Απ? όλα τα αυτοκίνητα που εμφανίστηκαν στις παλιές ελληνικές ταινίες, τα cabrio υπήρξαν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές. Μικρά ή μεγάλα προσέφεραν τη μοναδική αίσθηση ελευθερίας και επαφής με το περιβάλλον, που κανένα άλλο αυτοκίνητο δεν μπορούσε να χαρίσει απλόχερα σε οδηγό και επιβάτες, ενώ ο μποέμ χαρακτήρας τους τα έκανε περιζήτητα στις ταινίες.
Ολοι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές όπως οι Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Αλέκος Αλεξανδράκης, Τζένη Καρέζη, Ζωή Λάσκαρη, Δημήτρης Κωνσταντάρας, Θανάσης Βέγγος και οι υπόλοιποι σταρ της εποχής, οδήγησαν για τις ανάγκες των ρόλων τους cabrio αυτοκίνητα, τα οποία εμφανίζονταν πολύ συχνά, κυρίως στις κωμωδίες και τις αισθηματικές κομεντί, την χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου που ξεκίνησε τέλη του 1958 μέχρι το 1973. Αν τότε, η απόκτηση αυτοκινήτου, αποτελούσε ένα όνειρο για τους περισσότερους Ελληνες, τα ανοιχτά αυτοκίνητα ήταν απλά… “όνειρο θερινής νυκτός”!!!
Σχετικοί διάλογοι – σχόλια με θέμα το αυτοκίνητο…
Χαρακτηριστικό το σχόλιο που ακούγεται στη σκηνή της κωμωδίας, παραγωγής του 1964 “Σχολή για Σωφερίνες” με πρωταγωνιστή τον Θανάση Βέγγο: «Κάθε Ρωμιός θέλει να αποκτήσει ένα δικό του αυτοκίνητο. Οχι ένα παλιό αυτοκίνητο. Ενα καινούργιο, ένα ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο»… Επίσης στην ταινία “Θα σε κάνω Βασίλισσα (1964) ακούγεται η φράση: «Είδες αυτοκίνητο μπάρμπα, καινούργιο τσίλικο (Triumph TR3) ούτε 30.000 χιλιόμετρα δεν έχει κάνει».
Τα αυτοκίνητα δεν ήταν μόνο είδος θαυμασμού αλλά και φόβου για πολλούς που σταυροκοπιόνταν, ειδικά όταν τα έβλεπαν να μαρσάρουν και να αναπτύσσουν μεγάλη ταχύτητα. Κάτι τέτοιο ένιωσε και η Ρένα Βλαχοπούλου στη ταινία “Κάτι να καίει” του 1964, όταν επέστρεφε από το Λουτράκι στη Αθήνα μέσα σε ένα αυτοκίνητο μάρκας, Skoda Felicia Cabrio μαζί με τη Πόπη (Χλόη Λιάσκου) και οδηγό τον Λέλο (Γιώργο Τσιτσόπουλο),ο οποίος “πατούσε” το γκάζι λίγο παραπάνω. Ο διάλογος μεταξύ τους εξελίχτηκε ως εξής: (Ρένα) «Είπαμε να μας πας στη Αθήνα, όχι σε τόπο χλοερό!». (Λέλος) “Μη φοβάστε, μη φοβάστε! Εγώ είμαι ραλιτζής!». (Ρένα) «Τι είστε;». (Λέλος) «Ραλιτζής, τρέχω σε ράλι, μέχρι τώρα έχω πάρει 20 κύπελλα!». (Ρένα) «Ωρε! Τι πάθαμε!». (Πόπη) «Μα τι κάνεις έτσι; Πρώτη φορά μπαίνεις σε αυτοκίνητο;» (Ρένα) «Πρώτη φορά δεν είναι, η τελευταία όμως οπωσδήποτε!
