Ερημωμένα τα Ταμπακαριά

Μία ιστορική γειτονιά, που έχει ταυτιστεί με το επάγγελμα της επεξεργασίας δερμάτων και παρέμενε ´ζωντανή´  μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του 1960, έχει αφεθεί στο έλεος του φθοροποιού χρόνου.
Ο λόγος για τα Ταμπακαριά, που, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες ορισμένων πολιτών -ίσως και απογόνων ιδιοκτητών να μετατρέψουν ορισμένα από αυτά τα εγκαταλελειμμένα κτήρια σε τουριστικές επιχειρήσεις- δεν έχει καταστεί δυνατό να ζωντανέψει και πάλι η περιοχή.
Η όλη εικόνα που παρουσιάζουν τα περισσότερα κτήρια δεν τιμά την πόλη μας και την ιστορία των βυρσοδεψείων με τη σημαντική προσφορά τους στην τοπική οικονομία. Παρά ταύτα, υπάρχουν σε λειτουργία κάποια (φωτ.).
Τα δύσκολα χρόνια για το επάγγελμα του βυρσοδέψη μας αφηγήθηκε ανώνυμα ένας παλιός τεχνίτης. «Από μικρό παιδί μάθαινα την τέχνη στον χώρο αυτό. Είναι μια καλή, αλλά δύσκολη δουλειά και όσοι απομείναμε την έχουμε αγαπήσει. Μια φορά κι έναν καιρό, όμως, γινόταν εδώ πανζουρλισμός από τη μια άκρη των βυρσοδεψείων  μέχρι την άλλη εξαιτίας της εμπορικής κίνησης, αλλά και της εργατικής παρουσίας. Το επάγγελμά, όμως, αυτό, δυστυχώς, από χρόνια έχει αρχίσει ν’ αντιμετωπίζει δυσκολίες με επακόλουθο να έχουν κλείσει στο σύνολό τους τα βυρσοδεψεία. Η περιοχή έχει τη σφραγίδα της ερήμωσης, αφού καμιά Δημοτική Αρχή ή Φορέας δεν έχει πραγματοποιήσει ή μάλλον φέρει σε αίσιο τέλος τις ενέργειες που ενδεχομένως να έκανε προς αποκατάσταση και ανάδειξη του χώρου. Ευελπιστούμε να τα καταφέρει η σημερινή Δημοτική Αρχή…».