“Η αρχαία Ελλάδα είχε 12 Θεούς. Η σύγχρονη έχει 11.” Αυτό, το άκρως προφητικό σύνθημα, είχε γραφτεί στο λεωφορείο που μετέφερε τους ποδοσφαιριστές της Εθνικής Ομάδας κατά την διάρκεια του Euro 2004 στη Πορτογαλία. Αυτό ακριβώς ήταν οι ποδοσφαιριστές του Ότο Ρεχάγκελ. 11 θεοί που κατάφερανε αυτό που ακόμα και σήμερα, 12 χρόνια μετά, μοιάζει απίστευτο. Κατάφερανε να πάνε ενάντια σε όλα τα προγνωστικά και να ανεβάσουν την Ελλάδα στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Να κάνουν ολόκληρο τον κόσμο να μιλά για αυτούς ή για την ακρίβεια να παραμιλά.
Ακόμα και σήμερα, 12 χρόνια μετά, η ανατριχίλα στην θύμηση του έπους της Πορτογαλίας είναι η ίδια. Η συγκίνηση ακόμα μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς τους αντιπάλους της Εθνικής Ομάδας και τη δυναμικότητά τους.
Τα ονόματα των ποδοσφαιριστών της Εθνικής Ομάδας θα μείνουν χαραγμένα στην μνήμη των Ελλήνων, ο Ότο Ρεχάγκελ θα είναι για πάντα ο πιο αγαπημένος μας… Γερμανός.
Το στάδιο “Ντα Λους” θα μείνει για πάντα το πιο αγαπημένο στάδιο όλων των Ελλήνων. Το στάδιο, στο οποίο έγινε το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό θαύμα. Το στάδιο που “βάφτηκε” γαλανόλευκο. Το στάδιο στο οποίο χτυπούσε η καρδιά ενός ολόκληρου λαού. Και να είστε σίγουροι… αν κάποιος σας πει ότι το βράδυ της 4ης Ιουλίου δεν τραγούδησε (έστω και από μέσα του) το γνωστό σύνθημα “σηκωσέ το, το…. Τιμημένο, δεν μπορώ – δεν μπορώ να περιμένω” ψεύδεται. Ασύστολα.
Η πορεία προς τον τελικό
Στους “16”
Πορτογαλία – Ελλάδα 1-2
(Ρονάλντο 90’+3′ – Καραγκούνης 7′, Μπασινάς 51′ πέν)
Ελλάδα – Ισπανία 1-1
(Χαριστέας 66’ – Μοριέντες 28)’
Ρωσία – Ελλάδα 2-1
(Κιριτσένκο 2′, Μπουλίκιν 17’ – Βρύζας 43′)
Στους “8”
Γαλλία – Ελλάδα 0-1
Χαριστέας 65’
Στους “4”
Ελλάδα – Τσεχία 1-0 (παρ.)
Δέλλας 105’ + 1”
Στον τελικό
Πορτογαλία – Ελλάδα 0-1
Χαριστέας 57’
Οι πρωταθλητές: Ότο Ρεχάγκελ, Νικοπολίδης, Χαλκιάς, Κατεργιαννάκης, Δέλλας, Σεϊταρίδης, Βενετίδης, Καψής, Γκούμας, Νταμπίζας, Ζαγοράκης, Μπασινάς, Γεωργιάδης, Γιαννακόπουλος, Καραγκούνης, Κατσουράνης, Καφές, Λάκης, Βρύζας, Νικολαΐδης, Παπαδόπουλος, Χαριστέας.
