Ολα τα παράδοξα σε τούτη την εβδομάδα συνέβησαν. Αγνωστο πώς θα τελειώσει. Ακυρώθηκε ο διαγωνισμός για τη Δ.ΕΠ.Α., ενώ βρισκόταν εδώ κατά σύμπτωση (;) ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου κ. Γιούνκερ για παρασημοφορία! Μπήκε αιφνιδίως λουκέτο στη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση σαν να ’ταν κάποιο ιδιόκτητο μαγαζί, λες και όλοι που εργάζονταν εκεί ήσαν διεφθαρμένοι ή τεμπέληδες. Κύμα απεργιακών κινητοποιήσεων προκλήθηκε από όλα τα Μ.Μ.Ε. για συμπαράσταση. Η αντιπολίτευση βρήκε την ευκαιρία να ομιλεί περί συνωμοσιών. Μήπως ο κ. Σαμαράς θέλει να ρίξει την κυβέρνησή του; Αλλά και να το ήθελε, δεν τον αφήνουν οι εταίροι του, οι οποίοι δεν συμφώνησαν με το κλείσιμο της ΕΡΤ ούτε είναι και στις προθέσεις τους να υπονομεύσουν την κυβέρνηση. Κανείς δεν θέλει τώρα εκλογές.
Αν κάποιος τις υπονοεί, λειτουργεί εκβιαστικά.
Θα είμαστε η μόνη ευρωπαϊκή χώρα δίχως κρατική ραδιοτηλεόραση, την οποία ο κ. Κεδίκογλου παρομοίωσε με ´σαράβαλο´, που ενώ «πρέπει να πάει για ρεκτιφιέ κάποιοι θέλουν να βρίσκεται εν κινήσει». Ατυχές σχήμα λόγου. Πρόκειται για ´αφύσικο θάνατο´ της ΕΡΤ, χωρίς να δοκιμασθεί θεραπευτική αγωγή, δίχως εναλλακτικό σχέδιο. Να κάνεις το ´νταηλίκι´ σου, αλλά να έχεις έτοιμο πλάνο λειτουργίας απ’ την επόμενη κιόλας ημέρα, αφού δεν υπήρχε πολιτική βούληση επίλυσης του προβλήματος σταδιακά και με λιγότερο κόστος.
Χαράς ευαγγέλια, λοιπόν, στην πειρατεία, στους παραπληροφοριοδότες και στο ιντερνετικό σκουπιδολόι. Νέο τοπίο διαμορφώνεται στη ζούγκλα των μέσων πληροφόρησης, την οποία θα αναλάβουν τα διάφορα σάιτ που λειτουργούν χωρίς κανόνες δεοντολογίας, δίχως να πληρώνουν πνευματικά δικαιώματα, ανωνύμως και αδιακρίτως. Τέτοιους πειρατές της πληροφόρησης μπορεί να τους ανακαλύπτουν οι εντεταλμένοι κρατικοί Φορείς, αλλά δεν έχουν τη δύναμη να τους σταματήσουν.
Για όλους θα υπάρξουν παράπλευρες απώλειες, γιατί το ´κλείσιμο´ μπήκε σφήνα ανάμεσα στον Σαμαρά και τους Βενιζέλο – Κουβέλη. Το ´έτσι θέλω´ της κυβέρνησης δείχνει την απόφασή της να αναδιοργανώσει το Δημόσιο, ασχέτως αν ο τρόπος είναι αυταρχικός, παράλογος και με πολιτικό κόστος. Αδιευκρίνιστο παραμένει, πάντως, από πού αντλεί τέτοια αντοχή ο κ. Σαμαράς και για ποιον λόγο δοκιμάζει έτσι τον εύθραυστο χαρακτήρα της κυβέρνησης, πόσο μάλλον, όταν δεν διαθέτει αυτοδυναμία. Ισως να θεωρεί ότι οι βουλευτές των τριών παρατάξεων το μόνο που δεν σκέπτονται είναι οι εκλογές. Τέτοιες αποφάσεις που παίρνει είναι ενδεχόμενο να μην στηριχθούν από το σύστημα, οπότε οδηγούν την κυβέρνηση σε πτώση. Αν αληθεύουν δε οι φήμες ότι οι δύο συνδιοικούντες και η τρόικα ήσαν ενήμεροι πριν δύο μήνες για την απότομη κατάργηση της ΕΡΤ, δεν πρέπει να μας εντυπωσιάζουν οι δηλώσεις τους τώρα που ξέσπασε η καταιγίδα.
Είναι προφάσεις εν αμαρτίαις που προβάλλονται για οτιδήποτε δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, δείχνουν δε ότι λειτουργούν συγκεκαλυμμένα και συμφωνούν διαφωνώντας, επειδή οι ηγέτες των δύο κομμάτων είναι αδύναμοι μη έχοντας αρραγή συνοχή με τα στελέχη τους. Στο οικονομικό πρόβλημα προστίθεται αναπάντεχα και πολιτικό με το ενδεχόμενο την υπονόμευση της υποτυπώδους σταθερότητος για την οποία μετά τόσων δυσκολιών απέκτησε η χώρα και συγκρότησε την κυβέρνηση των τριών. Κάθε κόμμα τώρα αυτομαστιγώνεται με τον δικό του τρόπο.
Απορρίπτεται φυσικά η επίδειξη αυταρχισμού τέτοιου είδους και η εφαρμογή πειραματικών μεθόδων που οι πολίτες με προβληματισμό θα τις συμμερίζονταν. Καιροφυλακτούν άλλα προβλήματα σοβαρότερα της λειτουργίας του Ραδιομεγάρου, τα οποία, δυστυχώς, δεν θα τ’ αποφύγουμε με τη ρότα που ’χει πάρει η κυβέρνηση.