Κεφάλαιο 1
Για το τέλος του εικοστού αιώνα -με τέλος του μοντερνισμού και τις τρεις βασικές πολιτικές ιδεολογίες και τη δυσμενή μοίρα τους για τις ίδιες και για την ανθρωπότητα, με το τέλος του φιλελευθερισμού και την άφιξη του μετα-φιλελευθερισμού, που και οι δύο δημιούργησαν προκλήσεις και αναγκαιότητα για την ανάπτυξη τέταρτης πολιτικής θεωρίας κι αντίστασης στις κοινωνίες της αδράνειας και του status quo.
Δηλαδή της ισχύουσας κατάστασης σε πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό, πολιτιστικό επίπεδο, με συνέπεια πλείστες όσες θεατές και αθέατες ζημιές σε λαούς, έθνη, ηπείρους, κόσμο.
Με εναντίωση της ´τέταρτης´ πολιτικής θεωρίας στον μετα-φιλελευθερισμό της παγκόσμιας πρακτικής: στην παγκοσμιοποίηση, στον μεταμοντερνισμό, στο τέλος της ιστορίας και στην αδράνεια των πολιτιστικών διαδικασιών και την αυγή του 21ου αιώνα.
Για να εξακριβωθούν οι θέσεις των νέων τρωτών σημείων για να αντιμετωπιστούν ακόμα και μέσα από την κοινότητα του διαδικτύου που μπορεί να είναι χρήσιμη, ακόμη και για εκείνους που αντιτάσσονται σε εκείνη πιστά. Ενώ πρέπει να είμαστε ξανασκεπτόμενοι το παρελθόν και τους ηττημένους του μεταμοντερνισμού (παγκοσμιοποίησης), του μετα-φιλελευθερισμού, της μετα-βιομηχανικής κοινωνίας, που αναγνωρίζεται ως το ´βασίλειο του αντίχριστου´ (ή των αντιστοιχιών του, σε άλλες θρησκείες) με επιστροφή στην παράδοση και στη θεολογία… αξίες που ανατράπηκαν κατά την έναρξη του μοντερνισμού…
Και την εξέλιξη του μεταμοντερνισμού με τα ´φρικιά´ και ´τέρατα´, ´τραβεστί´ και ´εκφυλισμένους´ να αποτελούν τους ´ήρωές´ του. Με αναγκαιότητα έκφρασης ´τέταρτης πολιτικής θεωρίας´. Με τη Ρωσία να είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει έναν διαφορετικό δικό της δρόμο.
Γιατί η πρόκληση του μεταμοντερνισμού είναι τρομακτικά σημαντική. Εχει τις ρίζες της στη λογική της λήθης, της ύπαρξης και στην απομάκρυνση της ανθρωπότητας από τις υπαρξιακές (οντολογικές) και πνευματικές (θεολογικές) ρίζες της.
Ρωσία 2012 – 13: Αισθάνεται όπως αισθάνονται όλοι οι λαοί τη δριμύτητα της εσχατολογικής έντασης της παρούσας στιγμής για διέξοδο από το σημερινό αδιέξοδο του κόσμου. Με τη Ρωσία κατά τον καθηγητή A. Dugin να είναι έτοιμη να εκφράσει το δικό της ρωσικό πνευματικό γεγονός (ereignis) τώρα σε μια τόσο, πάλι, κρίσιμη ώρα για τον σημερινό και τον αυριανό κόσμο. Με αντίσταση στον δυτικό λογικοκρατικό πολιτισμό.
