ΕΝΑ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΒΑΝΑΚΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ
Volkswagen T2 Samba-Bus (1965)
To Volklswagen Τ2 και ιδιαίτερα ο τύπος Samba-Bus, αποτελεί χρόνια τώρα, τόσο σε Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό και δή στη Αμερική και Γερμανία το ποιο ποθητό βανάκι που έχει κατασκευαστεί ποτέ…
Οι συλλέκτες το ´ψάχνουν´ μανιωδώς ,ενώ δεν ενδιαφέρονται καθόλου σε ποια κατάσταση θα το βρούν -αρκεί να το βρούν πρώτα- αφού είναι σπανιότατο, ενώ όσοι έχουν κάποιο αντίστοιχο απλά δεν το πουλάνε. Είτε σε άθλια κατάσταση, είτε αναπαλαιωμένο οι τιμές του παραμένουν αρκετά υψηλές, ενώ αρκεί να αναφέρουμε ότι σε δημοπρασία που έγινε στην Καλιφόρνια πουλήθηκε ένα Volkswagen Samba Microbus έναντι ´217.800 δολαρίων´!
Ενα τέτοιο βανάκι έψαχνε να βρεί χρόνια ο Νίκος Χαβρεδάκης, όχι για να το φτιάξει και να το ´στείλει´ σε κάποια δημοπρασία ,αλλά γιατί μέσα σε ένα τέτοιο αυτοκίνητο έκανε τις πρώτες του βόλτες(μεγάλωσε στη Γερμανία) ,έπαιξε με τους διάφορους διακόπτες του, ενώ το γουργουρητό του αερόψυκτου κινητήρα τις περισσότερες φορές τον νανούριζε γλυκά. Ομως πριν μεγαλώσει αρκετά για να πάρει το τιμόνι στα χέρια του, ο πατέρας του το πούλησε. Από εκείνα τα παιδικά χρόνια μέχρι σήμερα οι αναμνήσεις που τον συνόδευαν δεν τον άφηναν σε ησυχία. Αποφάσισε λοιπόν πριν από δύο χρόνια να ξεκινήσει το ´ψάξιμο´ για να βρει το αγαπημένο αυτοκίνητο της οικογένειας, μήπως και τελικά ηρεμήσει! Αλλά και να εκπληρώσει το όνειρο του, που ήταν επιτέλους να πιάσει το τιμόνι, να ανοίξει τα μπροστινά τζάμια,να βάλει στο CD! -τώρα πια- τα αγαπημένα τραγούδια του και να ξανακούσει τον αερόψυκτο κινητήρα να γουργουρίζει και πάλι γλυκά στα αυτιά του…
Δύσκολη! περίπτωση! το βανάκι..
«Δυστυχώς τα περισσότερα βανάκια έχουν καταστραφεί και όσα υπάρχουν, οι ιδιοκτήτες τους δεν τα πουλάνε. Δεν ήθελα όμως να αγοράσω κάποιο έτοιμο από το εξωτερικό(εκεί υπάρχουν αρκετά),γιατί οι τιμές πώλησής τους έχουν ´ξεφύγει´ τελείως. Ετσι έπειτα από δύο χρόνια το βρήκα εδω στη Κρήτη σε πολύ κακή κατάσταση. Μαζί με την αγορά του πήρα και δύο κιλά χοχλιούς και αρκετά κιλά από χόρτα με τα οποία ήταν σκεπασμένο….
Χαρά! και απογοήτευση!…
Από την μία ένιωσα ικανοποιημένος που τελικά βρήκα το αυτοκίνητο, αλλά από την άλλη με έπιασε μια απογοήτευση, γιατί τίποτα επάνω στο αυτοκίνητο δεν ήταν γερό. Ολα ήταν σάπια, και άσχημα στραπατσαρισμένα. Ευτυχώς όμως που γι αυτό το μοντέλο η ´μαμά´ του η Volkswagen έχει πληθώρα ανταλλακτικών, από μια βίδα μέχρι ολόκληρα κομμάτια λαμαρίνας. Ολα γνήσια και όλα….ακριβά! Η αναπαλαίωση κράτησε ένα χρόνο με καθημερινή δουλειά και επίμονη προσπάθεια… Αντικαταστήσαμε με καινούργια ανταλλακτικά το 90% των μερών του αυτοκινήτου.
