Ανησυχία για τις επιδοτήσεις

Ιδιαίτερα ανήσυχη, για τα σενάρια -που δεν διαψεύδονται- και στα οποία με τη νέα Κ.Α.Π. εξισώνεται η επιδότηση ενός στρέμματος ελιάς με ένα στρέμμα σιτάρι ή βαμβάκι, είναι η ´Ομάδα Παραγωγών Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Παραγωγής Ελιάς Νομού Χανίων´. Σε   συνέντευξη Τύπου τα μέλη της Ομάδας παρουσίασαν τα 11 σημεία με τις θέσεις τους αναφορικά με ζητήματα παραγωγής, τυποποίησης και εμπορίας ελαιολάδου (παρουσιάστηκαν αναλυτικά στο χθεσινό φύλλο των ´Χ.Ν.´).
Ειδικότερα, όμως, σε ό,τι αφορά τις επιδοτήσεις, όπως τόνισε ο τεχνικός σύμβουλος της Ομάδας, κ. Νίκος Μαραγκουδάκης: «Εκφράζουμε την απόλυτη αντίθεσή μας με τα σενάρια, που φαίνεται να εξισώνεται με τη νέα Κ.Α.Π. η επιδότηση μεταξύ ενός στρέμματος ελιάς και ενός στρέμματος σκληρού σίτου ή βάμβακος. Η πρόταση της ομάδας είναι να χωριστεί η χώρα σε περιφέρειες ανάλογα την καλλιέργεια και η επιδότηση στο στρέμμα ανά καλλιέργεια να εξαρτάται από τις Μ.Α.Ε. (μονάδες ανθρώπινης εργασίας). 1 Μ.Α.Ε.= 1.750 ώρες εργασίας, παραδείγματος χάρη στην ελαιοποιήσιμη ελιά 1 Μ.Α.Ε. αντιστοιχεί σε 39,7 στρέμματα ελιάς, ενώ στον σκληρό σίτο 875 στρέμματα και στο βαμβάκι 97,2 στρέμματα. Αρα η αναλογία της επιδότησης ανά στρέμμα θα πρέπει να ακολουθει την αναλογία των Μ.Α.Ε., η οποία είναι: Σιτάρι 1, βαμβάκι 9, ελιά ελαιοποιήσιμη 22».
Για το ίδιο ζήτημα ο πρόεδρος της Ομάδας, κ. Θεμιστοκλής Περβολιανάκης, υπογράμμισε πως «οι εξελίξεις είναι πολύ ανησυχητικές για τους παραγωγούς ελαιολάδου. Δεν μπορούν να μας συγκρίνουν με το στάρι της Θεσσαλίας καθώς η ελιά έχει πολύ περισσότερη δουλειά και έξοδα».