Δεν είναι πρωτότυπη η εφεύρεση της κυβέρνησης να επιβάλει χαράτσια, μεταμορφώνοντας την κρατική εξουσία σε εισπρακτική μηχανή. Σύσσωμο το κράτος έχει εκστρατεύσει στη μάχη να στραγγίξει με κάθε σατραπικό μέσο και απανθρωπιά το πορτοφόλι του μεσαίου, του μικρομεσαίου και του φτωχού κοσμάκη.
Πίσω απ? τη λιτότητα κρύβεται ο ένας και μοναδικός λόγος, της ύπαρξης των πολιτικών σχηματισμών, που κυβερνούν τον τόπο. Οι άμεσοι και έμμεσοι φόροι, οι έκτακτες εισφορές, που γίνονται μόνιμες, ο Φ.Π.Α., που παραμένει στα ύψη, τα αναρίθμητα τέλη και η επιβολή απαράδεκτων προστίμων, δεν καταπολεμούν, αλλά συντηρούν την ύφεση. Ουδέποτε ο ελληνικός λαός βρέθηκε ενώπιον τόσων ανομιών με παράλογες φορολογίες, όταν το 27% του εργατικού δυναμικού έχει στερηθεί τη δουλειά του, οι συνταξιούχοι έχουν χάσει το 35 – 45% των συντάξεών τους και όσοι εργάζονται αμείβονται λιγότερο κατά 50% των προηγούμενων αποδοχών τους.
Οι κυβερνώντες έχουν την αίσθηση ότι μ? αυτά που κάνουν πείθουν τους τροϊκανούς ότι γίναμε καλά παιδιά, ότι με το κυνηγητό στον φορολογούμενο, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας από κτήρια, στάδια, αεροδρόμια, λιμάνια, μαρίνες, ιαματικές πηγές και τη λιτότητα που επιβάλλουν θα φέρουν ανάπτυξη! Το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να ποτίζουν φυτώρια νοσταλγών άλλων εποχών.
Οι επιπτώσεις αυτών των μεθοδεύσεων φαίνονται στα μαγαζιά που κλείνουν, στους ανθρώπους που αδυνατούν να πληρώσουν τους φόρους, που δεν έχουν ν? αγοράσουν τ? απαραίτητα για τη συντήρησή τους και επισκέπτονται τα συσσίτια ή ψάχνουν στα σκουπίδια. Το ατελέσφορο το αναγνωρίζει και ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, ο οποίος λέει ότι: ´Οι Ευρωπαίοι, που προκάλεσαν πόνο στις υπερχρεωμένες χώρες ανάλογο με την κρίση του ?29… επιμένουν ότι η λύση θα έρθει μέσα από ακόμη μεγαλύτερο πόνο´. Οι προβλέψεις του για την κρίση της Ευρώπης είναι δυσοίωνες, κάνοντας λόγο για την Ελλάδα ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι της ´εγκλημάτισαν εναντίον της, διότι απαίτησαν πάρα πολλά σε πολύ λίγο χρόνο´. Το παραδέχθηκε και η κα Λαγκάρντ ότι ´υποτιμήσαμε τις συνέπειες. Είναι σαφές αυτό. Το Δ.Ν.Τ. δεν πιστεύει πως μόνο οι πολιτικές λιτότητας οδηγούν στην ανάπτυξη´.
Παρά ταύτα οι Ευρωπαίοι επιμένουν στη λιτότητα, την οποία ανενδοιάστως επιβάλλουν οι κυβερνώντες αδιαφορώντας για τη φωνή διαμαρτυρίας του αποκαμωμένου φορολογούμενου, βουβή, αλλά φαρμακερή, που ρωτά: ´Μας παίρνετε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε. Τι μας παρέχετε; Κράτος δικαίου, ασφάλεια από τρομοκράτες, νοσοκομειακή περίθαλψη, σωστή εκπαίδευση, δικαιοσύνη και ισονομία για όλους τους πολίτες; Αν ξέραμε ότι θα πληρώναμε τόσο ακριβά το σπίτι που έχουμε να στεγάζουμε την οικογένειά μας, δεν θα το αγοράζαμε, ούτε θα κάναμε παιδιά, αφού δεν θα μπορούσαμε να τα ζήσουμε´.
Κύριοι της εξουσίας το σενάριο Μέρκελ – Σόιμπλε δεν είναι βιώσιμο. Δεν το επικροτεί καμιά απ? τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, οι οποίες βλέπουν ότι πτωχεύουν για να πλουτίζει ο Βορράς, κυρίως οι Γερμανοί. Αντί να διεκδικήσετε μεταφορά πόρων και ρευστότητα στην αγορά με αναπτυξιακά προγράμματα, πουλάτε τον εθνικό πλούτο και γίνεσθε εκδικητικοί στην ιδιοκτησία. Βάλτε τους συμβούλους σας, που χρησοπληρώνονται, να δουλέψει το μυαλό τους για κάτι καλύτερο και εκμεταλλευθείτε κάθε ευκαιρία για ανάπτυξη χωρίς ξεπούλημα. Πολλά κράτη είχαν χρεοκοπήσει. Κανένα δεν χάθηκε, όταν βρέθηκαν ικανοί άνδρες στο τιμόνι να τα βάλουν στον σωστό δρόμο της ανάπτυξης.
