια διοίκηση έχει καταμετρήσει πάνω από 7.000 βεβαιωμένες περιπτώσεις επίορκων δημόσιων λειτουργών. Αλλά έχει στείλει στο σπίτι τους μόνον 80 επίορκους. Το ξεχαρβαλωμένο και αλληλοδιαπλεκόμενο κράτος συνεχίζει, ωστόσο, να μισθοδοτεί τη μεγίστη πλειοψηφία των επίορκων με το πρόσχημα ότι δεν έχουν τελεσιδικήσει οι δικαστικές αποφάσεις για την αποπομπή τους από το Δημόσιο…
Ακόμη και ο διαβόητος Κορκονέας, ο δολοφόνος του Αλέξη Γρηγορόπουλου, συνεχίζει να μισθοδοτείται! Μια ακόμη πρόφαση του αμαρτωλού κράτους, γι’ αυτά τα ´στραβά μάτια´ είναι η δυσλειτουργία των πειθαρχικών συμβουλίων. Στην πραγματικότητα τα συμβούλια αυτά, που ελέγχονται από τα δημοσιοϋπαλληλικά συνδικάτα, για λόγους συντεχνιακής, ´συναδελφικής αλληλεγγύης´, ρίχνουν σχεδόν πάντα ´στα μαλακά´ καραμπινάτες περιπτώσεις οικονομικής διαφθοράς, όπως η επ’ αυτοφώρω σύλληψη δημόσιων υπαλλήλων που εισπράττουν μίζες με προσημειωμένα χαρτονομίσματα!
Και όμως, σε κανένα από τα κακοσκηνοθετημένα τους διαγγέλματα, οι ηγέτες μας δεν τολμούν να στηλιτεύσουν δημόσια τους υπαίτιους της διαφθοράς. Και εκείνους που τη διαπράττουν και τους αφ’ υψηλού προστάτες τους, γιατί όχι και τη μεγίστη πλειοψηφία των συμπολιτών τους, που έχουν εθιστεί στον νόμο της υποταχτικής σιωπής της σικελικής ομερτά. Και οι κυβερνώντες αρνούνται να δημοσιεύσουν τα ονόματα των επίορκων και των απατεώνων για να μην χάσουν… ψήφους. Δεν θα υπερβάλαμε επομένως, εάν λέγαμε, ότι από πλευράς κοινωνικών μεταρρυθμίσεων, αισίως εγκαταλείπουμε την παλαιολιθική και καλπάζοντας οδεύουμε προς τη… νεολιθική περίοδο!
