Στα κρατητήρια για ένα πρόστιμο λίγων ευρώ που δεν μπορούσε να πληρώσει καθώς εδώ και έναν χρόνο δεν συνεδριάζει η επιτροπή που εξετάζει τις αναπηρικές συντάξεις, βρέθηκε για τρεις ημέρες ένας Χανιώτης. Ευτυχώς, χάρη στη συνδρομή των εργαζομένων στην Ψυχιατρική Κλινική Χανίων, το πρόστιμο πληρώθηκε, ωστόσο, ο άνθρωπος αυτός παραμένει άστεγος, αφού τον τελευταίo μήνα ζει μέσα στο αυτοκίνητό του.
Στην ίδια θέση βρίσκονται και δεκάδες άλλες οικογένειες στα Χανιά που έχουν στερηθεί το ενισχυτικό επίδομα.
Η κα Κατερίνα Βουτετάκη, ψυχολόγος του Νοσοκομείου Χανίων, με την πρωτοβουλία της οποίας συγκεντρώθηκαν τα χρήματα για την αποφυλάκιση του Χανιώτη, μιλώντας στα ´Χ.Ν.´, τόνισε πως «ο άνθρωπος αυτός περίμενε πάνω από έναν χρόνο να τον περάσουν από επιτροπή αναπηρίας του ΚΕ.Π.Α. Ο σπιτονοικοκύρης τον έβγαλε έξω από το σπίτι και έμενε πάνω από 1 μήνα σε ένα παλιό αυτοκίνητο στην αυλή του Νοσοκομείου Χανίων. Τον είχαν πιάσει να οδηγεί έχοντας πιει αλκοόλ πάνω από τα όρια. Του ορίστηκε δικάσιμος, δεν μπόρεσε να παραβρεθεί, του επιδικάστηκε πρόστιμο, που βέβαια δεν μπορούσε να πληρώσει καθώς ο άνθρωπος αυτός δεν έχει κανέναν άλλο πόρο. Εμεινε δύο μέρες στα κρατητήρια και στη συνέχεια μαζέψαμε χρήματα, ένα πολύ μικρό ποσό προκειμένου να βγει έξω».
ΔΕΚΑΔΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ
Οπως υπογράμμισε η κα Βουτετάκη, τα ανάλογα περιστατικά είναι πάμπολλα. «Περιμένουν οκτώ μήνες, ενάμιση χρόνο για να περάσουν από τις επιτροπές, την ίδια στιγμή δεν παίρνουν τα μικροποσά που ελάμβαναν ως επίδομα. Δεν ενδιαφέρει το κράτος αν έχουν να φάνε, αν έχουν ρεύμα στο σπίτι τους, αν τους πέταξαν έξω οι ιδιοκτήτες επειδή έχουν απλήρωτα ενοίκια, είναι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει. Το μνημόνιο και οι τροϊκανοί έχουν οδηγήσει τους ανθρώπους σε απελπιστική κατάσταση. Εχουμε πληθώρα περιστατικών που τα γνωρίζει η Κοινωνική Υπηρεσία του Νοσοκομείου», ανέφερε.
Ειδικότερα, σημείωσε μία σειρά από τέτοια γεγονότα:
• Είχαμε μία μητέρα που έχει να περάσει έναν χρόνο από επιτροπή και τάιζε με χαμομήλι για τρεις ημέρες το παιδί της. Ερχονται επανειλημμένα άνθρωποι που δεν έχουν να φάνε και ρωτάνε πού θα βρουν φαγητό.
• Εχουμε πολλά περιστατικά αυτοκτονιών. Είχαμε μία κοπέλα που έκανε απόπειρα αυτοκτονίας καθώς δεν μπορούσε να συνεχίσει τη φαρμακευτική αγωγή της.
• Εχουμε περιστατικό με γυναίκα που δεν ήταν σε θέση να πληρώσει το ενοίκιό της και μετακινήθηκε σε ακατοίκητο σπίτι χωρίς παράθυρα και πόρτες.
• Την ίδια στιγμή έχουν υπερπολλαπλασιαστεί οι ανασφάλιστοι, που έχοντας χάσει την εργασία τους δεν καλύπτονται από κανένα ασφαλιστικό φορέα.
