3η γνώμη

Το ´σόου´ των ´σταρ´
Η δημοσιογραφική δεοντολογία υπέστη ένα βαρύτατο πλήγμα. Η παρουσίαση των πρωτεργατών της Χρυσής Αυγής αποτελεί ουσιαστικά έναν εγκωμιασμό των συμπεριφορών από τον ´εμψυχωτή παρουσιαστή´, ο οποίος, όταν καθίσει και το καλοσκεφτεί, θα καταλάβει ότι ο εκθειασμός του περισσότερο έβλαψε τον ίδιο και καθόλου δεν ωφέλησε τους καλεσμένους του.
Η μεγαλύτερη απαξίωση γίνεται από μέσα. Οταν οι ίδιοι ανεβάζουν τους τόνους εντός των τειχών, δυσκολεύουν έναν πολιτικό προσανατολισμό μελλοντικώς ικανό να επηρεάσει τη ζωή του τόπου. Οταν η προβολή γίνεται χωρίς πολιτικό αντίλογο της άλλης πλευράς, τότε οι τοποθετήσεις περνούν αβασάνως, κάτι που για τη δημοκρατία είναι αθέμιτο. Δεν αναπτύσσονται αντίθετες επιχειρηματολογίες και τελικώς οι ομιλητές αυτοχειροκροτούνται, αφού συμφωνούν μεταξύ τους, διότι δεν υπάρχουν αντιρρήσεις.
Ηταν θέμα επικοινωνιακό για τον παρουσιαστή, ο οποίος ήθελε να πειραματιστεί, πώς θα γίνει αποδεκτή η παρουσίαση των ανθρώπων της Χρυσής Αυγής. Παράλληλα προκάλεσε και διλήμματα πολιτικών σκοπιμοτήτων. ´Σόου´ χαρακτηρίζουν την εκπομπή. Πριν από κάμποσο καιρό προηγήθηκε ο αρχηγός. Επόμενο ήταν ν’ ακολουθήσουν τα πρωτοπαλλήκαρα.
Ούτε αντιπαραθέσεις είχαμε, λοιπόν, ούτε ανέβασμα τόνων, να επικαλύπτει ο ένας τον άλλον και να γίνεται χάβρα, προς τέρψιν του φιλοθεάμονος τηλεοπτικού κοινού. Συζήτηση με δικούς μας, πολιτική μελλοντολογίας με μικροδιορθώσεις του ενός προς τον άλλον, έτσι σε επίπεδο σοβαροφάνειας και μισοπλουραλισμού, αφού δεν παρατίθενται απόψεις και δεν υπάρχει πολυφωνία, διότι λείπει η αντίθετη πλευρά. Από απόψεως προσανατολισμού, όμως, άξιος ο μισθός του σχοινοτενώς ομιλούντος παρουσιαστού, ο οποίος εν μέσω αστεϊσμών, δικαιολογήθηκε ότι ´τους κάλεσα γιατί είναι σταρ της εβδομάδας´.
Βέβαια, δεν πρέπει να αντιτίθεται κανείς για την ύπαρξη της Χρυσής Αυγής. Αντιθέτως αντιδρά για πράξεις και ενέργειες παραβατικές. Στην έννομη κοινωνία δεν υπάρχουν διαβαθμίσεις στη νομιμότητα ούτε μπορείς να χειροκροτείς τη θρασύτητα και να χρησιμοποιείς απειλές προς εντυπωσιασμό και πολιτική σκοπιμότητα. Τέτοιες πράξεις δεν τις ανέχεται η δημοκρατία, η οποία σου εξασφαλίζει την ελευθερία να την αμφισβητείς, όχι όμως να την εξευτελίζεις. Το Κοινοβούλιο έχει τους δικούς του κανόνες, να ελέγχει τέτοιες παραβατικότητες, αλλά τον κύριο ρόλο τον παίζει η κοινωνία. Είναι υπόθεσή της να τιμωρεί πράξεις και πρόσωπα, που οσμίζονται παραποίηση της ελευθερίας.
Και επειδή τα Μ.Μ.Ε. είναι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, μπορούν το άσπρο, πες, πες, πες, να το κάνουν μαύρο, η ενέργεια της προβολής αυτής της μονοδιάστατης παράστασης αποτελεί έναν αμφιλεγόμενο τρόπο διαφήμισης της Χρυσής Αυγής. Οσο λιγότερο ασχολούνται μαζί της τόσο ξεθυμαίνει, απαξιώνεται, εγκαταλείπει την αλαζονική συμπεριφορά της και ποιος ξέρει, ίσως οι άνθρωποί της να αναβαθμίσουν την ασημαντότητά τους και οι ασήμαντοι να γίνουν ουσιώδεις.
Είναι απαράδεκτη γενικώς η συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος, πόσο μάλλον της Χρυσής Αυγής, παρά το γεγονός ότι μισό εκατομμύριο ψηφοφόροι τους έστειλαν στη Βουλή απ’ το πουθενά. Ομως ο τρόπος με τον οποίο ασχολούνται οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, ανακυκλώνοντας τον θόρυβο, ρίχνουν νερό στον μύλο και τη διευκολύνουν. Οργίζονται για τις πράξεις τους; Ας μην τους το δείχνουν. Αυτοί με την οργή των άλλων ικανοποιούνται, εκδηλώνονται με επιθετική συμπεριφορά και παίρνουν διαβατήριο για τη Βουλή.
Με αυτά και με άλλα το κόμμα είναι δύσκολο να ενταχθεί στην πολιτική οικογένεια και να ανταγωνιστεί τους άλλους, όσο και αν ενσωματώνει στις τάξεις του ανθρώπους της ακροδεξιάς τους οποίους προσπαθεί να επηρεάσει. Τα στελέχη του, αν δεν διαθέτουν μετριοπάθεια, γιατί από εμπειρία δεν γίνεται λόγος, δεν θα μπορέσουν να σταθούν κοινοβουλευτικώς και η παρουσία τους στην πολιτική σκηνή, θα καταλάβει ο κόσμος, ότι ζημιά κάνει, παρά ωφελεί.