Eυθύβολα και μη…

«Ζήτω τα παράλογα ζήτω μας κι εμάς»
Κι εκεί που ήμουν έτοιμος να γράψω για το τέλος του σήριαλ με τον Σουλεϊμάν τον μεγαλοπρεπή και την αρχή ενός νέου με την ΕΡΤ, μας τελείωσε και αυτό και μάλιστα πριν καλά-καλά αρχίσει! Βέβαια ο καπνός, ο κουρνιαχτός και η σκόνη που σηκώθηκαν δεν έχει ακόμη καταλαγιάσει. Αποτέλεσμα να έχουμε φτάσει -γι? ακόμη μια φορά τον τελευταίο χρόνο- στα πρόθυρα εκλογών κι ουδείς μπορεί να γνωρίζει αν τελικά σύντομα θα οδηγηθούμε σε αυτές.
Ετσι συνεχίζουμε να πορευόμαστε: ουδείς μπορεί να γνωρίζει το οτιδήποτε σε τούτη τη χώρα!
Φαίνεται να βρισκόμαστε ακόμη εν μέσω ενός τυφώνα ο οποίος δεν λέει να μας αφήσει κι ας έχουν περάσει χρόνια τρία, ήδη!
Από την άλλη, το γεγονός ότι πλέον ο ένας μετά τον άλλο, εκπρόσωποι της τρόικας και όχι μόνο, δηλώνουν ότι αναγνωρίζουν τα λάθη τους, ότι αναγνωρίζουν την προσπάθεια της χώρας να ορθοποδήσει αλλά ακόμη και αυτών των “λογιστικών αριθμών” που… κάπως πάνε να ευημερήσουν, είναι ένα από τα… παράλογα που ζούμε! Μπας και μας δουλεύουν ή νομίζω;
Οπως και να ?χει, τούτες τις τελευταίες μέρες που δημιουργήθηκε πάλι “αναταραχή” εκ του μηδενός, μου? ρθε στο νου το παλαι ποτέ σουξε του Τερζή: «Ζήτω τα παράλογα/ ζήτω η Ελλάς/ ζήτω τα παλιόπαιδα/ ζήτω μας κι εμάς».
Κι αλλοίμονο, τελικά μοιάζουμε να είμαστε φτιαγμένοι για να… ζητωκραυγάζουμε για τα παράλογα! Δίχως σκέψη, δίχως λογική αγόμαστε και φερόμαστε, καταπιανόμαστε από το… οτιδήποτε για να συντρίψουμε τον εχθρό! Ορατός ή αόρατος δεν μας απασχολεί. Μας αρκεί που μες στο θολωμένο μας μυαλό έχουμε έναν εχθρό να αντιπαλέψουμε.
Το ενδεχόμενο κάποιες φορές, τούτος ο εχθρός να είμαστε εμείς οι ίδιοι, ούτε που το εξετάζουμε, ίσως επειδή δεν μας συμφέρει…
Τα τελευταία πάντως γεγονότα με την ΕΡΤ μας έφερεαν γι? ακόμα μια φορά προ των ευθυνών μας γι? αλλη μια φορά και…
…Και το δυστύχημα είναι ότι -επειδή είμαστε δεν θα ?λεγα χαζός λαός αλλά “αρκούντως συναισθηματικός”- θεωρώ απ? όλα όσα είδαμε και ακούσαμε όλες αυτές τις μέρες πως εξακολουθούμε να πέφτουμε σε παγίδες καλά στημένες.
Ως αποκορύφωμα όλων αυτών είναι η θέα δημοσιογράφου η οποία δίχως τ? απαιτούμενα προσόντα και διορισμένη λόγω συγγενούς της στην ΕΡΤ εδώ και χρόνια, να ορύεται στην οθόνη για τις «αδιαφανείς προσλήψεις των ημετέρων ενώ την ίδια στιγμή, παιδιά με τ? απαραίτητα προσόντα, με πτυχία και μάστερ δημοσιογραφικά, δεν έχουν καμιά τύχη στην ΕΡΤ» όπως έλεγε!
Και όσοι την γνωρίζουμε, παρακολουθώντας την μαχητικότητά της, δεν ξέραμε αν έπρεπε να κλαίμε ή να γελάμε, δεν ξέραμε αν θα ?πρεπε να σπάσουμε την οθόνη που είχαμε μπροστά μας!
Τελικά επικράτησε ο… πολιτισμός και το άσμα του Τερζή: «Ζήτω τα παράλογα/ ζήτω η Ελλάς/ ζήτω τα παλιόπαιδα/ ζήτω μας κι εμάς»!
Για το τελευταίο “ζήτω” πάντως, δεν παίρνω κι όρκο!