Προσοχή στη λεπτομέρεια…
Το σημείο που μας δυσκόλεψε και δείξαμε ιδιαίτερη προσοχή ήταν στο κόλλημα των επιφανειών (λαμαρίνα) του αυτοκινήτου. Το αυτοκίνητο δεν έχει σασί αλλά είναι αυτοφερόμενο. Αυτό σημαίνει ότι αν κάποια κόλληση δεν βγει σωστή τότε όλο το αυτοκίνητο βγαίνει λάθος στις διαστάσεις.Αυτή η εργασία ήταν και η δυσκολότερη. Αξίζει να τονίσω ότι στη πόλη μας υπάρχουν εξαιρετικοί ´μάστορες´ που και γνώσεις διαθέτουν και μεράκι για το παλιό και κλασικό αυτοκίνητο.
Νεοκλασικό!..
Εξωτερικά το αυτοκίνητο είναι ακριβώς όπως έβγαινε από το εργοστάσιο. Επειδή όμως το έφτιαξα για να το χαίρομαι σε καθημερινές μου μετακινήσεις και όχι μόνο για τις εκθέσεις κλασικών οχημάτων, αποφάσισα να του προσθέσω εσωτερικά κάποιες σύγχρονες πινελιές ώστε να γίνει ακόμα πιο άνετο και ασφαλή. Εσωτερικά λοιπόν υπάρχουν δύο τηλεοράσεις πίσω από καθίσματα για ταινίες και παιχνίδια, για τα παιδιά. Μία πάνω και δεξιά από τον οδηγό,ενώ το τελευταίο κάθισμα το έχουμε μετασκευάσει ώστε να ανοίγει και να γίνεται ένας μεγάλος καναπές για ύπνο. Το αυτοκίνητο διαθέτει επίσης ένα κρυφό εξαιρετικό ηχοσύστημα. Το μεσαίο κάθισμα αφαιρείται και στη θέση του μπαίνει ένα τραπεζάκι για να πίνουμε το καφέ μας και να τσιμπολογούμε στις εκδρομές μας. Ολα τα παραθυρα περιμετρικά του αυτοκινήτου ανοίγουν, ενώ σε αυτά τοποθετήσαμε κουρτινάκια για το κακό… μάτι! Για τις κρύες μέρες του χειμώνα, έχουμε τοποθετήσει ένα καυστήρα βενζίνης που τροφοδοτεί την καμπίνα με ζεστό αέρα σε σταθερή θερμοκρασία, ώστε να μπορούμε άνετα να κοιμηθούμε χωρίς να παγώνουμε… Ο καυστήρας αυτός δουλεύει ανεξάρτητα και με κλειστό τον κινητήρα. Για να ´τσουλάει´ πιο άνετα και ξεκούραστα ο κινητήρας του αυτοκινήτου τον έχουμε βελτιώσει από τα 1.447 κ.εκ. στα 1.800 κ.εκ. ενώ έχουμε τοποθετήσει και δύο διπλά καρμπιρατέρ της Dell΄Οrto. Μπροστά έχουν αλλαχτεί τα ταμπούρα με δίσκους για καλύτερο φρενάρισμα, ενώ για να μη ´κοπανάει´ στους καλούς δρόμους που υπάρχουν στο οδικό δίκτυο, καλού- κακού τοποθετήσαμε και 4 σύγχρονα καλά αμορτισέρ.
Αριστο σε όλα του!