Ο μεγάλος σύγχρονος Ρώσος διανοούμενος καθηγητής, όπως ήδη γράψαμε στο εισαγωγικό μας άρθρο, ο διάσημος Αlexander Dugin αναφέρει στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του ´Η τέταρτη πολιτική θεωρία´ ότι ´στο σύνταγμα της ρωσικής ομοσπονδίας αμφισβητείται ρητά η ύπαρξη μιας κρατικής ιδεολογίας´. Η οποία βασίζεται σε μια μορφή ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, κοινωνικής ή ηθικής φιλοσοφίας με θεωρητικό ή πρακτικό χαρακτήρα (λεξ. Μπαμπινιώτη) π.χ. Μαρξιστική ιδεολογία: αυτή εκφράζει μια πολιτική, κοινωνική ή ηθική αρχή, την οποία υπηρετεί κανείς με πίστη, αφοσίωση και πλήρη ανιδιοτέλεια… για την πολιτική, την κοινωνική ή την πνευματική βελτίωση των συνθηκών ζωής, λαών, εθνών και ιδεών στην πορεία των εξελίξεων και αλλαγών στο συνεχές των πολιτισμών.
´ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ´ ΘΕΩΡΙΕΣ ΜΕ ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
Μέσα από αυτό τον καθορισμό της ανιδιοτελούς ιδεολογίας αναπτύχθηκαν και επιβλήθηκαν ιδεολογικά σχήματα τα οποία παρεκκλίνουν από το ανιδιοτελές για να περάσουν (μέσα ωραίες θεωρίες) με τρομακτικά άσχημες και δραματικές συνέπειες στις εφαρμογές του στην πράξη. Για να χάσουν εξελικτικά στην ηθική έκπτωση των επαγγελιών τους, ιδιαίτερα στον εικοστό αιώνα, με τους 2 μεγάλους πολέμους, με την είσοδο της ανθρωπότητας (με τον τροφό των ατομικών βομβών) να καταστούν κυρίως οι πολιτικές ιδεολογίες, σε πλήρη αποτυχία και ηθικής πολιτικής, κοινωνικής και, κυρίως, ηθικής έκπτωσης.
Γι? αυτή τη δραματική και πολλαπλών επιπέδων εγκληματική πολιτική των πολιτικών, κυρίως, ιδεολογιών του εικοστού αιώνα -ιδιαίτερα από τον πρώτο ρωσοϊαπωνικό πόλεμο, τους βαλκανικούς πολέμους, τον πρώτο παγκόσμιο, τον δεύτερο με τη ρίψη των ατομικών πυρηνικών βομβών σε Χιροσίμα – Ναγκασάκι οδήγησαν την ανθρωπότητα στους οδυνηρούς δρόμους του γενικού πολιτικού οικονομικού και (με την ευρεία έννοια) πολιτιστικού και πολιτισμικού αδιεξόδου.
ΦΑΣΙΣΜΟΣ: ΕΝΟΧΟΣ ΜΕΓΑ-ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ-ΚΤΟΝΙΑΣ
Αυτές οι ´μεγάλες´ και υπερ-εγκληματικές (στην εφαρμογή τους) ιδεολογίες είναι: 1) Φιλελευθερισμός (αριστεράς και δεξιάς), 2) Κομμουνισμός (Μαρξισμός και σοσιαλισμός μαζί με τη σοσιαλ-δημοκρατία) και 3) Ο Φασισμός -εθνικοσοσιαλισμός και άλλες παραλλαγές τρίτος δρόμος, εθνικός συνδικαλισμός του Franco, ο ´δικαιοσιονισμός´ του Peron κ.λπ. ήταν ιδεολογίες φρίκης.
Γιατί αυτές πολέμησαν μεταξύ τους μέχρι θανάτου και εγκλημάτισαν (με πλήρη αυτοδιάψευση των απαγγελιών τους) κατά λαών και ανθρωπότητας. Ο Α. Dugin θεωρεί ως πρώτη πολιτική θεωρία τον φιλελευθερισμό που από τον 18ο αιώνα πρωτοστάτησε [με το πνεύμα του διαφωτισμού] με αμφισβήτησή του από τη δεύτερη πολιτική θεωρία του κομμουνισμού, που αποτέλεσε τη δεύτερη πολιτική θεωρία. Για να επέλθει ο φασισμός, ως τρίτη πολιτική θεωρία. Γι? αυτήν, ο διάσημος Ρώσος καθηγητής Α. Dugin γράφει (σελ. 23) ότι: ´Η τρίτη πολιτική θεωρία ήταν ένα θύμα της «ανθρωποκτονίας» ή ίσως της αυτοκτονίας μας´…
ΕΜΕΙΝΕ ΥΠΕΡ-ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ
Με την εξαφάνισή του ο φασισμός καθάρισε το πεδίο της μάχης μεταξύ της πρώτης και δεύτερης πολιτικής θεωρίας, με τη μάχη του ψυχρού πολέμου να οδηγήσει στον διπολικό κόσμο, με μια στρατηγική συνεχούς τρόμου. Η οποία κατέληξε το 1991 στη νίκη της πρώτης πολιτικής θεωρίας (του φιλελευθερισμού) με ήττα της δεύτερης, τον σοσιαλισμό.
