Μνήμη ηρώων

Μεγάλη η συμμετοχή του κόσμου, κυρίως των μαθητών, στην εκδήλωση τιμής και μνήμης των ηρώων του Αποκόρωνα, που τελέσθηκε χθες στις 11 π.μ., με πολλή επιτυχία από τον Δήμο Αποκορώνου στο κέντρο των Βρυσών, που βρίσκεται η προτομή του αείμνηστου Ανδρέα Πολέντα, εμπνευστή και σημαντικού παράγοντα υλοποίησης της πρώτης αντιστασιακής οργάνωσης στην Κρήτη.
Το ´παρών´ έδωσαν πολιτικές και στρατιωτικές Αρχές, η μπάντα της 5ης Μεραρχίας Κρητών, άγημα του Πολεμικού Ναυτικού, ο 97χρονος Νεοζηλανδός μαχητής Ρόι Χάμοντ και αντιπροσωπίες συμμαχικών δυνάμεων την περίοδο της κατοχής. Στην επιμνημόσυνη δέηση προεξήρχε ο μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνός. Στον χαιρετισμό του ο δήμαρχος Αποκορώνου Γρηγόρης Μαρκάκης καλωσόρισε τον κόσμο τις Αρχές, τις Ένοπλες Δυνάμεις και τις ξένες αντιπροσωπίες τονίζοντας: «Θεωρούμε μεγάλη μας τιμή την παρουσία σας στον Αποκόρωνα σ’ ένα Δήμο Καλλικρατικό της ρίζας των Λευκών Ορέων, του παραλιακού μετώπου, της Λίμνης του Κουρνά με πολύ φυσικό πλούτο, ιστορικό με μεγάλη παράδοση και κοινωνική συνοχή. Έναν Δήμο με πολλά μνημεία, ελληνιστικών χρόνων, Βυζαντινών, σύγχρονα, Ναούς με μεγάλη ιστορία και παράδοση, τα οποία συνολικά συμβάλλουν στη διατήρηση του τόπου μας, γιατί για κάθε μέτρο κρητικής γης υπάρχει και ένα σύμβολο, θυσιαστήριο ακατάλυτο για την πατρίδα. Τα βουνά της Κρήτης, τα φαράγγια, οι σπηλιές, η θάλασσα, η αγροτική ζωή είναι οι κοινές ανεξάντλητες δυνάμεις που εμπνέουν τις ψυχές των ντόπιων ανθρώπων για διαρκή αγώνα, εθνική αφύπνιση, κοινωνική δημιουργία αλλά κυρίως για τη διατήρηση της λαϊκής παράδοσης όπως αυτή εκφράζεται με τη σημερινή εκδήλωση – αναφορά αντίστασης αλλά και συνεισφορά στο περιβάλλον σε χρόνους δύσκολους και διαφορετικούς περιβαλλοντικά…».
Κεντρικός ομιλητής ήταν ο δημοσιογράφος Σπυρίδων Δασκαλάκης που μέσα από ένα πολυσέλιδο ιστορικό αφιέρωμα με σημαντικά στοιχεία για τη Μάχη της Κρήτης στον Αποκόρωνα επεσήμανε μεταξύ άλλων τα εξής: «Ο Χίτλερ σχεδίαζε με το στοιχείο του αιφνιδιασμού να καταλάβει ολόκληρο το νησί σε τρεις ημέρες. Όμως, με την ίδια τακτική οι ομάδες αντίστασης του κρητικού λαού συνενώθηκαν με τις συμμαχικές δυνάμεις, επιφέροντας καίριο πλήγμα στο επίλεκτο σώμα των αλεξιπτωτιστών, πριν καλά – καλά πατήσουν τα άγια χώματα της Κρήτης… Η Μάχη της Κρήτης χαρακτηρίστηκε σαν μια ´παράξενη´ μάχη. Τι ήταν αυτό που την έκανε να φαίνεται παράξενη; Η καθολική σχεδόν συμμετοχή και ο άφθαστος ηρωισμός του κρητικού λαού… Στις 23 Μαΐου, μετά την πτώση των πρώτων αλεξιπτωτιστών, την τρίτη ημέρα της Μάχης, ο βασιλιάς Γεώργιος ο Β’ και η κυβέρνηση Τσουδερού με τον Β. Παπαδάκη και τον Λεβίδη θεωρούν τη Μάχη χαμένη υπόθεση και για να αποφύγουν τη σύλληψη φυγαδεύονται από την Αγιά Ρουμέλη στην Αίγυπτο με το αντιτορπιλικό ´Τικόι´. Τέσσερις ημέρες αργότερα, στις 27 Μαΐου, ο αρχηγός των συμμαχικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή διατάσσει την εκκένωση της Κρήτης. Ένας μεγάλος αριθμός, περίπου 5.500 από τις συμμαχικές δυνάμεις, που δεν μπόρεσε να αποχωρήσει συνθηκολογεί και παραδίδεται ή συλλαμβάνεται. Αρκετοί από αυτούς με τη βοήθεια των Κρητικών καταφεύγουν στα βουνά της Κρήτης για να σωθούν… Μετά την αποχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων, ο λαός έμελλε να διαχειριστεί τη σκλαβιά του. Και επειδή η αδούλωτη κρητική ψυχή δεν αντέχει τον ζυγό άρχισε μόνος του να οργανώνεται. Εμπνευστής και σημαντικότερος παράγοντας υλοποίησης της πρώτης αντιστασιακής οργάνωσης στην Κρήτη με την επωνυμία Α.Ε.Α.Κ. (Ανώτατη Επιτροπή Αγώνα Κρήτης) ήταν το ηρωικό παλικάρι Ανδρέας Πολέντας, απόφοιτος Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ανήσυχο πνεύμα, κινείται ταχύτατα, ψάχνει συνεργάτες, συζητά με τον γιατρό Παΐζη στα Χανιά, βρίσκει τον Γιώργο Αλεβιζάκη στην Αργυρούπολη και με τον Γιάννη Πολέντα ανεβαίνει στον Βουρβουρέ να συναντήσει τον συνταγματάρχη Ανδρέα Παπαδάκη. Του εκθέτει με σαφήνεια τις απόψεις του και του παρουσιάζει το συγκλονιστικό ´Πρωτόκολλο τιμής και θυσίας για την απελευθέρωση της Κρήτης´. Το γλαφυρό ύφος του παλικαριού, η άρτια χρήση του γραπτού και του προφορικού λόγου γοήτευσε τον  συνταγματάρχη και τον κάνει το στενότερο συνεργάτη του. Το πρωτόκολλο είχε συνταχθεί λίγες ημέρες μετά την κατάληψη της Κρήτης και υπογράφεται στις 15 Ιουνίου στην κλινική του Παΐζη στα Χανιά».  
Ακολούθησαν προσκλητήριο νεκρών, καταθέσεις στεφάνων, ο Εθνικός Ύμνος και η τελετή έληξε με πλουσιοπάροχο γεύμα που παρέθεσε ο Δήμος Αποκορώνου σε παρακείμενη ταβέρνα.