Κύριε ραλιτζή, να χαρείς τη μανούλα σου και τα 20 κύπελλα που πήρες, σταμάτα να κατέβω. (Λέλος) «Μα τι έγινε;». (Ρένα) «Τι; Θα πρέπει να γίνει για να κατέβω». (Λέλος) «Σε αυτά τα πράγματα είναι να μη έρθει η ώρα σου! Ετσι και αν έρθει δεν τη γλιτώνεις!». Και τότε ακούγεται το αμίμητο (Ρένα) «Ας πούμε ότι έχει έρθει η δική σου ώρα και η δική μου δεν ήρθε, ποιος με βγάζει μετά από εδώ μέσα;»…
Ατάκες λοιπόν σχετικές με το αυτοκίνητο γενικότερα, “έγραψαν” ιστορία στις ταινίες. Οι θεατές από την άλλη βλέποντας τα όμορφα αυτά αυτοκίνητα να… παρελαύνουν μέσα από τις δεκάδες ταινίες, μπροστά στα μάτια τους, όλοι είχαν την ελπίδα ότι κάποτε θα αποκτήσουν ένα αυτοκίνητο και άρχισαν να επισκέπτονται τις σχολές οδηγών για να μάθουν να οδηγούν, αλλά το δίπλωμα οι περισσότεροι -κάποιοι από αυτούς μεγάλης ηλικίας- το αποκτούσαν μετά κόπων και βασάνων…
Στην ταινία “Σχολή για Σωφερίνες” ο Θανάσης παραδίδει μαθήματα οδήγησης σε μια κυρία “προχωρημένων Μαΐων”. Η κυρία είναι ατζαμής δεν το “έχει” το τιμόνι και ρίχνει το αυτοκίνητο πάνω σε ένα βαρέλι. (Θανάσης) «Καλά κυρία μου, τον χάνδαξ δεν τον είδατε! Το βαρέλι δεν το είδατε και αυτό;». (Κυρία) «Με συγχωρείς! κύριε Μπάμπη». (Θανάσης) «Ετσι που το πας το ρημάδι (σ.σ. αυτοκίνητο), σε λίγο θα είμαστε και και οι δύο συγχωρεμένοι!».
Το γκάζι ήταν η αιτία να βρεθεί στο δικαστήριο η Αλίκη Βουγιουκλάκη στην ταινία η “Σωφερίνα” με την κατηγορία ότι έτρεχε με 100 χλμ/ώρα και ο πρόεδρος (Διονύσης Παπαγιαννόπουλος): «Α! Σωφερίνα και εσύ! Τι; Με 100 χιλιόμετρα; Μωρέ μπράβο! Ετσι το έχουμε! Καβαλάμε τη ρόδα, πατάμε το γκάζι και όποιον πάρει ο χάρος».
Γοητεία τα ανοιχτά αυτοκίνητα…
Οι εποχές που γυρίστηκαν αυτές οι ταινίες, ήταν ιδανικές για τα αυτοκίνητα cabrio. Βολτάροντας στους άδειους τότε δρόμους της Αθήνας, για τις ανάγκες λήψης των σκηνών της ταινίας, συνήθως επέλεγαν διαδρομές από Ομόνοια μέχρι Σύνταγμα και από Φάληρο μέχρι Κηφισιά, ενώ για πιο εκδρομικές εξορμήσεις επισκεπτόνταν τα κοσμοπολίτικα θέρετρα της εποχής, με πολλές σκηνές να έχουν γυριστεί σε Βάρκιζα, Βουλιαγμένη, Λαγονήσι, Φάληρο, Λουτράκι ενώ οι εικόνες που κατέγραφε
ο κινηματογραφικός φακός ήταν άκρως εντυπωσιακές για τους θεατές.
Αμερικάνικα και ευρωπαϊκά cabrio στην υπηρεσία του σινεμά
Η δυναμική γοητεία του cabrio φαινόταν με τα θηριώδη αμερικάνικα αυτοκίνητα όπως Buick, Chevrolet, Cadillac που εμφανίστηκαν σε λίγες ταινίες, με τους ηθοποιούς που τα οδηγούσαν, να “παίζουν” τον ρόλο των μποέμ και πλούσιων. Σε αντίθεση με τα αμερικάνικα, οι ευρωπαϊκές μάρκες όπως, Fiat, Triumph, Peugeot, Mercedes, MG, Skoda, ακόμα και η άγνωστη Singer παρέλασαν συχνότερα μέσα από τον κινηματογραφικό φακό.
