Ελληνισμός της Αιγύπτου

Δεν είναι δυνατόν ο γράφων να αναφερθεί στις στενές σχέσεις των Μινωιτών με τους Αιγύπτιους από την εποχή των Φαραώ, αλλά και μετά, ούτε για τη ζωή, την προσφορά στην οικονομία και τον πολιτισμό αυτών των Ελλήνων στην Ελλάδα, την Αίγυπτο, την ανθρωπότητα. Και αυτό όχι μόνο γιατί θα χρειάζονταν αμέτρητες σελίδες, αλλά και γιατί δεν έχει ούτε τα απαιτούμενα στοιχεία, ούτε την ειδικότητα γι? αυτό.
Για τον λόγο αυτό θα αναφερθώ μόνο σε έναν θησαυρό, καλλιτεχνικό, ιστορικό, που υπάρχει. Στα ελληνικά νεκροταφεία της Αιγύπτου, αλλά κυρίως στης Αλεξάνδρειας και μετά του Καΐρου.
Φυσικά τα νεκροταφεία δεν είναι ο καλύτερος χώρος για μια ξενάγηση επισκέπτη μιας χώρας, αλλά έχουν όμως να διδάξουν πολλά. Σε πολύ μεγάλο χώρο στην Αλεξάνδρεια διατηρούνται άριστα οι τάφοι μεγάλων Ελλήνων του πνεύματος, του εμπορίου, της επιστήμης και μεταξύ αυτών αρκετών Κρητικών. Το ίδιο και στο Κάιρο, πλάι στον μεγαλοπρεπή ναό του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων, όπου στα αλλεπάλληλα υπόγειά του διατηρείται ακόμη το νειλόμετρο της εποχής των Φαραώ. Στο εκεί σπηλιάρι διαμένει η Αγία Οικογένεια, κατά την παράδοση, κατά τη φυγή της.
Τα νεοκλασικά και άλλα θαυμαστά κτίσματα των Ελλήνων δεν έχουν την ίδια τύχη, αφού τα περισσότερα καταρρέουν.
Ας σημειωθεί ότι οι Αιγύπτιοι είχαν και έχουν ακόμη, μεγάλη αγάπη για τους Ελληνες γιατί, ίσως, είναι οι μόνοι που δεν τους εκμεταλλεύτηκαν αποικιοκρατικά.
Επίσης ενδεικτικά αναφέρω ότι το 1936 – 37 υπήρχαν στην Αίγυπτο 64 ελληνικά σχολεία με 12.117 μαθητές και 552 διδάσκοντες. Σήμερα σε ολόκληρη τη χώρα παραμένουν μόνο 1.500 – 3.000 Ελληνες. Παραμένει, όμως, το πνεύμα του Εσκαντάρ, του Μεγαλέξανδρου. Παραμένει, από 1.500 χρόνια, η έπαλξη της Ορθοδοξίας, η Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά. Παραμένει το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας με τον Κρητικό Μακαριώτατο Πατριάρχη και πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρο Β?, τον μεγάλο πατέρα των παιδιών της Αφρικής, ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής και θρησκεύματος, σαν μετερίζι ανθρωπιάς και αγάπης από την Ελλάδα και τους Ελληνες.