3η γνώμη

Aπ’ το ´μεσοπρόθεσμο´ στο ´πολυνομοσχέδιο´
Πέρασε η μεγάλη κρίση των Παθών. Ηρθε η Ανάσταση, ξαναπάτησε το πόδι Του ο Θεάνθρωπος στη γη, αφού κατανίκησε τον θάνατο με τον ίδιο τον θάνατο. Και θα συνεχίσει να δίνει ελπίδες ότι όλα ανατρέπονται και το σκοτάδι γίνεται φως.
Εμείς βρισκόμαστε ακόμα στη μεγάλη κρίση των Παθών, όπου η ζωή γίνεται αβάσταχτη και αναγκαζόμαστε να διερωτώμεθα, αν στο μέλλον βρεθούν ιστορικοί να εξηγήσουν ότι δικαίως περνάμε ό,τι ζούμε σήμερα. Τρία χρόνια λιτότητας, τρεις πρωθυπουργοί, τρεις υπουργοί Οικονομικών, τρία μνημόνια, ίδιες δικαιολογίες, ίδια καταστροφικά επιχειρήματα. Βλέπουμε στην ίδια χώρα τους πολίτες να μοιάζουν σαν φαντάσματα, να παρακολουθούν το ίδιο έργο απ’ τους ίδιους ηθοποιούς, να σωζόμαστε κάθε φορά στο παρά τρίχα με τις ίδιες απειλές.
Γινόμαστε μάρτυρες, έγκρισης απ’ το Ελληνικό Κοινοβούλιο, καθ´ υπέρβασιν, με ´άρθρον μόνον´ Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου του Υπ. Συμβουλίου. Ψηφίστηκε το ´πολυνομοσχέδιο´ με ανομοιογενείς ρυθμίσεις, όπου ζητήθηκε από κάθε βουλευτή να αποδεχθεί με τη λογική της εκτάκτου ανάγκης το ´άρθρον μόνον´, απαγορεύοντάς του να ’χει διαφορετικές απόψεις και να καταπατήσει τη συνταγματική τάξη, εν σχέσει με την αβίαστη γνώμη του. Το ίδιο έγινε στο παρελθόν με το ´πολυνομοσχέδιο´. Και εκεί στο παρά πέντε  έπρεπε να ψηφισθεί για να πάρουμε τα 43,7 δισ. ευρώ (31,5 του τελευταίου δανείου και απ’ το προηγούμενο καθυστερούμενες δόσεις 5 δισ. του Σεπτεμβρίου και 7,2 του Δεκεμβρίου).
Θα ερχόταν, είπαν, η πολυπόθητη ρευστότητα και θα αναζωογονείτο η αγορά. Αλλά τα περισσότερα πήγαν στις Τράπεζες για ανακεφαλαιοποίηση. Οκτώ μήνες πέρασαν και η ρευστότητα παρέμεινε όνειρο. Πίστευε ο Ελληνικός λαός ότι θα ερχόταν μέσω των Τραπεζών, αλλά το ενδιαφέρον τους ήταν η κάλυψη των ταμειακών τους αναγκών. Ηλπιζαν ότι θα επέστρεφαν οι καταθέσεις, που θα έδιναν ζωντάνια στην κίνηση της αγοράς, αλλά όταν ο κ. Στουρνάρας αφήνει μετέωρο το ενδεχόμενο κουρέματος των καταθέσεων, όπως στην Κύπρο, φεύγουν και οι άλλες. Στο ´μεσοπρόθεσμο´ υπήρχε άλλη δομή με άρθρα και ο βουλευτής μπορούσε να διακρίνει ποιο συμφέρει να απορρίψει και ποιο να ψηφίσει.
Το ´πολυνομοσχέδιο´ δεν άφησε κανένα περιθώριο επιλογής. Αποτελεί δε προηγούμενο στην κοινοβουλευτική πρακτική και επίκληση δικαιολογίας απ’ τους αντιμνημονιακούς´, αν ποτέ συγκροτήσουν κυβέρνηση, να καταργήσουν το ´μεσοπρόθεσμο´, το ´πολυνομοσχέδιο´ και τις δανειακές συμβάσεις με μία Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που θα πάει στη Βουλή για ψήφιση ως Ν/Σ ´αποκατάστασις ημαρτημένων´ με ένα μοναδικό άρθρο!
Η στρατηγική της υποταγής των συγκυβερνώντων μηδενίζει τα αποθέματα ελπίδας για καλύτερες ημέρες. Ο νομισματικός, ο δημοσιονομικός και ο πιστωτικός τρόπος άσκησης της εξουσίας έχει τελειώσει. Το νόμισμα παραδόθηκε στις Βρυξέλλες ως αντιστάθμισμα στο ευρώ. Τη δημοσιονομία την κάνει ο Τόμσεν με την παρέα του. Τις πιστώσεις τις χειρίζονται οι τραπεζίτες που κι αυτοί δένονται ´πισθάγκωνα´ με τους δανειστές με την ανακεφαλαιοποίηση, την οποία, ενώ χρεώνεται το κράτος, δηλαδή ο ελληνικός λαός, ο έλεγχός τους γίνεται πια απ’ το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητος.
Το Ελληνικό Δημόσιο κατάντησε ο ενδιάμεσος διαχειριστής του τραπεζικού κατεστημένου και η κυβέρνησή του παράγοντας παραποίησης σκοπίμως και παραπλανητικά επιχειρημάτων για τη μετάβαση του εθνικού πλούτου διά των αποκρατικοποιήσεων στα μεγάλα συμφέροντα. Βιώνουμε την καταστροφή της χώρας, χωρίς να διαφαίνεται από πουθενά καμιά ελπίδα σωτηρίας, εκτός κι αν ο Θεός βάλει το χέρι Του!