Θα πρέπει να ευχαριστήσω ιδιαίτερα κάποιους ανθρώπους, φίλους πάνω απ? όλα, που πραγματικά με πολύ όρεξη και πάθος ασχολήθηκαν στη αναπαλαίωση του αυτοκινήτου.Αυτοί είναι : Αντρέας Μπόλαρης(γενικό πρόσταγμα!), Γιώργος Κουρουπάκης(μηχανικός), Γιώργος Σκαλιδάκης(φανοποιεία),Αφοι Μπενάκη(βαφές),Νίκος Νοτάκης(ταπετσαρίες) και Νίκος Πουλάκης(ηλεκτρολογικά).
Volkswagen ´Type 2´ (1950-1967)
Σύντομη ιστορία
Το ´Volkswagen Type 2´ (γνωστό και ως Transporter) ήταν όπως δηλώνει και το όνομά του, ο δεύτερος τύπος αυτοκινήτου που βγήκε από την γραμμή παραγωγής της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen. Ηταν ένα φορτηγάκι της δεκαετίας του ?50, βασισμένο κατ? αρχήν στο πρώτο μοντέλο της Volkswagen το Type 1, τον περίφημο ´Σκαραβαίο´ . Το Type 2 ήταν ο προπάππους του σύγχρονου Van για μεταφορά εμπορευμάτων ή επιβατών. Η ιδέα για το Type 2 ήταν του Ολλανδού εισαγωγέα της Volkswagen του Ben Pon, ο οποίος έκανε τα πρώτα σκίτσα το 1947. Αν και η αεροδυναμική των πρώτων μοντέλων ήταν φτωχή, γίνανε αρκετές μελέτες και πειράματα στην αεροδυναμική σήραγγα του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Braunschweig. Τα πειράματα τελικά απέδωσαν αφού το Type 2 έχει καλύτερη αεροδυναμική συμπεριφορά από τον ´Σκαραβαίο´ παρά το τετραγωνισμένο του σχήμα.Τρία χρόνια αργότερα, κάτω από την καθοδήγηση του αρχιμηχανικού της Volkswagen τον Heinz Nordhoff, το πρώτο μοντέλο παραγωγής έβγαινε από το εργοστάσιο του Wolfsburg. Το φορτηγάκι της Volkswagen, με τον κινητήρα πίσω, στο πέρασμα των ετών δέχτηκε αρκετές βελτιώσεις, και σε αντίθεση με άλλα μοντέλα της εταιρείας, ανασχεδιάστηκε από την αρχή αρκετές φορές με αποτέλεσμα να έχουμε τις πολλές εκδόσεις μέχρι σήμερα. Το Type 2 ήταν ανάμεσα στα πρώτα εμπορικά οχήματα στα οποία ο οδηγός ήταν ακριβώς πάνω από τους μπροστινούς τροχούς, πράγμα που ξεκίνησε μια μόδα που γρήγορα αντέγραψαν πολλές εταιρείες, όπως η Ford στο Transit. Κατά την διάρκεια της «Επανάστασης των Λουλουδιών» και τους Hippies το φορτηγάκι της Volkswagen έγινε σήμα κατατεθέν και σύμβολο μια κουλτούρας. Υπήρχαν αρκετοί λόγοι γι? αυτό. Το βανάκι μπορούσε κατ? αρχή να μεταφέρει μεγάλο αριθμό ατόμων με τον εξοπλισμό για κατασκήνωση και μαγείρεμα, επιπλέον ρουχισμό, εργαλεία ξυλουργικής κλπ. Το τετράγωνο σχήμα του ήταν ακριβός το αντίθετο από τα υπερβολικά αμερικανικά αυτοκίνητα της εποχής. Και βέβαια ένα μεταχειρισμένο V.W ήταν αρκετά φτηνό ώστε να μπορεί κάποιος να το αποκτήσει. Τα original των ετών 1950-1967 Type 2 (ειδικά τα προ του 1956) θεωρούνται ανεκτίμητης αξίας για τους συλλέκτες.
