«Γίνε επαγγελματίας πωλητής. Τούτη η δουλειά θα σου εξασφαλίσει τα προς το ζην αλλά το σημαντικότερο θα σε βγάλει από την ανεργία». Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει μεταξύ πολλών άλλων μια τελευταία έρευνα που πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας.
Από τη συγκεκριμένη έρευνα βγαίνει και άλλο συμπέρασμα: ότι «αν δεν βρεις δουλειά ως επαγγελματίας πωλητής, τότε μπορείς να γίνεις? Υψηλόβαθμο Στέλεχος. Πρόκειται για μια σίγουρη δουλειά με καλά λεφτά και με προοπτικές μέλλοντος».
Αυτά και άλλα πολλά αποκαλύπτονται σε όποιον τη διαβάσει που αν τα λάβουμε υπόψη, έχουμε λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας αφού θα έχουν βρει δουλειά τουλάχιστον το 1/3 των ανέργων που αυτήν τη στιγμή είναι στην αναζήτηση εργασίας.
Βέβαια όλα αυτά δεν συνάδουν με όσα μέχρι τώρα γνωρίζαμε αλλά αυτό ίσως αποτελεί “ψιλά γράμματα” γι´ αυτούς που διεξήγαν την έρευνα. Διότι ειδικά στις μέρες μας υπάρχουν πάρα πολλοί νέοι και όχι μόνο, που θα ήθελαν να αρπάξουν τις ευκαιρίες και να γίνουν… υψηλόβαθμα στελέχη ή επαγγελματίες πωλητές αλλά εν πρώτοις το πρώτο που θα ήθελαν να ξέρουν είναι πού είναι αυτές οι δουλειές; Χρειαζόμαστε ονόματα και διευθύνσεις για να πάνε εκεί να στηθούν ορδές ανέργων αντί να τρέχουν στον ΟΑΕΔ ή να στέλνουν τα βιογραφικά τους σε εταιρείες κ.λπ. αλλά να μην λαμβάνουν έστω απορριπτική απάντηση από αυτές.
Δεν έχω το δικαίωμα ούτε θέλω να το διακωμωδήσω το θέμα, πολλώ δε μάλλον να αμφισβητήσω τη συγκεκριμένη έρευνα αλλά τουλάχιστον σύμφωνα με τη δική μου αντίληψη, κάτι δεν πάει καλά!
Διότι άντε και πας να? γίνεις επαγγελματίας πωλητής, το θέμα είναι τι θα πουλάς; Κι έστω ότι εσύ το πουλάς, το “εύλογο” ερώτημα που γεννάται είναι ποιος θα αγοράσει το προϊόν που θα του πλασάρεις από τη στιγμή που ο κόσμος δεν έχει χρήματα για να το αγοράσει!
Εκτός κι αν η έρευνα εννοεί επαγγελματίες πωλητές… τροφίμων (σ.σ. καμιά ντομάτα, κάνα ζαρζαβατικό) για να φάει η οικογένεια αυτού που θα τα αγοράσει για να θρέψει τα παιδάκια του? Ομως σ´ εκείνη την περίπτωση γιατί να μην στραφεί ο αγοραστής στη λαϊκή της γειτονιάς του που την ξέρει και καλύτερα αλλά να περιμένει τους επαγγελματίες πωλητές;
Μύλος είναι η υπόθεση και άκρη δεν βγαίνει?
Και για να το “κλείσουμε” το θέμα που είναι πολύ σοβαρό: καλές είναι οι έρευνες που γίνονται, αλλά τέτοιες όπως η συγκεκριμένη καλό θα ήταν να μας πείθουν τουλάχιστον με χειροπιαστά – πραγματικά στοιχεία κι όχι αοριστίες!
Τα Χανιώτικα Νέα συμμετέχουν στην Πρωτοβουλία Journalism Trust Initiative (JTI) των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα, έχοντας συμπληρώσει και δημοσιεύσει την Αναφορά Διαφάνειας. Η Πρωτοβουλία JTI είναι ένα διεθνές πρότυπο για την και έχει ως στόχο την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του κοινού στα ΜΜΕ μέσω της ανάδειξης και προώθησης της αξιόπιστης δημοσιογραφίας,
Συμμετέχοντας στην πρωτοβουλία αυτή, αναλαμβάνουμε την ευθύνη να συμβάλλουμε στην καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και να προάγουμε την αξιοπιστία και την ηθική στη δημοσιογραφία. Με αυτόν τον τρόπο, στηρίζουμε τις βασικές αρχές της ελευθερίας του τύπου και της δημοκρατίας, προσφέροντας στους πολίτες έναν αξιόπιστο πυλώνα πληροφόρησης.
Όποιος ξέρει να πουλά και να διαπραγματεύεται, δεν μένει ποτέ χωρίς δουλειά…
Όσο για πελάτες, υπάρχει ο κανόνας 40 – 40 – 20 και δεν ξελείπουν ποτέ στους ικανούς που τους εντοπίζουν.
Δεν ισχύει βέβαια για “επιστήμονες” που τελείωσαν με το ζόρι μια σχολή και περιμένουν εσσαεί διορισμό και είναι στρατιές ολόκληρες τούτοι/ες…
Μόνο για ντομάτες και φαγώσιμα νοιάζονται; σε μια οποιαδήποτε ουρά σε σούπερ μάρκετ θα δείς τι ακόμη πολλά και διάφορα αχρείαστα περιέχουν τα καρότσια που γεμίζουνε “νοικοκύρηδες/ες”…
Κάτσε για μισή ώρα στο παγκάκι στη γωνιά Τσουδερών και Μουσούρων να δείς να γίνεται παρέλαση στα γύρω μαγαζιά και να βγαίνουν με 2 – 3 – 4 τσάντες παιδιά και γυναίκες κυρίως, δες τα καινούρια μαγαζιά στην σκαλίδη, ή κοίτα μέσα σε κάποιο μαγαζί καλλυντικών…
Να μην πούμε για καφετέριες- ταβέρνες – σουβλατζίδικα, κλπ εδώ κι αλλού…