Οι Ευρωπαίοι άρχοντες είχαν υποσχεθεί εδώ και 4 χρόνια να βοηθήσουν αποτελεσματικά την ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε., εφόσον θα είχε διευθετηθεί το αδιέξοδο με την Ελλάδα, όσον αφορά το θέμα της ονομασίας. Τον περασμένο Δεκέμβριο στο Συμβούλιο Ευρωπαϊκών Υποθέσεων αποφασίστηκε να ξανασυζητήσουν το θέμα τον Ιούνιο στο επόμενο Συμβούλιο.
Τώρα τον Απρίλιο θα συνταχθεί έκθεση της Επιτροπής όπου προβλέπεται θετική συμπεριφορά για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τα Σκόπια.
Τούτου δοθέντος, ο διαμεσολαβητής Μάθιου Νίμιτς, που όπως ακούγεται θυμίζει αεροπλανοφόρο ή το εν Αθήναις νοσηλευτικό Ιδρυμα του Στρατού, ταρακούνησε τα λιμνάζοντα νερά με την πρόταση που παρέδωσε στους αντιπροσώπους Ελλάδος και ΠΓΔΜ, όπου προτείνεται ως ονομασία του κρατιδίου το ´Ανω Δημοκρατία της Μακεδονίας´.
Στην Ε.Ε. έχουν δύο εμπόδια να υπερκεράσουν με τους Σκοπιανούς. Το ένα η διένεξη με τους Ελληνες για το όνομα και το άλλο που υπάρχει στο εσωτερικό τους με τους Αλβανούς που δεν πιστεύουν τα περί ´Μακεδόνων´ θεωρώντας τους Σλαβομακεδόνες. Φοβούνται μήπως υπάρξει εμπλοκή και αποσταθεροποίηση μέσα κι έξω από το κράτος, δεδομένου ότι πιστεύουν πως όσο και να πιεσθούν οι Ελληνες, δεν πρόκειται να αλλάξουν θέση. Υπάρχουν αντιρρήσεις ως προς το εύρος της χρήσης του ονόματος, αφού δεν εξασφαλίζεται ότι ο ορισμός καλύπτει την προϋπόθεση ´να ισχύει έναντι όλων´.
Στην κίνηση της τελευταίας πρωτοβουλίας του Νίμιτς από μεν το ΥΠ.ΕΞ. της Ελλάδος κανείς δεν σχολιάζει ούτε επιβεβαιώνει τις πληροφορίες, από δε της πλευράς της FYROM υπάρχει άκρα σιωπή. Φημολογείται ότι ο Γκρούεφσκι προτίθεται να πάει σε δημοψήφισμα επί της πρότασης, ώστε να μην αναλάβει εξολοκλήρου ο ίδιος το πολιτικό κόστος, αλλά και να δυσκολέψει την κυβέρνηση Σαμαρά.
Αλλά αν είναι θεμιτό για τους Σκοπιανούς το δημοψήφισμα, γιατί να είναι αθέμιτο για τους Ελληνες; Το γιατί καταφέρνει ο Γκρούεφσκι και προηγείται στις κινήσεις είναι ανεξήγητο, λαμβανομένου υπόψη ότι το νεόδμητο κράτος δεν πρέπει να έχει μεγαλύτερη εμπειρία στη διπλωματία όσο η Ελλάς. Μας καθιστούν ουραγούς στις εξελίξεις και επιπλέον, όταν οι συγκυρίες είναι δυσμενείς, όπως στην παρούσα στιγμή, που ο κ. Σαμαράς, έχοντας ιστορικό παρελθόν με το Σκοπιανό, δεν θα έκανε και εκείνος δημοψήφισμα και αρκείται στις διαπραγματεύσεις με τον κ. Αβραμόπουλο.
Ο Γκρούεφσκι εκτός απ? την πολιτική των καθυστερήσεων δείχνει να καλλιεργεί τη μυθοπλασία περί ´μακεδονικής εθνότητος´ και την προβολή εθνικιστικής προπαγάνδας, πράγμα που συνδέεται με επεκτατικές τάσεις. Απόδειξη τα γελοία καμώματα με το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου και τις ευτράπελες γελοιότητες με τα αποκαλυπτήρια της Αψίδας της Μακεδονίας. Στόχος να γαλουχηθεί ο κόσμος ότι οι κάτοικοι των Σκοπίων αποτελούν συνέχεια των απογόνων του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, όταν είναι ιστορικώς παραδεκτό ότι εκεί κατοικούσαν Αλβανοί και Σλάβοι, που κατέβηκαν στον Νότο περί το 700 μ.Χ.
Μ? αυτά και άλλα δεν διαμορφώνεται ομαλοποίηση του προβλήματος. Και από τις δύο πλευρές υπάρχει αδιαλλαξία, καμία υποχώρηση, ο καιρός περνά σε βάρος της Ελλάδας, να ?ρθει η στιγμή με τη θηλειά στον λαιμό οι μεγάλοι να επιβάλουν τις θελήσεις τους.
Ολα, λοιπόν, θα κριθούν με τη Σύνοδο της Ε.Ε. τον Ιούνιο, ανάλογα με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις 22 Απριλίου. Το ´Ανω Δημοκρατία της Μακεδονίας´ του Νίμιτς μπορεί να καλύπτει γεωγραφικό προσδιορισμό, δεν ξέρουμε, όμως, πόσο προς τα ´άνω´ θα είναι, αν θα μείνει το ´άνω´, προϊόντος του χρόνου, για ν? απομείνει σκέτο το ´Μακεδονία´. Τέτοια λύση βρίσκεται σε ασυμφωνία με τις θέσεις μας, μια δυσχέρεια που ο κ. Αβραμόπουλος πρέπει να ξεπεράσει σ? ένα πλέγμα κακών συνθηκών που επικρατούν στην Ε.Ε., όπου η κατανόηση των Ευρωπαίων, λόγω της κρίσης, είναι αδιάφορη έως ανύπαρκτη στα εθνικά μας θέματα.