Αυτές τις μέρες αναφέρθηκαν στα τοπικά Μ.Μ.Ε. διάφορες εορταστικές εκδηλώσεις που γίνονταν παλιότερα και είχαν από χρόνια ατονίσει όπως και κάποια γεγονότα. Για την ιστορία παραθέτω κάποιες φωτογραφίες και αναφέρομαι σύντομα στο καθένα.
ΣΚΙΝΕΣ 1965
Η Περιηγητική Λέσχη Σκινέ, με πρωτεργάτη τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη, οργάνωνε κάθε χρόνο τη γιορτή του πορτοκαλιού. Είναι ευχής έργο που σήμερα ξαναρχίζει.
Στη φωτογραφία ένα τεράστιο πορτοκάλι φτιαγμένο από εκατοντάδες πραγματικά πορτοκάλια.
ΤΟ ΚΑΡΝΑΓΙΟ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΑΛΩ
Στον μόλο, όπως λέγαμε εμείς οι Τοπανιανοί τη σημερινή πλατεία Τάλω, υπήρχε το καρνάγιο (ναυπηγείο) των Βενιέρηδων όπου ναυπηγούνταν με τον παραδοσιακό τρόπο μικρά και μεγάλα σκάφη.
Εδώ η μηχανότρατα ´Νάρκισσος´, μήκους 23 μέτρα, πέφτει στη θάλασσα.
Ως τα βράχια έσερναν τα καράβια πάνω σε στρογγυλούς κορμούς αλειμμένους μάλλον με γράσο για να γλιστρούν.
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΖΕΥΓΟΥΣ
Το βασιλικό ζεύγος εξέρχεται από την Τριμάρτυρη με τη Φρειδερίκη ´φορτωμένη´ από ανθοδέσμες. Είναι το 1948, αλλά δεν γνωρίζω τον λόγο για τον οποίον είχαν έρθει στα Χανιά.
ΛΑΖΑΡΕΤΤΑ
Πριν από χρόνια που κολυμπούσαμε ως την ωραία μικρή αμμουδιά στα Λαζαρέττα υπήρχε και το εικονοστάσι του Αη Νικόλα. Τον χειμώνα το κύμα σκέπαζε το νησί όταν υπήρχαν Μποφόρ. Μετά την κατοχή κυκλοφορούσε ανέκδοτο που δεν γνωρίζω αν ήταν πραγματικότητα.
Στη μάχη της Κρήτης Γερμανός στρατιώτης τραυματισμένος στην περιοχή Μακρύ Τοίχου ρωτούσε ντόπιους που είναι το Λαζαρέττο, όπως λεγόταν στη γλώσσα του το Νοσοκομείο.
Τον πήρε ένας και τον πήγε και του έδειχνε το νησάκι. Τώρα τι απόγινε δεν γνωρίζω. Στη φωτογραφία κατά τους κολυμβητικούς αγώνες του 1954 μπροστά από το Λιμεναρχείο στο ενετικό λιμάνι. Χανιώτες σκαρφαλωμένοι ακόμη και σε ψαροκάικα περιμένουν την άφιξη του κολυμβητή από τα Λαζαρέττα. Θυμάμαι ότι για χρόνια ερχόταν πρώτος κάποιος Κοράκης.
«Ο Αη Νικόλας, ο προστάτης
των θαλασσινών. Των ψαράδων και των ναυτικών. Εδώ στη βραχονησίδα ´Λαζαρέττα´, έξω από την ακτή της Νέας Χώρας, στην πόλη των Χανίων, δεν μπορούσε να μην υπάρχει το πρωτότυπο και με τα χρώματα του Αιγαίου εικονοστάσι του. Λευκό και γαλάζιο, σαν το κύμα και τον αφρό του, τον χειμώνα τα μανιασμένα κύματα φτάνουν ως αυτό. Μα οι ψαράδες της Νέας Χώρας και ο πιστός που το ανήγειρε είναι ήσυχοι πως ο Άγιός τους είναι εκεί στο ξερονήσι σαν φάρος φωτεινός και φωτίζει τον δρόμο τους σε μπονάτσες ή φουρτούνες».
Από το βιβλίο μου ´Εικονοστάσια στην Κρήτη´.