Η κατανόηση αποσπασμένη από την αίσθηση λέγεται σκέψη και η οποία επέφερε έναν μόνιμο διχασμό στην ανθρώπινη εγρήγορση. Η αυτονομημένη σκέψη ανακάλυψε μια νέα δραστηριότητα για τον εαυτό της ,την πρακτική σκέψη, που κατευθύνεται προς την σύσταση των φωτεινών πραγμάτων αναφορικά με κάποιον προκείμενο σκοπό• έτσι προστίθεται η θεωρητική-αποκαλυπτική σκέψη που ανιχνεύει την ουσία των πραγμάτων. Με αυτήν λοιπόν την θεωρητική σκέψη δημιουργήθηκε ένα είδος δραστηριότητας που έκανε αναπόφευκτο τον αγώνα μεταξύ ύπαρξης και εγρήγορσης, που ξεχώρισε την ζωή όπως είναι από την ζωή όπως θα έπρεπε να είναι και αυτή η διαζευκτική επιλογή διαμόρφωσε τα φαινόμενα και ολόκληρη την ιστορία του ώριμου ανθρώπου, τα οποία η Κατερίνα και όλοι εμείς αναδεικνύουμε.
Ο κοσμοπολιτισμός όμως στον οποίο διαβιώνουμε είναι και παραμένει λογοτεχνία, είναι δυνατός στα επιχειρήματα μα αδύναμος στην υπεράσπισή τους • το σημαντικότερο όμως είναι ότι αυτός υπάρχει στην αρχή και στο τέλος ενός πολιτισμού, στην αρχή επειδή η συμβολική δύναμη των ταξικών μορφών υπερέχει έναντι εκείνης των εθνών, στο τέλος επειδή η άμορφη μάζα των πρότερων -ταξικών μορφών- βουλιάζει υπό την πίεση των εθνών. Εδώ ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα.
Δεν υπάρχουν πολιτικά προικισμένοι λαοί, υπάρχουν λαοί που μια κυβερνώσα μειονότητα τους έχει σταθερά στο χέρι της και για το λόγο αυτό οι λαοί τούτοι αισθάνονται σε συντεταγμένη κατάσταση.
Πολιτική προίκιση μιας μάζας σημαίνει απλά εμπιστοσύνη στην ηγεσία. Η εμπιστοσύνη αυτή πρέπει να έχει εμπεδωθεί στον λαό και να έχει ωριμάσει, πρέπει να έχει επιβεβαιωθεί με εμπειρίες να έχει γίνει παράδοση και να είναι ο λαός σε φόρμα.
Όταν όμως οι κυβερνώμενοι δεν αισθάνονται ασφαλείς τότε αυτό φανερώνει έλλειψη ηγετικών ικανοτήτων στο κυρίαρχο στρώμα που εκδηλώνεται με την μορφή μιας γενικευμένης κριτικής και που κάνει τον λαό να χάσει την εμπιστοσύνη του προς την κυβέρνηση και να διαρραγεί η πρότερη πολιτική του κατάσταση.
Το πεδίο της σημερινής οικονομίας, που εδώ και διακόσια χρόνια περίπου σημειώνει μια φανταστική επικίνδυνη και απεγνωσμένη άνοδο, η οποία μάλιστα έχει μια πλαστά δυναμική μορφή που είναι αποκλειστικά δυτική και μη ανθρώπινη, αποτελεί σημείο θεώρησης της οικονομικής ιστορίας των ανεπτυγμένων πολιτισμών.
Η πολιτική θυσιάζει ανθρώπους για έναν στόχο• για μια ιδέα• ενώ η οικονομία τους αφήνει απλώς να καταστραφούν. Ο πόλεμος είναι ο δημιουργός και η πείνα ο καταστροφέας όλων των μεγάλων πραγμάτων ενώ δεν υπάρχει βαθύτερη αντίθεση ανάμεσα στον θάνατο από την πείνα και τον ηρωικό θάνατο.
Πρέπει οπωσδήποτε να προσέξουμε ότι κάθε νέος άνθρωπος και κάθε ζωντανός οργανισμός είναι συνεχώς εκτεθειμένος σε αμέτρητες πιθανές επιρροές από τις οποίες λίγες μόνο τον αγγίζουν. Τελικά όμως ποιος επιλέγει , τα έργα ή οι άνθρωποι ;
Με τιμή Σάκης Θεοδοσιάδης