3η γνώμη

Τι κοινά σημεία μπορεί να έχει η ´Βοστώνη 2013´ με τη ´Ν. Υόρκη 2001´; Και οι δύο περιπτώσεις είναι τρομοκρατία χωρίς λογική, που ανακυκλώνει την υστερία των Η.Π.Α. να βρίσκεται ο κόσμος σε κατάσταση.
Τότε ήταν η επίθεση στο οικονομικό και παγκόσμιο κέντρο εμπορίου των Η.Π.Α., στους δίδυμους πύργους, κάτι πρωτόγνωρο για τους Αμερικανούς, με ανθρώπινες απώλειες, όχι στρατιωτικούς στο Περλ Χάρμπορ, αλλά άμαχο πληθυσμό μέσα στην πατρίδα τους. Ο ακήρυχτος πόλεμος της τρομοκρατίας οδήγησε σε σπασμωδικές κινήσεις τις Η.Π.Α., που μέσα σε 12 χρόνια η τρωθείσα υπερδύναμη αντιδρώντας χτυπούσε κάθε ύποπτο με αποτελέσματα να αποσταθεροποιηθεί η ειρήνη, να καμφθεί και να τραυματισθεί η παγκόσμια οικονομία.
Το σοκ εκείνης της περιόδου, που έπαθε ο αμερικανικός λαός και ο κόσμος, αναβίωσε με την τυφλή επίθεση με αυτοσχέδια όπλα μαζικής καταστροφής από αδίστακτους μοχθηρούς ανθρώπους σε μια ειρηνική εκδήλωση τερματισμού των Μαραθωνοδρόμων στη Βοστώνη. Λέγεται ότι ήταν ένας και μάλιστα πως συνελήφθη. Το ερώτημα πλανάται ποιοι ή ποιος κρύβεται πίσω απ’ αυτή την τρομοκρατική ενέργεια και αν προέρχεται από εξωγενείς παράγοντες ή πρόκειται για μεθοδευμένο έργο Αμερικανών εξτρεμιστών. Λέγεται ότι είναι ένας ο οποίος συνελήφθη.
Η άτρωτη Αμερική, πάντως, μετρά τρεις νεκρούς και δύο εκατοντάδες τραυματίες και δεν ξέρουμε πώς θα αντιδράσει και πώς θα επηρεαστεί από την προερχόμενη ένεκα της ισχύος της αλαζονεία. Αν η 11 Σεπτεμβρίου του 2001 ανάγκασε την αμερικανική ηγεσία να οδηγηθεί σε αποφάσεις εν θερμώ, η επόμενη μέρα της Βοστώνης αρχίζει να προβληματίζει καθ’ όσον μπορεί ν’ ανάψει κάποια θρυαλλίδα απρόβλεπτων καταστάσεων.
Χύτρες με εκρηκτικά, καρφιά και μικρά κοφτερά αντικείμενα έχουν χρησιμοποιηθεί κατά την αντίσταση έναντι των Αμερικανών στο Πακιστάν, στο Αφγανιστάν, στο Νεπάλ, αλλά και στην Τάιμς Σκουέαρ. Πρόκειται περί της ίδιας τεχνοτροπίας.
Κανείς εχέφρων δεν μπορεί να επιχαίρει για την τραγωδία, που έπληξε άμαχο πληθυσμό και πιθανόν να ’χει κι αυτή επιπτώσεις σ’ όλο τον κόσμο. Το αίσθημα ανασφάλειας διαχέεται παντού στις μεγαλουπόλεις του κόσμου και καταδεικνύει ότι είναι ευάλωτες και εκτεθειμένες στον παραλογισμό της τυφλής βίας. Οποια απάντηση και αν δοθεί για τα αίτια που τη γεννούν, ο φανατισμός, η εκδίκηση, η απελπισία, οι συνθήκες παραβίασης της νομιμότητας ή η αλαζονική συμπεριφορά των διοικούντων ότι είναι άτρωτοι, δεν θα παύει να είναι εγκληματική ενέργεια, που θα ’χει εκτός από τους φυσικούς, αλλά ίσως και ηθικούς, αυτουργούς.
Και αν ακόμη συλληφθούν και κλεισθούν στις φυλακές, δεν θα έχει λυθεί το πρόβλημα. Η ουσία είναι ότι θα προκύψει ένας επί πλέον λόγος να ληφθούν επιπρόσθετα μέτρα ασφαλείας, που θα περιορίζουν τις ελευθερίες των πολιτών και τις κινήσεις τους.
Μετά την τραγωδία των δίδυμων πύργων ακολουθήθηκε ο δρόμος του πολέμου για την καταπολέμηση της βίας. Σήμερα, μετά 12 χρόνια, τίποτα δεν αλλάζει. Ο κόσμος έγινε απειλητικός, ο φόβος δεν τιθασεύεται, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως ανεμένετο, η βία παραμένει αόρατη και η ανησυχία επικρατεί παντού.