Με παγκόσμια πτώση του κομμουνισμού. Για να παραμείνει στο τέλος του 20ού αιώνα ο φιλελευθερισμός, η μόνη θεωρία από τις τρεις (3) θεωρίες του νεωτερισμού, για να ενεργοποιήσει μόνη της το δικό της ψευδοευδαιμονιστικό όνειρο κινητοποιώντας τις μεγάλες μάζες σε όλο τον κόσμο.
ΜΕ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ
Ομως, την ίδια στιγμή της φιλελεύθερης νίκης βρέθηκε να είναι μόνος, σε μια απέραντη μοναξιά. Για να εκφραστεί διεθνώς η άποψη για το ´τέλος της ιδεολογίας…´, ενώ αυτή η μοναξιά της μονοπολικότητας δημιούργησε το φαινόμενο της παγκοσμιοποιημένης επικυριαρχίας. Για να μην είναι πλέον ο φιλελευθερισμός η πρώτη πολιτική θεωρία αλλά η μόνη(!) για να χαρακτηριστεί ως νεο-φιλελευθερισμός ή μετα-φιλελευθερισμός ως ´παγκόσμια κοινωνία της αγοράς´.
Ομως, αυτή καθ? εαυτή η παγκοσμιοποίηση, παρά το γεγονός ότι είχε καλές πλευρές, άφησε να κυριαρχήσουν οι κακές, οι οποίες οδήγησαν σε αλλεπάλληλες κρίσεις τη μοναδική, κυρίαρχη πολιτική θεωρία. Για να καταρρεύσει και αυτή μέσα στο χάος της μεγάλης σύγχρονης πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής, αλλά και πνευματικής κρίσης που μαστίζει δεινά τον κόσμο και με ιδιαίτερη ένταση τη χώρα μας.
ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΧΑΟΣ ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ
Ομως, μέσα από αυτό, το σημερινό χάος δημιουργήθηκε η ανάγκη για μια νέα, την ´τέταρτη πολιτική θεωρία´, η οποία πηγάζει από την καθολική, πια, αδυναμία και ανικανότητα των τριών ανήμπορων πια θεωριών να μπορούν να ανταποκριθούν στις μεγάλες σημερινές και αυριανές προκλήσεις…
Προκλήσεις αυξανόμενης πολεμικότητας σε όλα τα σημεία της πιο κρίσιμης περιοχής του κόσμου, όπως η Μεσόγειος, η Μέση Ανατολή, ο Κόλπος, η Απω Ασία κ.λπ. Καταστάσεις όπως αυτές που συμβαίνουν με τον εμφύλιο πόλεμο αντιμαχόμενων κυρίως μουσουλμανικών πληθυσμών, όπως είχε γράψει πριν από χρόνια στο βιβλίο ο χαρβαντιανός καθηγητής, ο Χάντιγκτον.
Με την αραβική άνοιξη να γίνεται τώρα βαρύτατος χειμώνας αίματος στη σπαρασσόμενη Αίγυπτο, που πολλοί θεωρούν πως ο σπαραγμός της είναι μεθοδευμένος από τις αδρανείς επιβολές ενός status quo που επιθυμεί να διατηρήσει η μονοπολική υπερατλαντική δύση, για προέκταση και παράταση της επικυριαρχίας της.
ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΚΩΔΙΚΩΝ ΚΑΙ BARCODES
Για να πει στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου ´Η τέταρτη πολιτική θεωρία´, που έχει τίτλο: ´Η γέννηση της ιδέας´, ότι η τέταρτη αυτή πολιτική θεωρία δεν μπορεί να αποτελεί συνέχεια των τριών προηγούμενων. Με αυτή τη θεωρία να είναι μια ´σταυροφορία´ ενάντια στον μεταμοντερνισμό, στη μεταβιομηχανική κοινωνία, στη φιλελεύθερη σκέψη που πραγματοποιείται στην πράξη καθώς και στην παγκοσμιοποίηση και στις λογιστικές – τεχνολογιστικές της βάσεις. Με μετάβαση από τη δικτατορία των ιδεών που κυριάρχησαν και ιδεολογίες υπερ-εξουσιαστικών μηχανισμών στις δικτατορίες των πραγμάτων και των κωδικών πρόσβασης και των bar codes…
ΟΙ ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ´ΜΙΚΡΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ´
Καταστάσεις που εκφράσανε τις επιβαλλόμενες συνθήκες της μικροδιαχείρισης στην κοινωνία της αγοράς που αποτέλεσε (όπως συμβαίνει και τώρα) την κυριαρχία του κεφαλαίου, που συνδέθηκε με την οικοδόμηση της κοινωνίας του θεάματος. Η οποία, όμως, παρήγαγε ως μεταμοντερνισμός, την κοινωνία των περιθωρίων. Μια κατάσταση την οποία ονομάτισε ο φιλόσοφος Alexander Sekatsky με τον όρο ´μεταφυσική των ερειπίων´, τα οποία όμως, όπως αναφέρει ο Alexander Dugin μπορούν αναπάντεχα να αναδειχθούν εξαιρετικά πολύτιμα.
Με τον Θεό να μην έχει πεθάνει (όπως διακήρυττε ο μοντερνισμός), αφού ο μεταμοντερνισμός δεν είναι εχθρικός προς τη θρησκεία, αλλά αδιάφορος. Με εκείνους που αναπτύσσουν την ´τέταρτη πολιτική θεωρία´ να πιστεύουν στον Θεό, αλλά να αγνοούν εκείνους που μιλούν για τον θάνατό του, όπως αγνοούν, ανάλογα, τα λόγια των ερευνοβλαβών….
ΙΣΧΥΡΗ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ… ΘΕΟΛΟΓΙΑ!
Με ισχυρή σηματοδότηση της επιστροφής της θεολογίας… Με στροφή για έμπνευση προς όλα όσα προηγήθηκαν του μοντερνισμού… με ανάγκη οι εκπρόσωποι της τέταρτης πολιτικής θεωρίας να ενεργήσουν με συνέπεια και όχι συμβιβαστικά για την υπεράσπιση των ιδανικών και αξιών της παράδοσης. Με τα ανώτερα υπερδιανοητικά σύμβολα της πίστης να ληφθούν για μια ακόμα φορά ως μια νέα ασπίδα απέναντι στην εμφυτη πρόοδο του μοντερνισμού που ήδη έχει τελειώσει…
Για να αναζητείται τώρα από τη σκεπτόμενη ανθρωπότητα η σωτηρία της, με την ταχύτητα της αστραπής, την ίδια ακριβώς στιγμή του μέγιστου κινδύνου της. Με το ´γεγονός (ereignis) της ξαφνικής επιστροφής της ύπαρξης όπως αναφέρει ο φιλόσοφος Heidegger από ποίημα του Holderlin.
Για να τελειώσει το κεφάλαιο 1, της ´τέταρτης πολιτικής θεωρίας´ με τις αποφασιστικές δηλώσεις του καθηγητή Αlexander Dugin για την ανάπτυξη αυτής της τέταρτης πολιτικής θεωρίας κατά της πρόκλησης του μεταμοντερνισμού.