Τα cabrio των κινηματογραφιστών
Τα cabrio, ήταν το αγαπημένο είδος των κινηματογραφιστών, αφού μπορούσαν να εκμεταλλευτούν το φυσικό φως της ημέρας, να πλησιάσουν πολύ κοντά την κάμερα στους ερωτευμένους πρωταγωνιστές, χωρίς να τους εμποδίζει η σκεπή. Επίσης ήταν ευρύχωρα για να επιβιβάζονται, οι θορυβώδεις και γλεντζέδικες παρέες των πρωταγωνιστών. Η ταχύτητα την οποία ανέπτυσσαν τα αυτοκίνητα, έδιναν μια πιο χαλαρή και ανέμελη διάθεση ενώ προσέφεραν όμορφες σκηνές, κινούμενα στους δρόμους της πόλης ή στην εξοχή.
Ασπρόμαυρα όνειρα…
Το μόνο μειονέκτημα των ασπρόμαυρων ταινιών ήταν ότι, δεν φαίνονταν τα εντυπωσιακά χρώματα και τα “φορτωμένα” με νίκελ και τα λογής χρώμια των αυτοκινήτων. Ακόμα όμως και ασπρόμαυρα -όπως τα κατάγραφε ο φακός-τα ανοιχτά αμάξια, απέπνεαν μια μοναδική ομορφιά ενώ η φαντασία των θεατών τούς έδινε το χρώμα που ο καθένας επιθυμούσε, αν κάποτε μπορούσε να αποκτήσει κάποιο από αυτά. Να σημειωθεί ότι αν και το 1967 η κωμωδία “Καλώς ήλθε το δολάριο” ήταν η πρώτη έγχρωμη ελληνική ταινία που η επεξεργασία της έγινε εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα, εν τούτοις μέχρι το 1973 ελάχιστα ήταν πλέον τα cabrio που εμφανίστηκαν στις έγχρωμες ταινίες. Το cabrio είχε γίνει είδος πολυτελείας και οι παραγωγοί των ταινιών στράφηκαν προς τις κούρσες.
Mε νοσταλγία….
Συγκεντρώσαμε ενδεικτικά κάποιες από τις ταινίες, όπου τα cabrio είχαν την τιμητική τους. Παράλληλα αξίζει να ξαναθυμηθούμε λίγο από το στόρι αυτών των ταινιών, που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε απολαύσει αρκετές φορές, ενώ όσες φορές και να ξαναπροβληθούν, εμείς θα δώσουμε το “παρών” μπροστά στους δέκτες μας…
Το τρελοκόριτσο, 1958
Μια κοπέλα (Τζένη Καρέζη), που έχει αδυναμία στο ψέμα, χωρίζει με τον αρραβωνιαστικό της (Ανδρέα Μπάρκουλη) εξαιτίας μιας αγγελίας που έβαλε στις εφημερίδες. Όταν θα γνωρίσει έναν πλούσιο νεαρό (Κώστα Κακκαβά), θα υποδυθεί την πλούσια. Όταν εκείνος θα ζητήσει να γνωρίσει την οικογένειά της, η κοπέλα θα οργανώσει μια ολόκληρη γιορτή σε κάποια βίλα όπου δουλεύει σαν κηπουρός ένας φίλος της (Γιάννης Γκιωνάκης), ενόσω λείπουν οι ιδιοκτήτες. Μάλιστα θα ζητήσει απ? το ευυπόληπτο αφεντικό της (Λάμπρος Κωνσταντάρας) να παραστήσει τον πατέρα της. Το σπίτι όμως ανήκει στον πλούσιο νεαρό και το ψέμα θα αποκαλυφθεί πολύ γρήγορα. Παρά τα ψέματα, οι δύο νέοι θα αποφασίσουν να παντρευτούν.
