3η γνώμη

Οσο περνούν οι μετεκλογικοί μήνες τόσο περισσότερο επιβεβαιώνεται ότι ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να πιστεύει τις προεκλογικές εξαγγελίες. Εβλεπε τους υποψηφίους όμοια με τ? ´άλογα´ που αγκομαχούσαν ν? ανεβάσουν το κάρο στον ανήφορο κι όμως τους ψήφιζε και τους στήριζε, νομίζοντας ότι θα μετατραπούν σε αραβικά εύδρομα άτια. Πρόκειται για τους εκπροσώπους του, που αποδεικνύονται μικρομεσαίοι της πολιτικής, καταχραστές της ψήφου του, που πρόδιδαν την ιδεολογία του, τους λωτοφάγους των υποσχέσεών τους, τους υπαναχωρούντες, που δεν μπορούν να πείσουν ότι έχουν καλές προθέσεις και πιθανότητες επιτυχίας στις υποσχέσεις τους, αυτούς που δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη για την προστασία της ακεραιότητας της χώρας.
Τα απαράδεκτα γεγονότα στην Προανακριτική της Βουλής, οι κοκορομαχίες και οι προσωπικές αντεκδικήσεις των μελών της με μάρτυρες ή και μεταξύ τους, αρκούν ν? αντιληφθεί κανείς ότι οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι υποβιβάζουν το επίπεδο του διαλόγου στα όργανα του Κοινοβουλίου, ευτελίζουν την κοινωνική συμπεριφορά και απαξιώνουν την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Την ευθύνη φέρουν ακεραία οι κυβερνήσεις, αφήνοντας με τη νομοθεσία τα όργανά της να παρεκκλίνουν των αρμοδιοτήτων τους, περί άλλα τυρβάζοντα, τη δε ηθική να κινδυνεύει μεσ? απ? την πολιτική, χωρίς να μπορούν οι θεσμοί να την προστατέψουν.
Τα πάντα απειλούνται. Οι πολίτες μένουν απροστάτευτοι. Κατακλεύονται από το κράτος με την εγκληματική μνημονιακή ληστεία. Αγωνιούν για το άγνωστο της επιβίωσής τους. Εξαφανίζεται κάθε ίχνος ευτυχίας και πονοκεφαλιάζουν πώς θα βρουν τρόπο σωτηρίας μέσα από μια ´βελούδινη ανατροπή´.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν κατακρεουργηθεί, τα οποία απεκτήθησαν σιγά – σιγά, το πρώτον με τον Κύλινδρο του Κύρου, βασιλιά της Περσίας το 539 π.Χ. που ελευθέρωσε τους σκλάβους της Βαβυλώνος. Ακολούθησε η ´Μάγκα κάρτα´ του Ιωάννη, βασιλιά της Αγγλίας το 1215, που οδήγησε στην καθιέρωση του Συνταγματικού Δικαίου στον αγγλόφωνο κόσμο. Υστερα ήρθε η ´Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Η.Π.Α.´ το 1776, κατόπιν η ´Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου´ κατά την καθιέρωση της πρώτης Γαλλικής Δημοκρατίας, το 1789, για να ομαδοποιηθεί διεθνώς με την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε. μετά τον Β? Παγκόσμιο Πόλεμο.
Επίκαιρο μπορεί να θεωρηθεί ένα τμήμα απ? τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Η.Π.Α., που δείχνει πόσο απέχουμε σήμερα, 237 χρόνια μετά την έγκρισή της απ? το Κογκρέσο την 4η Ιουλίου 1776 και αποτελεί την πράξη ίδρυσης του Αμερικανικού κράτους μετά την ανεξαρτητοποίηση 13 πολιτειών απ? τη Μ. Βρετανία. Δίδει έμφαση στα ατομικά δικαιώματα, παρέχει νομική προστασία από την αυθαίρετη νομολογία και εξασφαλίζει άμεση δημόσια δίκη από αμερόληπτα δικαστήρια. Το παραθέτω.
´…Από τη στιγμή που μια κυβέρνηση θα φτάσει στο σημείο να απειλεί τους πολίτες στη ζωή τους, στην ελευθερία τους και στην επιδίωξη της ευτυχίας τους, θα είναι δικαίωμα του λαού να τροποποιήσει τη μορφή της ή να την καταργήσει και να εγκαθιδρύσει μια νέα κυβέρνηση, της οποίας οι αρχές και η οργάνωση των εξουσιών θα είναι τέτοιες, ώστε ο λαός θα θεωρεί την ευτυχία και την ασφάλειά του περισσότερο εξασφαλισμένες…´.
´…Οταν πολλές καταχρήσεις και σφετερισμοί θα προδίδουν το σχέδιο υποδούλωσης του λαού, θα είναι δικαίωμά του, θα είναι καθήκον του, να ανατρέψει μια τέτοια κυβέρνηση και να κάνει να αναδειχθούν νέοι φύλακες του μέλλοντός τους…´.