3η γνώμη

…Τιποτολόγος, ο ´δεν ξέρω´
Μια φορά κι έναν καιρό μας προέκυψε ένας πολιτικάντης ζιβαγκοφόρος από το πουθενά και ακολούθησε το ανδρεογενές ΠΑΣΟΚ μαζί με νεόφερτους ομοϊδεάτες του σοσιαλιστές. Οταν ανέβηκε στα σκαλοπάτια της εξουσίας, θεώρησε πιο εύκολο να ´γδύνει´ τον κρατικό Π/Υ κάνοντας τον ξύπνιο με τρόπο ώστε να μην ανακαλύπτεται και να χειροκροτείται ταυτοχρόνως.
Ο ´τιποτολόγος´, λοιπόν, τα ?παιρνε από εκείνους, που εισέπρατταν από τον ελληνικό κορβανά για προμήθειες, που τους τις έδινε ο ίδιος προς εκσυγχρονισμό των ´δυνάμεων κρούσης´, ανεβάζοντας την αξία των ´δοκιμασμένων όπλων´ και συστημάτων. Λίγο έλειψε να γινόταν αρχηγός του κόμματός του και ´φωτοστεφής´ πρωθυπουργός της χώρας, αν δεν υπελείπετο μερικών ψήφων από τον αντίπαλό του το 1996. Σε αυτούς τους ολίγους οφείλουμε το ότι δεν κατάντησε ρημαδιό η χώρα από τότε. Παράταση πήρε, όπως φάνηκε, μέχρι σήμερα.
Καριέρα πολιτικού ήθελε ο άνθρωπος. Τη θεώρησε πιο προσοδοφόρα απ? αυτήν του πολιτικού μηχανικού. Αλλά για να λέγεσαι καριερίστας πολιτικός, πρέπει να τελειώνεις και πετυχημένος πολιτικός με το κεφάλι ψηλά και όχι να καταλήγεις ουτιδανός. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Στην πολιτική όλα είναι προβλέψιμα και ας έχεις ξεκινήσει από ασημαντότητα, αρκεί να μην επηρεάζεσαι από τυχαία περιστατικά που σε κάνουν τυχάρπαστο.
Ούτε τη στοιχειώδη έννοια της λογικής δεν επιστράτευσε εκεί στο Υπουργείο, το οποίο του ανέθεσε ο ΠΑΣΟΚικός επιχειρησιακός εκσυγχρονισμός. Το πέρασε λες και ήταν ´παιδική χαρά´. Και από κοντά φίλοι, γνωστοί, συγγενείς και ημέτεροι που συμβούλευαν τον ´εθνολάτρη´ υπουργό για τον προγραμματισμό της ´παλλαϊκής άμυνας´.
Τώρα φιγούρα θλιβερή προκαλεί στο πανελλήνιο το φινάλε μιας δίκης που οδηγήθηκε για τον κολασμό των δαιδαλωδών δρομολογίων εθνικού πλούτου. Τα όσα βγήκαν στην επιφάνεια σοκάρουν ακόμα και εκείνους τους ´υπόδουλους´, που συνήργησαν μαζί τους. Οι ´κότες´ που νόμισαν ότι έγιναν αετοί, έπεσαν με τα μούτρα στα πίτουρα και φάγανε και κείνους που ήσαν αναμεμειγμένοι μ? αυτά. Συνήθως έτσι γίνεται! Είχε ξεχειλίσει και η κωφότητα των άλλων εκσυγχρονιστών σοσιαλιστών που έκαναν την πάπια γιατί εισέπρατταν, οι ´γαστέρες´ τις επιταγές, που υπέγραφαν, άλλοι κατ? εντολήν του διαλάμψαντος αρχιπρασινοφρουρού.
Αποστασιοποιούμενοι στο τέλος αλληλοτρώγονται γύρω του. Ο μέγας, πάντως, βρίσκεται στη δύση του, γίνεται ´ούτις´ και προκαλεί οίκτο, όταν ερωτώμενος να σχολιάσει όσα του καταμαρτυρούν οι συγκατηγορούμενοί του επικαλείται το ´δεν ξέρω´. Περίσσεψε και η ντροπή σ? εκείνους που εθεωρούντο έξυπνοι. Ακόμη και στο ´ηθικό κολαστήριο´ της Δικαιοσύνης δεν δυσκολεύεται να σηκώνει κεφάλι!