Ούτε γάτα… ούτε ζημιά, 1955
Ένας διευθυντής μεγάλης εταιρείας, ο Λαλάκης Μακρυκώστας (Βασίλης Λογοθετίδης), είναι παντρεμένος με την όμορφη και νεότερή του Πόπη (Ίλυα Λιβυκού) , η οποία τον αγαπάει και τον εμπιστεύεται. Η Πόπη δέχεται ερωτικές προτάσεις από έναν άγνωστο ονόματι Νίκο Κουτρουμπά(Λάμπρο Κωνσταντάρα) . Ώσπου μία μέρα, η φίλη της Πόπης, Κική(Χάρις Καμίλη) , την πληροφορεί ότι πιθανότατα ο Λαλάκης στα συχνά ταξίδια που κάνει πάει μαζί με την ερωμένη του. Εν τω μεταξύ, ο Λαλάκης της ανακοινώνει ότι φεύγει για νέο επαγγελματικό καθαρά ταξίδι στη Θεσσαλονίκη. Εκείνη αν και έχει αμφιβολίες για το ταξίδι του, δεν αντιδρά σοβαρά. Ώσπου, λίγο μετά την αναχώρηση του Λαλάκη, μαθαίνει από την υπηρέτρια της Τασία (Ντίνα Σταθάτου) ότι ο Λαλάκης πάει στη Θεσσαλονίκη όχι για δουλειές, μα για κάτι άλλο….
Κάτι να καίει, 1963
Ο Κλέαρχος (Κώστας Βουτσάς) με τον Φάνη (Χρήστος Νέγκας) κι άλλους τρεις Θεσσαλονικείς έχουν φτιάξει ένα μουσικό συγκρότημα, στο οποίο επιθυμεί να συμμετέχει και η Ρένα (Μάρθα Καραγιάννη), τα αγόρια όμως δεν της το επιτρέπουν. Η Ρένα γνωρίζει τον κύριο Ντίνο Εξαρχόπουλο (Ντίνος Ηλιόπουλος) ο οποίος συνοδεύει την Τζένη (Ελενα Ναθαναήλ), την κόρη του διευθυντή του, σε μια επίσκεψη στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης. Ο εν λόγω κύριος, θέλοντας να κατακτήσει τη Ρένα της υπόσχεται να βοηθήσει το συγκρότημα. Οι σκοτούρες του Ντίνου μεγαλώνουν με την άφιξη της Σοφίας (Ρένα Βλαχοπούλου), η οποία μόνο αν τον παντρευτεί θα εισπράξει την κληρονομιά του μακαρίτη θείου της. Ο Κλέαρχος γνωρίζεται με την αδελφή της Σοφίας, ο Φάνης με την Τζένη και όλοι μαζί μπλέκονται σε… περιπέτειες.
Το κλωτσοσκούφι (1960)
Η Μαίρη Γεωργαντά (Αλίκη Βουγιουκλάκη) είναι μία όμορφη, έξυπνη, φτωχή κοπέλα που την αποκαλούν “κλωτσοσκούφι” γιατί δε στεριώνει σε καμμιά δουλειά, επειδή τα αφεντικά της τής επιτίθενται με πονηρούς σκοπούς. Έτσι, καταφεύγει απελπισμένη σε έναν νεαρό εφοπλιστή, τον Τζώρτζη Βένγκελη (Αλέκο Αλεξανδράκη), για να την βοηθήσει να μεταναστεύσει στην Αυστραλία. Κι εκείνος, όμως, γοητεύεται από την Μαίρη…
Η σωφερίνα, 1964
Η Μαίρη (Αλίκη Βουγιουκλάκη) ζει ευτυχισμένη με τον άντρα της, Νίκο (Αλέκος Αλεξανδράκης), ως τη μέρα που η στενή της φίλη, Λιλή (Μάρω Κοντού), της ζητάει να δανειστεί για λίγο το αυτοκίνητο της. Στην πραγματικότητα, η Λιλή, που είναι παντρεμένη με τον ζηλιάρη Μιχαλάκη (Γιώργος Κωνσταντίνου), έχει ένα παράνομο ραντεβού με το καινούριο της φλερτ, τον Πάκη. Πηγαίνοντας να τον συναντήσει, παθαίνει ένα ατύχημα. Οταν επιστρέφει το αυτοκίνητο, η Μαίρη διαπιστώνει ότι είναι τρακαρισμένο σε πολλά σημεία. Ομως, προκειμένου να υπερασπιστεί την υπόληψη της φίλης της και για να καλύψει ταυτόχρονα τις συζυγικές της αταξίες, η Μαίρη αναγκάζεται να πει ψέματα στον Νίκο. Το ένα ψέμα, όμως, φέρνει το άλλο και οι συνέπειες είναι απρόβλεπτες… Να σημειώσουμε ότι στην ταινία συμπρωταγωνίστησαν για πρώτη και μοναδική φορά δύο μεγάλες σταρ της εποχής, η Αλίκη Βουγιουκλάκη και η Μάρω Κοντού.
