3η γνώμη

´Δουβλίνο ΙΙ´
Με την αλλαγή του αιώνα τα ευρωπαϊκά κόμματα, το ένα μετά το άλλο, με πρώτο της Αυστρίας, είδαν να παίρνουν τα πάνω τους κερδίζοντας τις εκλογές με κύρια συνθήματα, αιχμή των οποίων ήταν οι μετανάστες, τους οποίους δέχονταν τα κράτη βάσει της Σύμβασης του Δουβλίνου του 1990. Προϊόντος του χρόνου το θέμα της εξάπλωσης των μεταναστών γινόταν κεντρικό ζήτημα, εκτός από τις χώρες εισόδου των και για τις μεγάλες χώρες της Ευρώπης, όπως η Γαλλία και η Γερμανία. Κατόπιν τούτου τον Φεβρουάριο του 2003 καταρτίσθηκε ο κανονισμός ´Δουβλίνο ΙΙ´, που προβλεπόταν ότι όσοι λαθρομετανάστες συλλαμβάνονται σε χώρα μέλους της Ε.Ε. επαναπροωθούνται στην πρώτη χώρα εισόδου των. Καθορίζονταν δε τα κριτήρια και οι μηχανισμοί χορηγήσεως ασύλου κατόπιν αιτήσεως υπηκόου τρίτης χώρας.
Αυτή η ´παράλογη´ Συνθήκη υπεγράφη τον Σεπτέμβριο του 2003 επί πρωθυπουργίας Σημίτη απ’ τον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Παπανδρέου. Καμία σοβαρή ενημέρωση και αναφορά δεν έγινε στον ελληνικό λαό τότε για το συγκεκριμένο ζήτημα, που παραμένει ακατατόπιστος και που τόσο έχει αλλάξει την πληθυσμιακή και δημογραφική κατάσταση της χώρας. Σημειωτέον ότι η Τουρκία δεν συνεφώνησε με τη Συνθήκη ´Δουβλίνο ΙΙ´ και θεωρώντας μάννα εξ ουρανού για να προωθήσει τις επεκτατικές της βλέψεις εναντίον της χώρας μας, διευκόλυνε την αθρόα εισαγωγή μεταναστών απ’ τον Εβρο και τα νησιά του Αιγαίου, ατύπως σκεπτόμενη: ´δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με την Ελλάδα. Φορτώστε τη με λαθρομετανάστες´.
Μετά, λοιπόν, 10 χρόνια πηγαίνουν προς αναθεώρηση της Συνθήκης ´Δουβλίνο ΙΙ´, προβλέποντας ότι ´αρμόδια για την κρίση αιτημάτων ασύλου είναι η χώρα πρώτης εισόδου των μεταναστών στην Ε.Ε.´. Κατά συνέπεια, κατά την τροποποίηση, αν συλληφθεί ένας μετανάστης και ζητήσει άσυλο σε όποια ευρωπαϊκή χώρα, θα τον στέλνουν εκεί που μπήκε για πρώτη φορά να του χορηγήσουν το άσυλο.
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Δένδιας, που θα παραβρεθεί στις συζητήσεις δήλωσε ότι δεν θα ψηφίσει την τροποποίηση μαζί με τον Μαλτέζο ομόλογό του. Οι δύο χώρες μαζί, υποστήριξε, δέχονται πάνω απ’ το 90% της μεταναστευτικής ροής προς την Ευρώπη και δεν νοείται να υποστούν αυτή τη διαδικασία. Το ερώτημα είναι είτε ψηφισθεί είτε όχι η τροπολογία, αν θα πάψει να ισχύει το ´Δουβλίνο ΙΙ´, όπως πριν, που κατάντησε την Ελλάδα χωματερή της Ευρώπης; Η ουσία δεν είναι η καταψήφιση της τροπολογίας, αλλά η αναθεώρηση εκ βάθρων του κανονισμού. Το πολύ – πολύ ν’ ακούσουν τις αιτιάσεις του κ. Δένδια και να του πουν ένα μεγαλοπρεπές ´όχι´!
Φαντάζομαι, ότι θα πάνε στη διάσκεψη με τεκμηριωμένες προτάσεις και θα προβάλουν τις θέσεις τους για αναθεώρηση του ´Δουβλίνου ΙΙ´, αλλά κορόιδα θα είναι να συμφωνήσουν οι άλλοι; Τώρα που βολεύτηκαν; Θα πουν: τέτοια πράγματα δεν γίνονται, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Πάντως η άρνηση θα είναι κάτι που μπορεί να ’χει κάποιο αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα.
Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης έχει ξεφύγει από κάθε όριο λογικής. Είναι εξωπραγματικό και απαράδεκτο, οι χώρες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των συνόρων της Ευρώπης, να διαχειρίζονται το σύνολο των προσφύγων και της μεταναστευτικής ροής προς όλη την Ευρώπη. Ούτε εφικτό είναι, αλλά και απάνθρωπο. Το θέμα λύνεται απ’ όλες τις χώρες ανάλογα με τον πληθυσμό τους, την εδαφική τους έκταση και το κατά κεφαλήν εισόδημα. Τώρα είναι αργά και κάθε απόπειρα μετατροπής είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Εκτός αν αποφασισθεί κάποια ηρωική έξοδος από τη ΣΕΓΚΕΝ, εφ’ όσον δεν συνεπάγεται οικονομικό κόστος λόγω ρητρών και δεν βλάπτεται η εθνική κυριαρχία. Η Δανία το σκέπτεται. Εμείς;