3η ΓΝΩΜΗ

Η ανακοίνωση της αποχώρησης απ’ την πολιτική του Ντάνιελ Κον-Μπεντίτ, του ´κόκκινου´ Ντάνι, που στην πορεία της καριέρας του έγινε ´πράσινος´ ένθερμος οικολόγος και γνήσιος Ευρωπαϊστής, φέρνει στην επιφάνεια έργα και ημέρες του βίου του, καθ’ όσον η δράση του έχει να επιδείξει έντονα ελληνικό ενδιαφέρον.
Οι φίλοι του περίμεναν ν’ αναθεωρήσει την απόφασή του, διότι πίστευαν ότι έχει ακόμα να δώσει κάτι περισσότερο. Από το 2010 είχε προείπει ότι τον Μάιο του 2013, σε ηλικία 68 ετών, θα απεσύρετο και δεν θα έβαζε υποψηφιότητα στις Ευρωεκλογές του 2014. Ο Κον-Μπεντίτ, που γεννήθηκε από Γαλλογερμανούς γονείς τον Απρίλιο του 1945, σχεδόν έναν χρόνο μετά την απόβαση στη Νορμανδία, ίσως να συνδύασε την ηλικία του και με τον Μάη του ’68, που ανεδείχθη πρωταγωνιστική μορφή στην εξέγερση των Γάλλων φοιτητών, γι’ αυτό τον ονόμασαν ´κόκκινο Ντάνι´.
Αργότερα, όταν προσεχώρησε στους πράσινους Ευρωβουλευτές τον αποκαλούσαν ´πράσινο Ντάνι´, έγινε δε ο μεγαλύτερος πολέμιος του Λενινισμού και των παρακλαδιών του. Στο Ευρωκοινοβούλιο ετάσσετο αλληλέγγυος προς την Ελλάδα, την οποίαν, έλεγε, ότι την εκμεταλλευόταν οι Τράπεζες, ότι δεν τη βοηθούν, τη ληστεύουν. ´Είμαστε ελεεινοί υποκριτές´ είχε πει προς τους Γερμανούς και Γάλλους, ´δανείζουμε τοκογλυφικά την Ελλάδα και εξαθλιώνουμε τον λαό της, για ν’ αγοράζει τα όπλα μας, αεροπλάνα, υποβρύχια, φρεγάτες, τανκς…´. Προ ημερών, όταν σε ραδιοφωνική εκπομπή του, τον ρώτησε Γάλλος ακροατής ´γιατί θα πρέπει οι Ευρωπαίοι να πληρώνουν για τις ελληνικές ατασθαλίες´, απάντησε ότι ´με νευριάζει το να μιλάμε σαν να υπάρχει μόνο ένα μαύρο πρόβατο στην Ευρώπη, οι Ελληνες, ενώ οι άλλοι είναι άψογοι και λευκοί. Οι ατασθαλίες γίνονται σ’ όλη την Ευρώπη παντού. Θα πρέπει να σταματήσουμε να φορτώνουμε στην Ελλάδα μια συμπεριφορά που είναι γενικευμένη´.
Είναι ένας απ’ τους πλέον συχνότερους επισκέπτες στην Αθήνα, έχει μιλήσει στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε., στο Μ. Μουσικής κι έχει δώσει πολλές συνεντεύξεις, αποκτώντας παγκόσμια αναγνωρισιμότητα και κύρος μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτικών και διανοούμενων. Τον Φεβρουάριο του 2012, που ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Νομικής του Παν. Αθηνών, ´συνομίλησε´ στα Προπύλαια με τον Σωκράτη, μια κουβέντα, που έκανε με το μυαλό του και την εξιστόρησε, όταν ανέβηκε στο βήμα. Εκλεισε τη ´συνομιλία´ δηλώνοντας ότι ´είμαι μαθητής σου´ και ότι ´εν οίδα ότι ουδέν οίδα´. Συμφώνησε δε ότι αυτή η κρίση στην Ελλάδα είναι προϊόν της ασυνέπειας της Ευρώπης και ότι ´έγιναν πολύ λίγα, πολύ αργά´.
Ικανοποιήθηκε όταν άκουσε τον πρόεδρο της Νομικής, να τον αποκαλεί ´άνδρα περιφανή, σφοδρώς τα άδικα καταγγέλλοντα´ και λυπήθηκε που δεν του δώσαν να πάρει για ενθύμιο τη διδακτορική τήβεννο. Προσπάθησε να κινητοποιήσει μια νέα δυναμική στην ελληνική πολιτική, αλλά λίγοι κατάλαβαν τις προθέσεις του. Ηταν της φαντασίας του πριν πει το ´αντίο´ ν’ αποκτήσει και την ιδιότητα του Ελληνα Ευρωβουλευτή, αλλά του ’μεινε μόνο όνειρο.
Ως ρήτορας είναι ορμητικός και εκρηκτικός. Οταν εκφράζεται δικαιολογεί με πειστικότητα ό,τι πιστεύει ή σε ό,τι διαφωνεί. Η Ευρώπη, λέει, έχει δύο εκδοχές. Ή θα πρέπει ν’ ακολουθήσει έναν δρόμο επιστροφής στα εθνικά κράτη ή να γίνουμε Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, όπως οι Η.Π.Α.! Και οι δύο περιπτώσεις έχουν κινδύνους. Η πρώτη διότι καμιά χώρα δεν μπορεί μόνη της ν’ αντιμετωπίσει την παγκοσμιοποιημένη ροή των πραγμάτων και η δεύτερη, διότι στην Ευρώπη δεν έχει δημιουργηθεί ένα ´πλαίσιο κανόνων´ για να λειτουργήσει ως ενιαίο σύνολο. Αποτελεσματική ένωση δεν μπορεί να υπάρξει, αν από μέσα το σύστημα δεν αλλάξει, αν δεν εξαλειφθεί ο στρεβλός ανταγωνισμός, να βοηθηθεί ο πτωχός Νότος απ’ τον πλούσιο Βορρά, να υπάρξει δημοσιονομική ένωση και να εμποδισθούν οι ξένοι να παρεισφρύσουν.
Φέρνοντας παράδειγμα την αγορά του λιμανιού του Πειραιά, είπε ότι ´πρέπει να προστατεύσουμε την περιφέρεια. Τα Κινέζικα κεφάλαια θα ενσωματωθούν στην Ευρώπη και θα κινδυνεύσει η κυριαρχία της. Οποιος έχει το χρήμα θέλει να εξουσιάζει και την πολιτική´. Υστερα απ’ αυτά εναπόκειται στην κρίση καθ’ ενός να ερμηνεύσει σε τι αποσκοπεί το ταξίδι του κ. Σαμαρά στην Κίνα!