Θα σε κάνω βασίλισσα, 1964
Ο Αντώνης Τσιλιβίκης (Θανάσης Βέγγος) είναι ένας εργολάβος οικοδομών. Είναι τόσο φιλάργυρος, που προσπαθεί με κάθε τρόπο να εξοικονομήσει χρήματα παντού και πάντα. Έτσι, παρόλο που είναι αρκετά ευκατάστατος, προτιμά να ζει με τη σύζυγό του Ελένη (Νίκη Λινάρδου) σε ένα παλιό και ετοιμόρροπο σπίτι, παρά να μετακομίσει σε μία σύγχρονη κατοικία που ο ίδιος κατασκευάζει. Εξάλλου, πληρώνει τους εργάτες του πάντα μετά από εξαντλητικά παζάρια και δε διστάζει να πουλήσει ακόμα και το αυτοκίνητο της γυναίκας του…
Ο σπαγγοραμένος, 1967
Ένας συνετός νοικοκύρης ακολουθεί σφιχτή οικονομική πολιτική, ώσπου μια μέρα ο περισσοτέρο γλεντζές συνέταιρός του τον πείθει να το ρίξουν έξω. Τότε ο? σπαγγοραμμένος βγάζει όλα τα απωθημένα του και, φυσικά, τα αποτελέσματα την επόμενη μέρα θα είναι τραγικά. Ειδικά από τη στιγμή που το? χεράκι της στη “μετάλλαξή” του έχει βάλει μια γυναίκα, κάνοντάς τον να ξοδέψει μέσα σε ένα βράδυ, όσα δεν έχει ξοδέψει σε όλη του τη ζωή?
Ο εξυπνάκιας, 1966
Ο χαρτέμπορος Σωκράτης Πανάς (Νίκος Σταυρίδης) θέλει να προσλάβει ένα βλάκα για να τον υπακούει τυφλά και να παντρέψει την κόρη του Τζούλια (Μαριάννα Κουράκου) με τον Τζίνο (Αλέκο Τζανετάκο), τον γιο του συνεταίρου του Πάνου (Νικήτα Πλατή). Η κόρη του όμως αντιδρά και ο φίλος της, Μιλτιάδης Μίλτου (Δημήτρης Παπαμιχαήλ), παρουσιάζεται στον πατέρα της παριστάνοντας τον βλάκα…
Νύχτα γάμου, 1976
Ο Θάνος Καμπίρης (Φαίδων Γεωργίτσης) και η Πέπη (Μάρθα Καραγιάννη) διατηρούν ερωτική σχέση επί δύο έτη. Όταν χωρίζουν, επειδή εκείνος δεν θέλει να τη νυμφευθεί, εκείνη γνωρίζει τον Τζακ (Ιάκωβο) Ιορδανίδη (Κώστα Βουτσά) έναν γόνο Ελλήνων από την Πόλη και αποφασίζουν να παντρευτούν. Ταυτόχρονα, ο Θάνος γνωρίζει και νυμφεύεται την Τζένη (Μπέτυ Αρβανίτη), και κατά τύχη τα δύο ζευγάρια κανονίζουν να περάσουν την πρώτη νύχτα του γάμου τους στο ίδιο ξενοδοχείο.
