Άποψη

Η ανοιχτή πλέον σύγκρουση Ευάγγελου Βενιζέλου – Γιώργου Παπανδρέου, αν δεν οδηγήσει σε διάσπαση το ιστορικό κίνημα, το βέβαιο είναι ότι θα το κρατήσει με τα δόντια στην ´εντατική´… Επισήμως η σύγκρουση αυτή αρχίζει τον Νοέμβριο του 2007, όταν και οι δύο διεκδίκησαν την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Ο Βενιζέλος εξήλθε ηττημένος από την αναμέτρηση αυτή για να κατακτήσει τον παλαιόθεν επίζηλο στόχο του, δηλαδή της προεδρίας του κινήματος, με τη σιωπηλή συναίνεση του Γ.Α.Π. τον Μάρτιο του 2012.
Η νίκη αυτή του Βενιζέλου αποδείχθηκε πύρρεια, γιατί τον ανάγκασε, σε περίοδο ατιμωτικής εκλογικής συρρίκνωσης του κινήματος, να οργανώσει ένα περισσότερο θεατρικό και καταφανώς λιγότερο ουσιαστικό συνέδριο ´επανίδρυσης´ του ΠΑΣΟΚ. Και το χειρότερο: Αντί να εγκαταλείψει τον ακήρυχτο πόλεμο γοήτρου με το πολιτικό επιτελείο του Γ.Α.Π., προφανώς καθοδηγούμενος από το ηγετικό σύνδρομο ανασφάλειας, που κατατυραννεί κάθε εγωκεντρικό πολιτικό, ο Ευαγ. Βενιζέλος αποφάσισε, με καθαιρετικές διαθέσεις, να προχωρήσει σε… αποπαπανδρεοποίηση του ΠΑΣΟΚ.
Ο πιο κατάλληλος στίβος για μια τέτοια αναμέτρηση θα ήταν το τελευταίο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή ο τόπος, ο χώρος όπου λύνονται άλλοτε με συμφιλιώσεις και άλλοτε με ρήξεις οι διαφορές μεταξύ εσωκομματικών αντιπάλων. Οφειλαν επομένως οι πάντες να είναι παρόντες σ’ αυτό. Και να μη περιοδεύουν σφυρίζοντας αδιάφορα, άλλοι σε αίθουσες διαλέξεων ξένων Πανεπιστημίων και άλλοι και άλλες σε διεθνείς Οργανισμούς, για μια αφ’ υψηλού αμοιβή ή αργομισθία. Ολοι τους απέφυγαν το ξεκαθάρισμα των διαφορών. Αυτό, τελικά, φαίνεται να ευνόησε τον Ευαγ. Βενιζέλο, που έκοψε και έραψε στα μέτρα του τη δομή και την οργάνωση του ΠΑΣΟΚ.
Ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ χωρίς να ρωτήσει κανένα, διέλυσε το πολιτικό συμβούλιο του κινήματος και με συνοπτικές διαδικασίες προχώρησε σε ´εκλογή´ νέου συμβουλίου, αλλά και γραμματέα του κινήματος πολύ πριν από τη συνεδριακή αυτή παρωδία, ελάττωσε, κατά δύο ακτίνες, τον ήλιο – σύμβολο του ΠΑΣΟΚ. Και κανείς δεν ξέρει ότι, αν μαδώντας έτσι τη φωτεινή μαργαρίτα του εμβλήματος, θα το μετατρέψει τελικά σε θεοσκότεινο αστέρι…
Το μόνο σημάδι πολιτικής δραστηριότητας του σημερινού ΠΑΣΟΚ είναι η μεθοδευόμενη ποινική δίωξη των υπεύθυνων του ταμειακού ελλείμματος του κινήματος. Αλλά και αυτό θα όφειλε να συζητηθεί στο συνέδριο… Τώρα, εντελώς υστερόχρονα και ενδεχομένως μεροληπτικά στοχοποιείται ως υπεύθυνος ο Γ.Α. Παπανδρέου. Και η άκαιρη αυτή ενέργεια του Ευαγ. Βενιζέλου, αν συνεχισθεί, με τον σημερινό ρυθμό, είναι πλέον από βέβαιο ότι θα σημάνει και τη ληξιαρχική πράξη θανάτου του ΠΑΣΟΚ!
Το ασφαλέστερο επομένως συμπέρασμα από τη διένεξη αυτή είναι ότι, για μια ακόμη φορά, βγαίνουν στη φόρα τα τραπεζικά θαλασσοδάνεια προς όλα τα κόμματα, για να μη προχωρήσουμε και στο μαύρο χρήμα των φοροφυγάδων και φοροκλεπτών, που, σύμφωνα με το κοινό πλέον μυστικό, χρηματοδοτούν απαξάπασες τις πολιτικές μας δυνάμεις. Ενώπιον, επομένως, μιας παρόμοιας συλλογικής συνευθύνης, δεν έχουμε παρά να επαναλάβουμε το ανεπανάληπτο: ´Οστις αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω!…´.