Αποσυνιστοποίηση των συνιστωσών
Εκμετάλλευση των συγκυριών μπορεί να θεωρηθεί η περιήγηση του κ. Τσίπρα απ? τη Λ. Αμερική μέχρι το κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Ζάγκρεμπ. Είναι ένας τρόπος προσέγγισης στην ευρύτερη πολιτική σκηνή την ώρα που οι τρεις της συγκυβέρνησης κινούνταν προς όλες τις κατευθύνσεις, όπου ακούγεται το όνομα Ελλάδα, λόγω της οικονομικής μας κρίσης, αλλά και των προσπαθειών να τη διασώσουν.
Μετά, λοιπόν, τις τελευταίες του επικοινωνιακές εμφανίσεις με τον Ολιβερ Στόουν, τον Γιάννη Βαρουφάκη και τον Σλάβοϊ Ζίζεκ εντυπωσιασμένος απ? τους αριστερούς διανοούμενους ακτιβιστές και καλλιτέχνες και γευθείς τη χαρά απ? την πρωτοβουλία της Γερμανίδας ευρωβουλευτού Γκάμπι Τσίμερ ´να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη´ Μπαρόζο, επέστρεψε οίκαδε.
Ηταν προγραμματισμένη η Συνεδρίαση της Κ.Ε. για τις προσυνεδριακές προετοιμασίες του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, που θα γίνουν 10 – 14 Ιουλίου στο Τάε-Κβο-Ντο, ποιες θέσεις θα τεθούν κατά τον προσυνεδριακό διάλογο, ποιο το σχέδιο του καταστατικού κ.ά. Λογική η προσπάθεια, αλλά τολμηρό το βήμα του προέδρου, να μπει σε φάση συνεδριακή ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ για ´αποσυνιστοποίηση´ για να μην υπάρχουν κόμματα μέσα στο κόμμα και οι συνιστώσες να μετατραπούν σε μια συνισταμένη, ένα κόμμα, μια ονομασία, κοινές επιδιώξεις. Να τεθεί μεταβατική περίοδος, ώστε να αυτοδιαλυθούν οι συνιστώσες από μόνες τους.
Οι αντιδράσεις, όμως, στην πρόταση του κ. Τσίπρα ήσαν περισσότερες απ? τις συνιστώσες, με αποτέλεσμα η ηγεσία, η οποία δεν μπόρεσε να δείξει πυγμή στο ´Σινέ Κεραμικός´, να βγει τραυματισμένη απ? τη συνεδρίαση της Κ.Ε. Οι κυριότερες αιτίες η πρότασή του για τον τρόπο εκλογής των οργάνων και η τύχη των συνιστωσών, οι οποίες ετέθησαν επί τάπητος χωρίς να προηγηθεί καμία συζήτηση στα κομματικά όργανα. Η σύγκρουση με την εσωκομματική αντιπολίτευση και η αλλαγή πορείας να αποφασισθούν απ? το Συνέδριο αποδεικνύει την αδυναμία της ηγεσίας να χειριστεί τα εσωτερικά της ζητήματα, πόσο μάλλον να μπορέσει να τα βάλει με την τρικομματική κυβέρνηση και τους τροϊκανούς!
Τη μεγαλύτερη απογοήτευση έζησε η Κουμουνδούρου απ? την ´ηχηρή´ απουσία του κ. Γλέζου, ο οποίος με άλλους επικεφαλής συνιστωσών υπέγραψαν διακήρυξη, στην οποία επισημαίνεται η αστοχία των ανακοινώσεων του προέδρου και λέει ότι ´όποιος επιχειρεί να αλλοιώσει το πολιτικό σχήμα, που κέρδισε την εμπιστοσύνη του λαού στις εκλογές, ενταφιάζει ό,τι δημιουργήσαμε´.
Πάντως η αρχαιομανία του κ. Τσίπρα συνεχίζεται στις δηλώσεις του, όπως: ´Δεν υπάρχουν οι Ηρακλείς του ριζοσπαστισμού και κάποιοι άλλοι από εμάς, που να έχουν εκχωρήσει τα πάντα στη σοσιαλδημοκρατία´. Θεωρεί ότι ´ο εχθρός είναι εκεί έξω, δεν είναι μέσα. Οι αντιπαραθέσεις είναι ο πλούτος μας´. Ομως με τέτοια ιδεολογία πορεύτηκε η αριστερά και είδαμε το ΚΚΕ στη 12η Ολομέλεια το 1968, να διασπαστεί, στο 4ο Συνέδριο απ? το ΚΚΕ προέκυψε το Εσωτερικού και πάλι ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ έπαθε πανωλεθρία το 2009 στο 6ο Συνέδριο.
Μια σειρά από θέματα ρουτίνας, που μπορεί να λυθούν ´αναιμάκτως´, θα ήταν απαράδεκτο να εξελιχθούν σε φαρμακερά αγκάθια, τα οποία διέβλεψε ο κ. Τσίπρας, προσγειώθηκε και φάνηκε κατευναστικός στην Κ.Ε., χωρίς να οξύνει τα πράγματα. Η συνέχεια στο Συνέδριο τον Ιούλιο.